قرآن و ریاضیات: تفاوت میان نسخه‌ها

اعجاز عددی را در آثار افرادی مانند رشاد خلیفه و عبدالرزاق نوفل و... می‌توان دید و البته ردپای آن را تا الإتقان سیوطی می‌توان پی گرفت. نویسنده در مقدمه، بیان می‌کند که دو نوع نگاه به بیان اعجاز عددی قرآن در عصر جدید وجود دارد: نگاه موافق و نگاه مخالفانی که چنین آثاری را نشأت‌گرفته از توطئه بهائیان می‌دانند. نویسنده، معجزة القرآن الكريم رشاد خلیفه که توسط محمدتقی آیت‌اللهی به فارسی ترجمه شده، معجزة القرن العشرين من كشف سباعيّة و ثلاثية أوامر القرآن الكريم ابن خلیفه علیوی، الإعجاز العددي للقرآن الكريم عبدالرزاق نوفل و... تا پانزده کتاب از موافقان نظریه اعجاز عددی قرآن را به‌اختصار معرفی می‌کند. او همچنین به معرفی چهار کتاب و مقاله از مخالفان این نظریه، به‌همراه بیان مدعای مختصر آنان در رد اعجاز عددی می‌پردازد<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص11-28</ref> که یکی از آنها «تسعة عشر ملكاً، بيان أن فرية الإعجاز العددي للقرآن خدعة بهائية»، حسین ناجى محمد محى‌الدین است. ایشان به‌شدت به کسانى که عدد 19 را یکى از اسرار قرآن مى‌دانند حمله مى‌کند و آن را نوعى دروغ بستن بر خدا دانسته است. سپس متذکر مى‌شود که عدد 19 از شعارهاى بهائیان است که در نظر مسلمانان مرتد و کافر هستند و شواهدى مى‌آورد که سال در نظر آنان 19 ماه است و هر ماهى نیز 19 روز است و کتاب «البيان» آنان 19 قسمت است و هر قسم آن 19 باب است و عدد نمازهاى یومیه آنها 19 رکعت است و... در بخش دیگر متذکر مى‌شود که عدد 19 مختص قرآن نیست و جملاتى را بیان مى‌کند که بدون استفاده از رایانه بر اساس عدد 19 شکل گرفته است؛ درحالى‌که مطالب آن باطل است؛ مثل: «لا بعث و لا حساب و لا جهنم، لا صراط‍ و لا جنة و لا نعيم و...» (19 حرف است و 4 الف دارد). سپس بیان مى‌کند که رابطه‌اى بین «بسم الله الرحمن الرحيم» و حروف مقطعه سوره‌ها و جهنم (نوزده ملک جهنم) وجود ندارد و در بخش دیگرى خطاهاى عددى قائلین به اعجاز عددى را توضیح مى‌دهد<ref>ر.ک: همان، ص22-23</ref>.