پژوهشى تطبیقى در روایات تفسیرى فریقین: تفاوت میان نسخه‌ها

نویسنده در تعریف روایات تفسیری دو نوع تفسیر را معرفی می‌کند؛ تفسیر به مأثور که روش تفسیری در آن تفسیر اثری نام دارد و تفسیرهای اجتهادی که روش تفسیری آن‌ها را تفسیر عقلی می‌نامند.<ref>همان، ص24</ref> نویسنده با معرفی 15 منبع از منابع تفسیر شیعه می‌نویسد معروف‌ترین تفسیرهای شیعی عبارت‌اند از: تفسیر [[التفسير (عیاشی)|عیاشی]] ، تفسیر [[تفسير القمي|قمی]] ، [[تفسير نورالثقلين|نورالثقلین]] ، [[البرهان في تفسير القرآن]] ، [[تفسير الصافي|صافی]]  و [[تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب|کنز الدقائق]] .<ref>همان، ص34-35</ref> او سپس 13 منبع از منابع اهل تسنن را برمی‌شمارد و می‌نویسد از بین این تفسیرها، [[جامع البيان في تفسير القرآن (تفسير الطبري)|جامع البیان طبری]] ، [[الدر المنثور في التفسير بالمأثور|الدر المنثور]] ، [[تفسير القرآن العظيم (ابن كثير)|تفسیر ابن کثیر]] ، تفسیر عبدالرزاق، تفسیر ابن ابی حاتم، تفسیر ثعلبی و بغوی از شهرت و اهمیت بیشتری برخورد هستند.<ref>همان، ص35-36</ref> او منابع عام حدیثی شیعه را در چهار دوره حضور ائمه(ع)، محدثان متقدم، محدثان متأخر و دوره معاصر معرفی می‌کند و هر کدام را به‌خوبی توضیح می‌دهد.<ref>همان، ص49-56</ref>