آمدی، علی بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۷
جز
جایگزینی متن - ' فى ' به ' في '
جز (جایگزینی متن - 'النجوم الزاهره' به 'النجوم الزاهره ')
جز (جایگزینی متن - ' فى ' به ' في ')
خط ۴۸: خط ۴۸:
تأليفات آمدى را در منطق، حكمت، كلام، اصول، فقه و جدل بيش از 20 کتاب دانسته‌اند كه اغلب آنها از ميان رفته است. اين آثار عبارتند از:  
تأليفات آمدى را در منطق، حكمت، كلام، اصول، فقه و جدل بيش از 20 کتاب دانسته‌اند كه اغلب آنها از ميان رفته است. اين آثار عبارتند از:  


1. در منطق و حكمت: دقايق الحقايق؛ رموز الكنوز، كشف التّمويهات فى شرح التّنبيهات؛ المبين فى معانى الفاظ الحكماء و المتكلّمين (کتاب اخير، چ مجله المشرق، 1954م).  
1. در منطق و حكمت: دقايق الحقايق؛ رموز الكنوز، كشف التّمويهات في شرح التّنبيهات؛ المبين في معانى الفاظ الحكماء و المتكلّمين (کتاب اخير، چ مجله المشرق، 1954م).  


2. در كلام: ابكار الافكار (خلاصه آن به نام منائح القرائح) كه نسخه‌اى خطّى از آن در برلين موجود است؛ غايه المرام فى علم الكلام (چ قاهره، 1347ق) كه نسخه‌هاى خطّى آن در ينى، پاريس و قاهره موجود است.  
2. در كلام: ابكار الافكار (خلاصه آن به نام منائح القرائح) كه نسخه‌اى خطّى از آن در برلين موجود است؛ غايه المرام في علم الكلام (چ قاهره، 1347ق) كه نسخه‌هاى خطّى آن در ينى، پاريس و قاهره موجود است.  


3. منتهى السّول فى علم الاصول.
3. منتهى السّول في علم الاصول.


4. در جدل: الجدل؛ شرح جدل الشريف؛ غايه الامل.  
4. در جدل: الجدل؛ شرح جدل الشريف؛ غايه الامل.  


بجز آنچه ياد شد، کتابهاى ديگرى نيز به او نسبت داده‌اند: الباهر فى علم الاوائل و الاواخر (ابن قفطى؛ طاش كپرى‌زاده)؛ الترجيحات فى [[الخلاف]]؛ التعليقه الصغيره؛ التعليقه الكبيره (ابن ابى اصيبعه)؛ الحقائق، در علوم اوايل (ابن قفطى؛ طاش كُپرى‌زاده)؛ خلاصه الابريز (مدرس)؛ لباب الالباب ([[زرکلی، خیرالدین|زركلى]]؛ مدرس)؛ المآخذ (طاش كپرى‌زاده)؛ المؤخذات فى [[الخلاف]] (ابن ابى اصيبعه)؛ منتهى السالك فى رتب المسالك (ابن ابى اصيبعه؛ مدرس).  
بجز آنچه ياد شد، کتابهاى ديگرى نيز به او نسبت داده‌اند: الباهر في علم الاوائل و الاواخر (ابن قفطى؛ طاش كپرى‌زاده)؛ الترجيحات في [[الخلاف]]؛ التعليقه الصغيره؛ التعليقه الكبيره (ابن ابى اصيبعه)؛ الحقائق، در علوم اوايل (ابن قفطى؛ طاش كُپرى‌زاده)؛ خلاصه الابريز (مدرس)؛ لباب الالباب ([[زرکلی، خیرالدین|زركلى]]؛ مدرس)؛ المآخذ (طاش كپرى‌زاده)؛ المؤخذات في [[الخلاف]] (ابن ابى اصيبعه)؛ منتهى السالك في رتب المسالك (ابن ابى اصيبعه؛ مدرس).  


