۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'الفرق بين الفرق' به 'الفرق بين الفرق ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
مؤلف در باب شانزدهم به فرقه‌هاى صوفيه نظر دارد و آنها را شش فرقه مى‌داند و جالب آن كه [[حلاج، حسین بن منصور|حلاج]] را ساحر مى‌خواند. در باب بعد، به طعن، اقوال بزرگان تصوف را از رسالۀ قشيريه نقل مى‌كند. به نظر وى، صوفيان همه از اهل سنت‌اند و اين دليل محكمى بر محكوميت آنها است. | مؤلف در باب شانزدهم به فرقه‌هاى صوفيه نظر دارد و آنها را شش فرقه مى‌داند و جالب آن كه [[حلاج، حسین بن منصور|حلاج]] را ساحر مى‌خواند. در باب بعد، به طعن، اقوال بزرگان تصوف را از رسالۀ قشيريه نقل مى‌كند. به نظر وى، صوفيان همه از اهل سنت‌اند و اين دليل محكمى بر محكوميت آنها است. | ||
در باب‌هاى بعدى به قومى كه مدعى اهل سنت و جماعت بوده‌اند، تعريض دارد، از جمله به عبدالقاهر بغدادى كه در [[الفرق بين الفرق و بيان فرقة الناجية منهم|الفرق بين الفرق]] | در باب‌هاى بعدى به قومى كه مدعى اهل سنت و جماعت بوده‌اند، تعريض دارد، از جمله به عبدالقاهر بغدادى كه در [[الفرق بين الفرق و بيان فرقة الناجية منهم|الفرق بين الفرق]] خود را ناجى مى‌داند. | ||
در ادامه مؤلف به مسائل ديگرى؛ از جمله فرقه‌هاى شيعى، ناجى بودن اثناعشريه، احاديثى در شأن اهل بيت، عقايد اثناعشريه، حكايت فدك و فضايح بنى اميه پرداخته است. | در ادامه مؤلف به مسائل ديگرى؛ از جمله فرقه‌هاى شيعى، ناجى بودن اثناعشريه، احاديثى در شأن اهل بيت، عقايد اثناعشريه، حكايت فدك و فضايح بنى اميه پرداخته است. | ||