۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الحب و المحبة الإلهية من كلام الشيخ الأكبر محی‌الدين ابن العربي (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۱۶:۳۴
، ۱ اوت ۲۰۱۷جایگزینی متن - '،ص' به '، ص'
جز (جایگزینی متن - '،ش' به '، ش') |
جز (جایگزینی متن - '،ص' به '، ص') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
مؤلف سخن خود را از معنى حقيقى حبّ شروع مى‌كند و پس از ذكر آيات و احاديثى در باب محبت سخنان [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] ذيل عناوينى همچون:عشق سبب خلق جهان، محبت خداوند به گروه‌هاى خاص (مثل | مؤلف سخن خود را از معنى حقيقى حبّ شروع مى‌كند و پس از ذكر آيات و احاديثى در باب محبت سخنان [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] ذيل عناوينى همچون:عشق سبب خلق جهان، محبت خداوند به گروه‌هاى خاص (مثل شاكران، صابران و...) تعريف محبت، اشتراك ناپذيرى عشق، سريان عشق در وجود، سبب و انگيزه عشق (جمال و إحسان)، انواع زيبايى و جمال و عشق و محبت به عشق گرد آمده است. از نگاه [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]]، عشق و محبت شرابى است كه هيچ‌گونه سيرابى ندارد و عاشق در حكومت و فرمان عشق است، نه معشوق. او بر اين باور است كه عشق و محبت خدا به خود، سرچشمه ارتباط اجزاى عالم با يكديگر است. | ||
[[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] پس از مقدمه‌اى كوتاه به اين مطلب توجه مى‌دهد كه محبّ و عارف از هم متمايزند و معرفت از محبت سرچشمه مى‌گيرد و عشق را نسبتى ميان عاشق و معشوق بلكه عين عاشق مى‌داند. مفصل‌ترين قسمت، مبحث «محبت و عشق به خيال» است كه در آن با تاكيد بر عشق الهى به چگونگى ورود محبت و عشق به عاشق و سبب آن و بحث احسان الهى مى‌پردازد. چند باب از كتاب نيز به بحث سماع، رابطه آن با عشق، انواع آن (الهى، روحانى و طبيعى) و توضيح آنها اختصاص دارد. | [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] پس از مقدمه‌اى كوتاه به اين مطلب توجه مى‌دهد كه محبّ و عارف از هم متمايزند و معرفت از محبت سرچشمه مى‌گيرد و عشق را نسبتى ميان عاشق و معشوق بلكه عين عاشق مى‌داند. مفصل‌ترين قسمت، مبحث «محبت و عشق به خيال» است كه در آن با تاكيد بر عشق الهى به چگونگى ورود محبت و عشق به عاشق و سبب آن و بحث احسان الهى مى‌پردازد. چند باب از كتاب نيز به بحث سماع، رابطه آن با عشق، انواع آن (الهى، روحانى و طبيعى) و توضيح آنها اختصاص دارد. | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
در بخش دوم درباره كسانى كه خداوند آنها را دوست دارد و پيرامون آثار محبت الهى در آنها بحث مى‌كند. در بخش سوم از نسبت حبّ با انسان، تعريف حب و متعلق آن صحبت شده است.بخش چهارم دربردارنده حقايقى درباره محبت از قبيل: عدم اشتراك‌پذيرى آن،جريان محبت در وجود، عزت محبت مى‌باشد.در بخش بعدى سبب و علت محبت(جمال و احسان)بيان مى‌شود. | در بخش دوم درباره كسانى كه خداوند آنها را دوست دارد و پيرامون آثار محبت الهى در آنها بحث مى‌كند. در بخش سوم از نسبت حبّ با انسان، تعريف حب و متعلق آن صحبت شده است.بخش چهارم دربردارنده حقايقى درباره محبت از قبيل: عدم اشتراك‌پذيرى آن،جريان محبت در وجود، عزت محبت مى‌باشد.در بخش بعدى سبب و علت محبت(جمال و احسان)بيان مى‌شود. | ||
بخش ششم حاوى مطالبى پيرامون سماع و انواع آن (روحانى، طبيعى و الهى) است.در بخش هفتم و هشتم به ترتيب مراتب حب (طبيعى، روحانى و الهى) و ألقاب حب (هوى، حب، عشق و ودّ) تبيين شده است.در بخش نهم به تفصيل لوازم محبت (حزن، بيمارى،گريه و | بخش ششم حاوى مطالبى پيرامون سماع و انواع آن (روحانى، طبيعى و الهى) است.در بخش هفتم و هشتم به ترتيب مراتب حب (طبيعى، روحانى و الهى) و ألقاب حب (هوى، حب، عشق و ودّ) تبيين شده است.در بخش نهم به تفصيل لوازم محبت (حزن، بيمارى،گريه و اشك، صبر و ادب) شرح شده است. صفات محبان الهى (سالك، شب زنده‌دار، مشتاق خروج از دنيا، مشتاق شنيدن كلام الهى) و نسبت برخى صفات محب با حقايق الهى، با ذكر شواهدى از آيات در بخش دهم آمده است. | ||
در فصل دوازدهم ذيل عنوان روح المعانى، اشعار برخى عرفا در باب محبت آمده است.در فصل سيزدهم سخنان چند تن از عرفا و محبان إلهى (ذوالنون،جنيد و...) و برخى يافته‌هاى خود [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] ديده مى‌شود. فصل چهاردهم با ذكر اشعارى از [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] ذوق او در محبت و تجسم و تجلى حبّ و بعضى از اسماء و معانى در صورت‌هاى جماليه را شرح مى‌دهد. فصل پانزدهم به تفاوت محب و عارف اختصاص دارد. آخرين بخش ذيل عنوان خاتمه مطالبى چون تخلق به اخلاق الهى، مدحيه منظوم [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] در ستايش پيامبر اسلام(ص) و دعايى در شب نيمه شعبان را در بردارد ....<ref>نظرپور، 1389، ص55-56</ref> | در فصل دوازدهم ذيل عنوان روح المعانى، اشعار برخى عرفا در باب محبت آمده است.در فصل سيزدهم سخنان چند تن از عرفا و محبان إلهى (ذوالنون،جنيد و...) و برخى يافته‌هاى خود [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] ديده مى‌شود. فصل چهاردهم با ذكر اشعارى از [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] ذوق او در محبت و تجسم و تجلى حبّ و بعضى از اسماء و معانى در صورت‌هاى جماليه را شرح مى‌دهد. فصل پانزدهم به تفاوت محب و عارف اختصاص دارد. آخرين بخش ذيل عنوان خاتمه مطالبى چون تخلق به اخلاق الهى، مدحيه منظوم [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] در ستايش پيامبر اسلام(ص) و دعايى در شب نيمه شعبان را در بردارد ....<ref>نظرپور، 1389، ص55-56</ref> | ||