==مآخذ==
==مآخذ==




آمدى، سيف‌ الدين، غايه المرام، به كوشش حسن محمود عبداللطيف، قاهره، 1971م، مقدمه؛ ابن ابى اصيبعه، احمدبن قاسم، طبقات الاطباء، بيروت، 1957م؛ ابن تغرى بردى، يوسف، [[النجوم الزاهرة في ملوك مصر و القاهرة|النجوم الزاهره]] ، قاهره، 1348ق، 286/6؛ [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانی]]، احمد بن علی|ابن حجر]]، احمد بن على، لسان الميزان، بيروت، 1390ق، 135/3؛ [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلكان]]، وفيات الاعيان، به كوشش [[عباس، احسان|احسان عباس]]، بيروت، 1398ق، 393/3-394؛ ابن عماد، عبدالحى، شذرات الذهب، قاهره، 1350ق، 144/5-145؛ ابن قفطى، على بن يوسف، تاريخ الحكماء، به كوشش ليپرت، لايپزيك، 1903م، صص 240-241؛ ابوشامه، عبدالرحمن بن اسماعيل، کتاب الروضتين، به كوشش محمد حلمى و محمد مصطفى زياده، قاهره، 1962م، صص 161-162؛ ابوالفداء، المختصر فى اخبار البشر، بيروت، 155/3؛ سبكى، تاج‌ الدين، طبقات الشافعيه، به كوشش محمد الحلو و محمود الطناحى، قاهره، 1971م، 306/8-308؛ سيوطى، جلال‌الدّين، حسن المحاضره، قاهره، 1299ق؛ طاش كوپرى‌زاده، احمد، مفتاح السعاده، حيدرآباد، 1328-1399ق، 49/2، 51، 53؛ مدرس، محمدعلى، ريحانه الأدب، تبريز، شفق، چ 3، 62/1-63؛ نعيمى دمشقى، محمد، الدارس فى تاريخ المدارس، دمشق، 1367ق، 362/1، 389، 392، 4/2، 129؛ يافعى، عبدالله بن اسعد، مرآه الجنان، بيروت، 1390ق، 73/4-74.
آمدى، سيف‌ الدين، غايه المرام، به كوشش حسن محمود عبداللطيف، قاهره، 1971م، مقدمه؛ ابن ابى اصيبعه، احمدبن قاسم، طبقات الاطباء، بيروت، 1957م؛ ابن تغرى بردى، يوسف، [[النجوم الزاهرة في ملوك مصر و القاهرة|النجوم الزاهره]] ، قاهره، 1348ق، 286/6؛ [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانی]]، احمد بن علی|ابن حجر]]، احمد بن على، لسان الميزان، بيروت، 1390ق، 135/3؛ [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلكان]]، وفيات الاعيان، به كوشش [[عباس، احسان|احسان عباس]]، بيروت، 1398ق، 393/3-394؛ ابن عماد، عبدالحى، شذرات الذهب، قاهره، 1350ق، 144/5-145؛ ابن قفطى، على بن يوسف، تاريخ الحكماء، به كوشش ليپرت، لايپزيك، 1903م، صص 240-241؛ ابوشامه، عبدالرحمن بن اسماعيل، کتاب الروضتين، به كوشش محمد حلمى و محمد مصطفى زياده، قاهره، 1962م، صص 161-162؛ ابوالفداء، المختصر في اخبار البشر، بيروت، 155/3؛ سبكى، تاج‌ الدين، طبقات الشافعيه، به كوشش محمد الحلو و محمود الطناحى، قاهره، 1971م، 306/8-308؛ سيوطى، جلال‌الدّين، حسن المحاضره، قاهره، 1299ق؛ طاش كوپرى‌زاده، احمد، مفتاح السعاده، حيدرآباد، 1328-1399ق، 49/2، 51، 53؛ مدرس، محمدعلى، ريحانه الأدب، تبريز، شفق، چ 3، 62/1-63؛ نعيمى دمشقى، محمد، الدارس في تاريخ المدارس، دمشق، 1367ق، 362/1، 389، 392، 4/2، 129؛ يافعى، عبدالله بن اسعد، مرآه الجنان، بيروت، 1390ق، 73/4-74.


منبع: دائره المعارف بزرگ اسلامى
منبع: دائره المعارف بزرگ اسلامى
۶۱٬۱۸۹

ویرایش