شریف‌العلماء مازندرانی، محمدشریف بن حسنعلی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'سيد ابراهيم صاحب ضوابط' به 'سيد ابراهيم صاحب ضوابط '
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'سيد ابراهيم صاحب ضوابط' به 'سيد ابراهيم صاحب ضوابط ')
خط ۵۰: خط ۵۰:
يكى از عالمان بزرگ هم‌دوره وى در بيان اين مجاهدات علمى وى نوشته است: شبى به حجره او رفتم؛ ديدم چراغ را بالاى طاقچه گذاشته و سه سطر از كتاب قوانين را نگاه مى‌كند و سپس در ميان اتاق راه مى‌رود و فكر مى‌كند و با اين حال صبح بيدار بود.
يكى از عالمان بزرگ هم‌دوره وى در بيان اين مجاهدات علمى وى نوشته است: شبى به حجره او رفتم؛ ديدم چراغ را بالاى طاقچه گذاشته و سه سطر از كتاب قوانين را نگاه مى‌كند و سپس در ميان اتاق راه مى‌رود و فكر مى‌كند و با اين حال صبح بيدار بود.


فاضل رشتى، فاضل اردكانى، سيد ابراهيم صاحب ضوابط، شيخ محمد حسين صاحب فصول، ملا اسماعيل يزدى، محمد حسن آل ياسين، فرزند كاشف الغطاء، شيخ حسن مجتهد، سيد صدرالدين اصفهانى، ملا آقا دربندى، سعيد العلماى مازندرانى، پدر علامه نورى (شيخ محمد تقى)، [[صاحب جواهر، محمدحسن|شيخ محمد حسن نجفى]] [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]]، شيخ العراقين تهرانى، حاج زين العابدين خوانسارى را مى‌توان از جمله شاگردان وى برشمرد و همچنين بزرگانى چون [[شيخ انصارى]] افتخار تلمّذ در نزد وى را داشته كه بسيارى از شاگردان وى از علماى بزرگ قرن چهاردهم هستند و خدمات شايانى را به جهان تشيع و اسلام كرده‌اند.
فاضل رشتى، فاضل اردكانى، [[قزوینی، ابراهیم بن محمدباقر|سيد ابراهيم صاحب ضوابط]] ، شيخ محمد حسين صاحب فصول، ملا اسماعيل يزدى، محمد حسن آل ياسين، فرزند كاشف الغطاء، شيخ حسن مجتهد، سيد صدرالدين اصفهانى، ملا آقا دربندى، سعيد العلماى مازندرانى، پدر علامه نورى (شيخ محمد تقى)، [[صاحب جواهر، محمدحسن|شيخ محمد حسن نجفى]] [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]]، شيخ العراقين تهرانى، حاج زين العابدين خوانسارى را مى‌توان از جمله شاگردان وى برشمرد و همچنين بزرگانى چون [[شيخ انصارى]] افتخار تلمّذ در نزد وى را داشته كه بسيارى از شاگردان وى از علماى بزرگ قرن چهاردهم هستند و خدمات شايانى را به جهان تشيع و اسلام كرده‌اند.


سعى و تلاش شريف العلما بيشتر در امر تدريس معطوف گشته بود و به همين جهت اثر مكتوب قابل توجهى از وى باقى نمانده چنانچه برخلاف ديگر مراجع كه معمولاً روزى يك بار و يا حتى هفته‌اى يك‌بار به تدريس مى‌پرداختند، در روز دو نوبت به كرسى تدريس مى‌نشست.
سعى و تلاش شريف العلما بيشتر در امر تدريس معطوف گشته بود و به همين جهت اثر مكتوب قابل توجهى از وى باقى نمانده چنانچه برخلاف ديگر مراجع كه معمولاً روزى يك بار و يا حتى هفته‌اى يك‌بار به تدريس مى‌پرداختند، در روز دو نوبت به كرسى تدريس مى‌نشست.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش