۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
←گزارش محتوا
جز (جایگزینی متن - 'هاشم معروف الحسنی' به 'هاشم معروف الحسنی ') |
|||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
در تمهید، مباحثی مقدماتی پیرامون تکوین و نمو تشیع و نظرات مختلف پیرامون آن، مطرح گردیده است<ref>ر.ک: تمهید، ص13</ref> | در تمهید، مباحثی مقدماتی پیرامون تکوین و نمو تشیع و نظرات مختلف پیرامون آن، مطرح گردیده است<ref>ر.ک: تمهید، ص13</ref> | ||
در اولین عنوان، نظریه قائلین به اینکه تشیع از اختراعات سبئیه می‌باشد، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. قائلین به این نظریه، بر این گمان می‌باشند که تشیع پس از قتل عثمان بن عفان و به‌واسطه عبدالله بن سبأ که معتقد به نظریه وصایت و حق الهی بود به وجود آمد. از جمله کسانی که قائل به این نظریه می‌باشند، | در اولین عنوان، نظریه قائلین به اینکه تشیع از اختراعات سبئیه می‌باشد، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. قائلین به این نظریه، بر این گمان می‌باشند که تشیع پس از قتل عثمان بن عفان و به‌واسطه عبدالله بن سبأ که معتقد به نظریه وصایت و حق الهی بود به وجود آمد. از جمله کسانی که قائل به این نظریه می‌باشند، ابوالحسین ملطی در کتاب «الرد علی أهل الأهواء و البدع» است. البته وی به این اندازه نیز اکتفا نکرده و در کتاب خود چنین اتهامی را زده است که امامیه، از روافض و ملحدین بوده و منشأ مذهب آن‌ها، عبدالله بن سبأ یهودی می‌باشد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص24</ref> | ||
در عنوان دوم، نظریه قائلین به این که تشیع در رد بر مسئله حکمیت و پس از ظهور خوارج به وجود آمده، بررسی و نقد شده است. دکتر احمد صبحی، در کتاب «نظرية الإمامة» ادعا نموده است که از جمله آراء و نظریات پیرامون منشأ تشیع، نظریه برخی از مستشرقین می‌باشد که معتقدند اولین اختلاف پیرامون مسئله امامت، مربوط به خوارج بوده که در امر حکمیت، با [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] به مخالفت پرداخته و شعار «لا حكم إلا لله» را سر دادند<ref>ر.ک: همان، ص39</ref> | در عنوان دوم، نظریه قائلین به این که تشیع در رد بر مسئله حکمیت و پس از ظهور خوارج به وجود آمده، بررسی و نقد شده است. دکتر احمد صبحی، در کتاب «نظرية الإمامة» ادعا نموده است که از جمله آراء و نظریات پیرامون منشأ تشیع، نظریه برخی از مستشرقین می‌باشد که معتقدند اولین اختلاف پیرامون مسئله امامت، مربوط به خوارج بوده که در امر حکمیت، با [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] به مخالفت پرداخته و شعار «لا حكم إلا لله» را سر دادند<ref>ر.ک: همان، ص39</ref> | ||