۶۱٬۱۸۹
ویرایش
ترجمه فارسی همراه با متن عربی امالی شیخ مفید(ره) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۷ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۱۵:۳۴
، ۱۷ اوت ۲۰۱۷جایگزینی متن - ' ....<ref>' به '.<ref>'
جز (جایگزینی متن - 'دكتر عقيقى بخشايشى' به 'دكتر عقيقى بخشايشى ') |
جز (جایگزینی متن - ' ....<ref>' به '.<ref>') |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
'''ترجمه فارسی همراه با متن عربی امالی شیخ مفید(ره)'''، اثرى است متشكل از كتاب «الأمالي» جناب [[شيخ مفيد]] به زبان عربى و ترجمه فارسى آن به قلم [[عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم|دكتر عقيقى بخشايشى]] . | '''ترجمه فارسی همراه با متن عربی امالی شیخ مفید(ره)'''، اثرى است متشكل از كتاب «الأمالي» جناب [[شيخ مفيد]] به زبان عربى و ترجمه فارسى آن به قلم [[عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم|دكتر عقيقى بخشايشى]] . | ||
«الأمالي»، يكى از كتاب‌هاى قابل توجه [[شيخ مفيد]] مى‌باشد كه از 42 مجلس تشكيل يافته است و در هر مجلس، 8 - 9 يا 10 - 12 حديث گنجانده شده است - و فقط مجلس بيست و سوم آن، داراى 48 حديث مى‌باشد و آن رساله على بن مهزيار است كه پيوست كتاب شده است - كه مجموعا حدود 500 حديث در آن گنجانده شده است. نوع احاديث مندرج، پيرامون فضايل اهل‌بيت(ع) و نكات اخلاقى و تربيتى و احيانا كلامى مى‌باشد. احاديث اين كتاب، از نوعى طراوت و تازگى و شادابى برخوردار است كه مطالعه‌كننده در برخوردهاى نخستين، آن را لمس خواهد كرد | «الأمالي»، يكى از كتاب‌هاى قابل توجه [[شيخ مفيد]] مى‌باشد كه از 42 مجلس تشكيل يافته است و در هر مجلس، 8 - 9 يا 10 - 12 حديث گنجانده شده است - و فقط مجلس بيست و سوم آن، داراى 48 حديث مى‌باشد و آن رساله على بن مهزيار است كه پيوست كتاب شده است - كه مجموعا حدود 500 حديث در آن گنجانده شده است. نوع احاديث مندرج، پيرامون فضايل اهل‌بيت(ع) و نكات اخلاقى و تربيتى و احيانا كلامى مى‌باشد. احاديث اين كتاب، از نوعى طراوت و تازگى و شادابى برخوردار است كه مطالعه‌كننده در برخوردهاى نخستين، آن را لمس خواهد كرد.<ref>مقدمه مترجم، ص 24</ref> | ||
در طول تمام كتاب، يك بار هم عنوان «امام» در مورد ائمه و پيشوايان معصوم(ع) كه از آن‌ها حديث نقل مى‌شود، نيامده است و اغلب احاديث اين كتاب، بيشتر از [[امام على(ع)|اميرمؤمنان(ع)]]، امام زين‌العابدين(ع)، امام باقر(ع)، [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و [[امام رضا(ع)]] مى‌باشد و از ديگر پيشوايان معصوم(ع)، چندان حديثى وجود ندارد | در طول تمام كتاب، يك بار هم عنوان «امام» در مورد ائمه و پيشوايان معصوم(ع) كه از آن‌ها حديث نقل مى‌شود، نيامده است و اغلب احاديث اين كتاب، بيشتر از [[امام على(ع)|اميرمؤمنان(ع)]]، امام زين‌العابدين(ع)، امام باقر(ع)، [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و [[امام رضا(ع)]] مى‌باشد و از ديگر پيشوايان معصوم(ع)، چندان حديثى وجود ندارد.<ref>همان ص 25</ref> | ||
مترجم، احتمال مى‌دهد كه اين رساله، در زمان تقيه يا مرعوب بودن نويسنده تأليف شده يا اينكه تنظيم و تحرير نسخه در چنين عهدى صورت پذيرفته است. وى در اين باره مى‌نويسد: بااينكه مطالبى پيرامون خلافت و حكومت آمده است، ولى كلمه «امام» مطلقا در هيچ‌كدام از احاديثى كه نوعا از آن بزرگواران نقل شده است، وجود ندارد و محملى جز تقيه نمى‌توان براى آن پيدا كرد يا اينكه كلمه امام، بعدها رواج بيشترى يافته است و در آن عصر، چندان معمول نبوده است | مترجم، احتمال مى‌دهد كه اين رساله، در زمان تقيه يا مرعوب بودن نويسنده تأليف شده يا اينكه تنظيم و تحرير نسخه در چنين عهدى صورت پذيرفته است. وى در اين باره مى‌نويسد: بااينكه مطالبى پيرامون خلافت و حكومت آمده است، ولى كلمه «امام» مطلقا در هيچ‌كدام از احاديثى كه نوعا از آن بزرگواران نقل شده است، وجود ندارد و محملى جز تقيه نمى‌توان براى آن پيدا كرد يا اينكه كلمه امام، بعدها رواج بيشترى يافته است و در آن عصر، چندان معمول نبوده است.<ref>همان</ref> | ||
در پيشگفتار ترجمه، نوعا شرح حال راويان از تحقيقات استاد ولى و استاد [[غفاری، علی‌اکبر|على‌اكبر غفارى]] كه بر چاپ جامعه مدرسين داشته‌اند، بهره‌گيرى شده است | در پيشگفتار ترجمه، نوعا شرح حال راويان از تحقيقات استاد ولى و استاد [[غفاری، علی‌اکبر|على‌اكبر غفارى]] كه بر چاپ جامعه مدرسين داشته‌اند، بهره‌گيرى شده است.<ref>همان</ref> | ||
مترجم، سعى نموده است تا ضمن رعايت امانت در ترجمه، از الفاظ و عبارات سليس و روان استفاده كند. | مترجم، سعى نموده است تا ضمن رعايت امانت در ترجمه، از الفاظ و عبارات سليس و روان استفاده كند. | ||