۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مجموعة فتاوی ابن ابی عقیل' به 'مجموعة فتاوی ابن ابيعقیل') |
جز (جایگزینی متن - 'علامه حلی' به 'علامه حلی ') |
||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
محمدباقر معرفت، در فصل اول بخش دوم کتاب، تاریخچه احکام تلاوت را از قرن سوم تا یازدهم میشمارد. «این مقاله از قرن سوم شروع مىشود، چراکه عمده کتب فقهى از این قرن به بعد،ت وسط علماء نگاشته شده است.»<ref>متن کتاب، ص185</ref> البته وقتی به ذکر عالمان در این رابطه میرسیم، نویسنده کار را از قرن چهارم هجری و با معرفی کتابهای «[[مجموعة فتاوی ابن ابيعقیل]]» و «الجعفریات/الاشعثیات» شروع میکند.<ref>همان، ص186</ref> | محمدباقر معرفت، در فصل اول بخش دوم کتاب، تاریخچه احکام تلاوت را از قرن سوم تا یازدهم میشمارد. «این مقاله از قرن سوم شروع مىشود، چراکه عمده کتب فقهى از این قرن به بعد،ت وسط علماء نگاشته شده است.»<ref>متن کتاب، ص185</ref> البته وقتی به ذکر عالمان در این رابطه میرسیم، نویسنده کار را از قرن چهارم هجری و با معرفی کتابهای «[[مجموعة فتاوی ابن ابيعقیل]]» و «الجعفریات/الاشعثیات» شروع میکند.<ref>همان، ص186</ref> | ||
وی در فصل دوم بخش دوم از برخی احکام تلاوت مینویسد: مثلاً او در بخش تحصیل طهارت روایتی را مبنی بر امکان قراءت قرآن بدون وضو و البته اجتناب از مس قرآن در این حالت، ذکر میکند سپس فتوای علامه حلی در تحریر الأحکام علی شريعة الإمامیة را مبنی بر عدم وجوب وضو برای قراءت قرآن و استحباب وضو برای نماز و طواف مستحبی بیان میدارد. سپس کلام شهید ثانی را مبنی بر شرط کمال بودن وضو برای قراءت مطرح مینماید و نتیجه میگیرد هیچیک از علمایی که وی نمونههایی از سخنان آنان را نقل کرد، وضو را شرط قراءت قرآن نشمردهاند.<ref>ر.ک: همان، ص197-200</ref> | وی در فصل دوم بخش دوم از برخی احکام تلاوت مینویسد: مثلاً او در بخش تحصیل طهارت روایتی را مبنی بر امکان قراءت قرآن بدون وضو و البته اجتناب از مس قرآن در این حالت، ذکر میکند سپس فتوای [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] در تحریر الأحکام علی شريعة الإمامیة را مبنی بر عدم وجوب وضو برای قراءت قرآن و استحباب وضو برای نماز و طواف مستحبی بیان میدارد. سپس کلام شهید ثانی را مبنی بر شرط کمال بودن وضو برای قراءت مطرح مینماید و نتیجه میگیرد هیچیک از علمایی که وی نمونههایی از سخنان آنان را نقل کرد، وضو را شرط قراءت قرآن نشمردهاند.<ref>ر.ک: همان، ص197-200</ref> | ||
او حکم استحباب مؤکد مسواک زدن و استحباب روبهقبله نشستن برای تلاوت قرآن بعید نمیداند و استعاذه قبل از تلاوت را هم مستحب میشمارد.<ref>ر.ک: همان، ص200-203</ref> | او حکم استحباب مؤکد مسواک زدن و استحباب روبهقبله نشستن برای تلاوت قرآن بعید نمیداند و استعاذه قبل از تلاوت را هم مستحب میشمارد.<ref>ر.ک: همان، ص200-203</ref> |
ویرایش