التأويل في التفسير بين المعتزلة و السنة: تفاوت میان نسخه‌ها

مراد نويسنده از واژۀ «تأويل» اجتهاد و إعمال رأى در تفسير است.معتزله در مقام تأييد و انتصار اصول خمسه خود؛يعنى توحيد، عدل، وعد و وعيد، منزلة بين المنزلتين و امر به معروف و نهى از منكر به تأويل آيات قرآن روى آورده‌اند و در اين بين [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] لغت و نحو را در تحكيم و تثبيت تفكر اعتزالى به خدمت گرفته است.[[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]] در «[[الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل في وجوه التأويل|الكشاف]] » کوشيده است برخى از مفردات يا عبارات را كه با عقيدۀ او سازگار نبوده به نحوى توجيه كند.برخى فرضهاى مجازى و ديرياب در اين تفسير يافت مى‌شود كه مفسر به اين وسيله مى‌كوشد.از اعتقادات اعتزالى خود دفاع كند.اما اهل سنّت، عليرغم اعتراف به جايگاه علمى اين تفسير، از آراء اعتزالى آن دل‌خوشى ندارند.