۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابوالسعادات اصفهانی، اسعد بن عبدالقاهر (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۰۴:۲۶
، ۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۷جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'الدين' به ' الدين') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
«اَبوالسَّعاداتِ اِصفَهانى، اسعد بن عبدالقاهر بن اسعد» زنده در 635ق، عالم و نويسنده امامى بود. از جزئيات زندگى وى آگاهى چندانى در دست نيست؛ حتى تاريخ مرگش نيز مورد اختلاف است. برخى از متأخرين، سال درگذشت او را 635 و يا حدود 640ق نوشته‌اند كه در منابع كهن‌تر بدان اشاره‌اى نشده است. تنها [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] در اليقين (ص 79) و [[فلاح السائل]] | «اَبوالسَّعاداتِ اِصفَهانى، اسعد بن عبدالقاهر بن اسعد» زنده در 635ق، عالم و نويسنده امامى بود. از جزئيات زندگى وى آگاهى چندانى در دست نيست؛ حتى تاريخ مرگش نيز مورد اختلاف است. برخى از متأخرين، سال درگذشت او را 635 و يا حدود 640ق نوشته‌اند كه در منابع كهن‌تر بدان اشاره‌اى نشده است. تنها [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] در اليقين (ص 79) و [[فلاح السائل]] (ص 15) يادآور شده كه وى در صفر 635 به بغداد آمده و در همان ايام [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] از وى بهره برده است. از استادان او، ابوالفرج على پسر [[قطب راوندی، سعید بن هبه‌الله |قطب الدين راوندى]] و از شاگردانش به جز [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]]، [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصير الدين طوسى]] و [[ابن میثم، میثم بن علی|ابن ميثم بحرانى]] را مى‌شناسيم. | ||
از جمله آثارى كه براى ابوالسعادات برشمرده‌اند، «مجمع البحرين و مطلع السعادتين» يا «مجمع البحرين فى جمع المواعظ و الحكم المستخرج من بحرى النبوة و الامام» است كه آقا بزرگ ياد كرده و مى‌تواند با «مطلع الصباحتين و مجمع الفصاحتين» يكى باشد. عنوان اخير تأليف و تلخيصى بوده است از دو کتاب «الشهاب قاضى قضاعى» شامل سخنان پيامبر(ص) و نهج البلاغه [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] كه افندى از آن سخن گفته است. | از جمله آثارى كه براى ابوالسعادات برشمرده‌اند، «مجمع البحرين و مطلع السعادتين» يا «مجمع البحرين فى جمع المواعظ و الحكم المستخرج من بحرى النبوة و الامام» است كه آقا بزرگ ياد كرده و مى‌تواند با «مطلع الصباحتين و مجمع الفصاحتين» يكى باشد. عنوان اخير تأليف و تلخيصى بوده است از دو کتاب «الشهاب قاضى قضاعى» شامل سخنان پيامبر(ص) و نهج البلاغه [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] كه افندى از آن سخن گفته است. | ||