۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'لالدين' به 'لالدين') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
# ابويعلى سلار ديلمى. | # ابويعلى سلار ديلمى. | ||
# ابوالصلاح حلبى. | # ابوالصلاح حلبى. | ||
# قاضى [[ابن براج، عبدالعزیز بن نحریر|ابن براج]] | # قاضى [[ابن براج، عبدالعزیز بن نحریر|ابن براج]] طرابلسى. | ||
# شريف ابويعلى محمد بن حسن بن حمزه جعفرى. | # شريف ابويعلى محمد بن حسن بن حمزه جعفرى. | ||
# ابوالصمصام مروزى. | # ابوالصمصام مروزى. | ||
خط ۱۳۷: | خط ۱۳۷: | ||
نكته ديگر اينكه تعداد زيادى از كتابهاى او، درباره مسايل آن روز جامعه و بعضى از آنها، در پاسخ به سوالات افراد در شهرهاى مختلف آن ايام بوده است؛ همانند كتاب مسائل ناصريه، مسائل طرابلسيه، مسائل موصليه و... كه نشان دهنده اين است كه آن بزرگوار با همه اشتغالات علمى و تربيت شاگردان، با مردم جامعه خود نيز ارتباط تنگاتنگ داشته و عالمى مردمى بوده است كه به مسائل و مشكلات فكرى و اعتقادى آنان اهميت مىداد و به آنها رسيدگى مىكرده است. | نكته ديگر اينكه تعداد زيادى از كتابهاى او، درباره مسايل آن روز جامعه و بعضى از آنها، در پاسخ به سوالات افراد در شهرهاى مختلف آن ايام بوده است؛ همانند كتاب مسائل ناصريه، مسائل طرابلسيه، مسائل موصليه و... كه نشان دهنده اين است كه آن بزرگوار با همه اشتغالات علمى و تربيت شاگردان، با مردم جامعه خود نيز ارتباط تنگاتنگ داشته و عالمى مردمى بوده است كه به مسائل و مشكلات فكرى و اعتقادى آنان اهميت مىداد و به آنها رسيدگى مىكرده است. | ||
ايشان علاوه بر فعاليتهاى علمى و فرهنگى و مسئوليتهاى اجتماعى و رهبرى جامعه اسلامى، پس از وفات برادرش [[شریفالرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] | ايشان علاوه بر فعاليتهاى علمى و فرهنگى و مسئوليتهاى اجتماعى و رهبرى جامعه اسلامى، پس از وفات برادرش [[شریفالرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] در سال 406ق، مسئوليت نقابت و امارت حج و نظارت بر ديوان مظالم، را به عهده گرفت. | ||
از زمان خلفاى بنى اميه تا زمان معتضد عباسى، فرزندان على بن ابيطالبعليهالسلام هميشه تحت تعقيب و مراقبت خلفا و ماءموران بودند. چون با حكام ستمگر مبارزه مى كردند. از اين رو آنان اغلب در شهرهاى مختلف متوارى بودند و معمولا در جنگ و گريزها به شهادت مى رسيدند. وجود امامزادگان متعدد در نقاط مختلف و دور افتاده حاكى از همين مبارزات است. هنگامى كه حكومت و خلافت در سال 279 ق. به معتضد عباسى واگذار شد موضوع احترام به علويان و تعيين سرپرست مطرح شد و در هر شهرى يكى از بزرگان سادات يا علماى علوى نقابت يعنى سرپرستى سادات آن شهر يا منطقه را به عهده گرفت. | از زمان خلفاى بنى اميه تا زمان معتضد عباسى، فرزندان على بن ابيطالبعليهالسلام هميشه تحت تعقيب و مراقبت خلفا و ماءموران بودند. چون با حكام ستمگر مبارزه مى كردند. از اين رو آنان اغلب در شهرهاى مختلف متوارى بودند و معمولا در جنگ و گريزها به شهادت مى رسيدند. وجود امامزادگان متعدد در نقاط مختلف و دور افتاده حاكى از همين مبارزات است. هنگامى كه حكومت و خلافت در سال 279 ق. به معتضد عباسى واگذار شد موضوع احترام به علويان و تعيين سرپرست مطرح شد و در هر شهرى يكى از بزرگان سادات يا علماى علوى نقابت يعنى سرپرستى سادات آن شهر يا منطقه را به عهده گرفت. |
ویرایش