موسوعة شهادة المعصومين(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

موسوعة شهادة المعصومين(ع) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۳:۱۲

۳۷ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۷

جز

جایگزینی متن - 'شیخ طوسی' به 'شیخ طوسی '

Hbaghizadeh@noornet.net

۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش

@@ خط ۶۵: / خط ۶۵: @@
 جزء دوم، در مورد حضرت زهرا(س) می‌باشد<ref>همان، ص140</ref>. از جمله وصایای آن حضرت که در فصل چهارم آمده، عبارتند از: وصیت به ازدواج مجدد حضرت علی(ع) و انتخاب زنی شایسته برای تربیت فرزندان؛ شبانه و مخفیانه دفن کردن آن حضرت، عدم حضور دشمنان خدا و رسول(ص) در تشیع جنازه ایشان<ref>ر.ک: همان، ص220</ref>.
-جزء سوم پیرامون شهادت حضرت علی(ع) بوده و در فصل سوم آن، به اخبار پیامبر(ص) در مورد شهادت آن حضرت، اشاره شده است. در روایتی به نقل از شیخ طوسی، چنین آمده است: روزی حضرت علی(ع) نزد پیامبر(ص) رفته و ایشان سوره «نصر» را قرائت نموده و فرمود: «ای علی، بر مردم واجب شده است تا پس از من با فتنه‌گران جهاد کنند؛ همان‌گونه که واجب شده بود تا در زمان من، با مشرکین مقاتله نمایند». سپس پیامبر(ص) در تشریح این فتنه‌گران، به قومی اشاره فرمود که به وحدانیت خداوند و رسالت ایشان، گواهی می‌دهند، اما به سنت آن حضرت عمل ننموده و خون عترت ایشان را حلال می‌کنند و حضرت علی(ع) را به شهادت می‌رسانند<ref>ر.ک: همان، ص334</ref>.
+جزء سوم پیرامون شهادت حضرت علی(ع) بوده و در فصل سوم آن، به اخبار پیامبر(ص) در مورد شهادت آن حضرت، اشاره شده است. در روایتی به نقل از [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] ، چنین آمده است: روزی حضرت علی(ع) نزد پیامبر(ص) رفته و ایشان سوره «نصر» را قرائت نموده و فرمود: «ای علی، بر مردم واجب شده است تا پس از من با فتنه‌گران جهاد کنند؛ همان‌گونه که واجب شده بود تا در زمان من، با مشرکین مقاتله نمایند». سپس پیامبر(ص) در تشریح این فتنه‌گران، به قومی اشاره فرمود که به وحدانیت خداوند و رسالت ایشان، گواهی می‌دهند، اما به سنت آن حضرت عمل ننموده و خون عترت ایشان را حلال می‌کنند و حضرت علی(ع) را به شهادت می‌رسانند<ref>ر.ک: همان، ص334</ref>.
 در جزء چهارم، جزئیات شهادت امام حسن(ع) بیان شده است. در فصل هشتم این جزء، در بیان وقایع پس از شهادت ایشان، آمده است: در روز شهادت آن حضرت، ابوهریره بر در مسجد رسول‌الله(ص) ایستاده و درحالی‌که گریه می‌کرد، گفت: «ای مردم، امروز روزی است که در آن حبیب رسول خدا(ص) به رحمت خدا رفت، پس گریان شوید»<ref>ر.ک: همان، ص443</ref>.