۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ،' به '،'
جز (جایگزینی متن - 'جعفر سبحانی' به 'جعفر سبحانی ') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
</div> | </div> | ||
==معرفی اجمالی== | ==معرفی اجمالی== | ||
'''منابع علم امامان شیعه(ع)'''، اثر سید محمد[[سبحانی تبریزی، جعفر|جعفر سبحانی]] ، کتابی کلامی در موضوع علم اهل‌بیت(ع) و منابع آن است. | '''منابع علم امامان شیعه(ع)'''، اثر سید محمد[[سبحانی تبریزی، جعفر|جعفر سبحانی]]، کتابی کلامی در موضوع علم اهل‌بیت(ع) و منابع آن است. | ||
اصل این اثر، رساله پایان‌نامه مؤلف در مقطع کارشناسی ارشد بوده که در 1386ش، از آن دفاع کرده، سپس آن را به‌صورت کتاب تدوین نموده است<ref>ر.ک: مجمع عالی حکمت اسلامی</ref> | اصل این اثر، رساله پایان‌نامه مؤلف در مقطع کارشناسی ارشد بوده که در 1386ش، از آن دفاع کرده، سپس آن را به‌صورت کتاب تدوین نموده است<ref>ر.ک: مجمع عالی حکمت اسلامی</ref> | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
مؤلف در فصل دوم، دیدگاه علمای شیعه را درباره حدود علم امام متذکر می‌شود. او می‌گوید: در این‌باره سه نظریه وجود دارد: | مؤلف در فصل دوم، دیدگاه علمای شیعه را درباره حدود علم امام متذکر می‌شود. او می‌گوید: در این‌باره سه نظریه وجود دارد: | ||
# گستردگی علم امام که همان اعتقاد نوبختی‌ها، علامه مظفر، آیت‌الله مرعشی، آیت‌الله قاضی و [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبایی]] است<ref>ر.ک: همان، ص43 تا 47</ref> | # گستردگی علم امام که همان اعتقاد نوبختی‌ها، علامه مظفر، آیت‌الله مرعشی، آیت‌الله قاضی و [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبایی]] است<ref>ر.ک: همان، ص43 تا 47</ref> | ||
# محدود بودن علم امام، که از اعتقادات [[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|ابن شهرآشوب]] ، [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]]، [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]]، کراجکی و شیخ علی قزوینی است<ref>ر.ک: همان، ص47 تا 49</ref> | # محدود بودن علم امام، که از اعتقادات [[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|ابن شهرآشوب]]، [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]]، [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]]، کراجکی و شیخ علی قزوینی است<ref>ر.ک: همان، ص47 تا 49</ref> | ||
# توقف در علم امام؛ بدین معنا که دلیل روشن و قانع‌کننده‌ای درباره حدود علم امام در دست نیست. کسانی چون شیخ انصاری و آیت‌الله مشکینی بر این اعقتادند<ref>ر.ک: همان، ص49 و 50</ref> | # توقف در علم امام؛ بدین معنا که دلیل روشن و قانع‌کننده‌ای درباره حدود علم امام در دست نیست. کسانی چون شیخ انصاری و آیت‌الله مشکینی بر این اعقتادند<ref>ر.ک: همان، ص49 و 50</ref> | ||