۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'آیت‌اللّه خوئى' به 'آیت‌اللّه خوئى '
جز (جایگزینی متن - 'آیت‌اللّه معرفت' به 'آیت‌اللّه معرفت ') |
جز (جایگزینی متن - 'آیت‌اللّه خوئى' به 'آیت‌اللّه خوئى ') |
||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
در بخش هفتم، ابتدا موضوع اعجاز قرآن و آیات مربوط به تحدى قرآن و در آخر نیز ابعاد اعجاز قرآن کریم مطرح شده است. قرآن از ابعاد و زوایاى مختلف معجزه است و اعجاز آن اختصاصى به فصاحت و بلاغت ندارد. برخى از این ابعاد را قرآن خود به‌صراحت بیان نموده و در مورد آنها «تحدى» کرده است. برخى دیگر از وجوه اعجاز نیز وجود دارند که در مورد آنها تحدى خاصى در قرآن صورت نگرفته است. نویسنده معتقد است که هیچ‌کس نمى‌تواند مدعى بررسى همه‌جانبه ابعاد اعجاز قرآن باشد؛ چراکه مسلماً بسیارى از رموز و شگفتى‌هاى قرآن بر ما هنوز پوشیده مانده است. شاید بتوان گفت: حصر و برشمردن همه وجوه اعجاز قرآن و بازشناسى دقیق آنها، خود اعجازى دیگر است<ref>ر.ک: همان، ص363</ref>. | در بخش هفتم، ابتدا موضوع اعجاز قرآن و آیات مربوط به تحدى قرآن و در آخر نیز ابعاد اعجاز قرآن کریم مطرح شده است. قرآن از ابعاد و زوایاى مختلف معجزه است و اعجاز آن اختصاصى به فصاحت و بلاغت ندارد. برخى از این ابعاد را قرآن خود به‌صراحت بیان نموده و در مورد آنها «تحدى» کرده است. برخى دیگر از وجوه اعجاز نیز وجود دارند که در مورد آنها تحدى خاصى در قرآن صورت نگرفته است. نویسنده معتقد است که هیچ‌کس نمى‌تواند مدعى بررسى همه‌جانبه ابعاد اعجاز قرآن باشد؛ چراکه مسلماً بسیارى از رموز و شگفتى‌هاى قرآن بر ما هنوز پوشیده مانده است. شاید بتوان گفت: حصر و برشمردن همه وجوه اعجاز قرآن و بازشناسى دقیق آنها، خود اعجازى دیگر است<ref>ر.ک: همان، ص363</ref>. | ||
یکى از مسائلى که از دیرزمان در مورد قرآن کریم وجود داشته است و دانشمندان علوم قرآنى به آن پرداخته‌اند، موضوع «نسخ» است که در فصل هشتم کتاب مطرح شده است. قرآن‌شناسان شیعى و سنّى معاصر تعداد آیات منسوخ را بسیار اندک مى‌دانند. دکتر صبحى صالح ده آیه، [[معرفت، محمد هادی|آیت‌اللّه معرفت]] هشت آیه، [[شعرانی، ابوالحسن|علامه شعرانى]] و [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبائى]] پنج آیه و آیت‌اللّه خوئى فقط یک آیه را در کل قرآن منسوخ مى‌دانند<ref>ر.ک: همان، ص437</ref>. | یکى از مسائلى که از دیرزمان در مورد قرآن کریم وجود داشته است و دانشمندان علوم قرآنى به آن پرداخته‌اند، موضوع «نسخ» است که در فصل هشتم کتاب مطرح شده است. قرآن‌شناسان شیعى و سنّى معاصر تعداد آیات منسوخ را بسیار اندک مى‌دانند. دکتر صبحى صالح ده آیه، [[معرفت، محمد هادی|آیت‌اللّه معرفت]] هشت آیه، [[شعرانی، ابوالحسن|علامه شعرانى]] و [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبائى]] پنج آیه و [[خویی، ابوالقاسم|آیت‌اللّه خوئى]] فقط یک آیه را در کل قرآن منسوخ مى‌دانند<ref>ر.ک: همان، ص437</ref>. | ||
در نهمین فصل کتاب مسئله محکم و متشابه مورد بررسی قرار گرفته است. این مسئله داراى چنان اهمیت و ارزشى است که هر مفسر قرآن کریم در جاى‌جاى این کتاب الهى، توجه به آن را براى خود لازم دانسته و غفلت از آن را موجب پیدایش انحراف در تفسیر قرآن مى‌داند. قرآن به‌عنوان یک مجموعه به‌هم‌پیوسته و یکدست - که به‌تصریح خود هیچ‌گونه اختلاف و ناهماهنگى در آیاتش وجود ندارد - به دو بخش محکم و متشابه تقسیم مى‌گردد. بعضى از آیات، آیات مادر، اساسى و مرجع هستند و بخشى دیگر نیازمند ارجاع به دسته اول. ازاین‌روست که نظر استقلالى به آیات دسته دوم در تفسیر قرآن، انسان را به‌کلى از مسیر صحیح فهم قرآن منحرف مى‌سازد و ناخواسته در جهتى مخالف با کتاب خدا قدم برمى‌دارد<ref>ر.ک: همان، ص441</ref>. | در نهمین فصل کتاب مسئله محکم و متشابه مورد بررسی قرار گرفته است. این مسئله داراى چنان اهمیت و ارزشى است که هر مفسر قرآن کریم در جاى‌جاى این کتاب الهى، توجه به آن را براى خود لازم دانسته و غفلت از آن را موجب پیدایش انحراف در تفسیر قرآن مى‌داند. قرآن به‌عنوان یک مجموعه به‌هم‌پیوسته و یکدست - که به‌تصریح خود هیچ‌گونه اختلاف و ناهماهنگى در آیاتش وجود ندارد - به دو بخش محکم و متشابه تقسیم مى‌گردد. بعضى از آیات، آیات مادر، اساسى و مرجع هستند و بخشى دیگر نیازمند ارجاع به دسته اول. ازاین‌روست که نظر استقلالى به آیات دسته دوم در تفسیر قرآن، انسان را به‌کلى از مسیر صحیح فهم قرآن منحرف مى‌سازد و ناخواسته در جهتى مخالف با کتاب خدا قدم برمى‌دارد<ref>ر.ک: همان، ص441</ref>. | ||