۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
وى دوران كودكى‌اش را در زادگاهش به فراگيرى خواندن و نوشتن گذرانيد. سپس در سال 1300ق همراه با پدر و مادرش به قصد زيارت عتبات عاليات، رهسپار نجف و كربلا شد و ادبيات عرب را در آنجا فرا گرفت. | وى دوران كودكى‌اش را در زادگاهش به فراگيرى خواندن و نوشتن گذرانيد. سپس در سال 1300ق همراه با پدر و مادرش به قصد زيارت عتبات عاليات، رهسپار نجف و كربلا شد و ادبيات عرب را در آنجا فرا گرفت. | ||
پس از دو سال، پدر و مادرش به شيراز بازگشتند. او به تنهايى به تحصيل ادامه داد تا پس از چهار سال، به شيراز مهاجرت كرد. وى [[المطول|مطول]] | پس از دو سال، پدر و مادرش به شيراز بازگشتند. او به تنهايى به تحصيل ادامه داد تا پس از چهار سال، به شيراز مهاجرت كرد. وى [[المطول|مطول]] و [[معالم‌الدين و ملاذ المجتهدين|معالم]] را نزد سيد محمدعلى كازرونى فرا گرفت. | ||
در سال 1306ق، پس از دو سال اقامت در شيراز، رهسپار كربلا شد و در حدود چهار سال، شرح لمعه، قوانين، فصول و رياض را به پايان رسانيد، سپس در حدود سال 1310ق به سامرا رفت و مورد توجه فراوان [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] قرار گرفت. | در سال 1306ق، پس از دو سال اقامت در شيراز، رهسپار كربلا شد و در حدود چهار سال، شرح لمعه، قوانين، فصول و رياض را به پايان رسانيد، سپس در حدود سال 1310ق به سامرا رفت و مورد توجه فراوان [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] قرار گرفت. | ||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
ميرزا سفارش او را به حضرات آيات: [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد محمد فشاركى]] و [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزا محمدتقى شيرازى]] نمود. او در آن زمان، مورد نظر و محبت پدرانه [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] بود و در خانه او به سر مى‌برد و همواره حاضر به خدمت بود. | ميرزا سفارش او را به حضرات آيات: [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد محمد فشاركى]] و [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزا محمدتقى شيرازى]] نمود. او در آن زمان، مورد نظر و محبت پدرانه [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] بود و در خانه او به سر مى‌برد و همواره حاضر به خدمت بود. | ||
وى نخست، [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] | وى نخست، [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] و [[كتاب المكاسب|مكاسب]] را نزد علامه حسنعلى تهرانى به پايان برد و سپس در درس‌هاى مرحوم [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزا محمدتقى شيرازى]] و [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد محمد فشاركى]] شركت نمود. چندى هم در درس مجدد شيرازى حضور پيدا كرد. | ||
با مهاجرت مرحوم آيت‌الله طباطبايى فشاركى به نجف اشرف، منحصراً به درس [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزا محمدتقى شيرازى]] حاضر شد و تا روز وفاتش، ملازم بحث او بود و در اين مدت طولانى- حدود 28 سال از 1310 تا 1338ق از او جدا نشد. | با مهاجرت مرحوم آيت‌الله طباطبايى فشاركى به نجف اشرف، منحصراً به درس [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|ميرزا محمدتقى شيرازى]] حاضر شد و تا روز وفاتش، ملازم بحث او بود و در اين مدت طولانى- حدود 28 سال از 1310 تا 1338ق از او جدا نشد. | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
شيخ بهاءالدين محلاتى شيرازى، [[دستغیب، عبدالحسین|سيد عبدالحسين دستغيب]] شيرازى، سيد مرتضى فيروز آبادى، سيد سجاد علوى گرگانى، سيد محمدحسينى شيرازى، سيد محمدحسين فضل الله عاملى، علامه محمد تقى جعفرى و محمدتقى بهجت از جمله شاگردانى ايشان بوده‌اند. | شيخ بهاءالدين محلاتى شيرازى، [[دستغیب، عبدالحسین|سيد عبدالحسين دستغيب]] شيرازى، سيد مرتضى فيروز آبادى، سيد سجاد علوى گرگانى، سيد محمدحسينى شيرازى، سيد محمدحسين فضل الله عاملى، علامه محمد تقى جعفرى و محمدتقى بهجت از جمله شاگردانى ايشان بوده‌اند. | ||
ايشان از محدث بزرگ شيعه [[نوری، حسین بن محمدتقی|ميرزا حسين نورى]]، صاحب [[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك الوسائل]]، اجازه حديث داشت و خود از اقطاب روايت و مشايخ اجازه بود و بسيارى از فقها و دانشمندان از او اجازه روايت اخذ كردند، كه آيت‌الله [[مرعشی، شهاب‌الدین|سيد شهاب‌الدين نجفى مرعشى]]، | ايشان از محدث بزرگ شيعه [[نوری، حسین بن محمدتقی|ميرزا حسين نورى]]، صاحب [[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك الوسائل]]، اجازه حديث داشت و خود از اقطاب روايت و مشايخ اجازه بود و بسيارى از فقها و دانشمندان از او اجازه روايت اخذ كردند، كه آيت‌الله [[مرعشی، شهاب‌الدین|سيد شهاب‌الدين نجفى مرعشى]]، خانم نصرت بيگم امين اصفهانى، عبداللطيف سمامى حايرى تنكابنى، صدرالدين محلاتى شيرازى و [[حسینی همدانی، محمد|سيد محمد حسينى همدانى]] معروف به آقا نجفى از آن جمله‌اند. | ||
ايشان در 22 جمادى الاول 1367، در 77 سالگى، در نجف، چشم از جهان فرو بست. پيكر ايشان در حرم [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] به خاك سپرده شد. | ايشان در 22 جمادى الاول 1367، در 77 سالگى، در نجف، چشم از جهان فرو بست. پيكر ايشان در حرم [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] به خاك سپرده شد. | ||