۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
نزول سورة هل أتی في أهل‌بيت المصطفی صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۵:۱۰
، ۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۷جایگزینی متن - 'ابن عبدربه قرطبی مالکی' به 'ابن عبدربه قرطبی مالکی '
جز (جایگزینی متن - 'ابوجعفر طبری' به 'ابوجعفر طبری ') |
جز (جایگزینی متن - 'ابن عبدربه قرطبی مالکی' به 'ابن عبدربه قرطبی مالکی ') |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
من خمسة جبريل سادسهم و قد مد النبي علی الجميع عباءا | من خمسة جبريل سادسهم و قد مد النبي علی الجميع عباءا | ||
من ذا تصدق بخاتمه تصدق راکعا فأثابه ذوالعرض منه ولاءا. | من ذا تصدق بخاتمه تصدق راکعا فأثابه ذوالعرض منه ولاءا. | ||
نویسنده سپس کلام ابن عبدربه قرطبی مالکی در احتجاج مأمون بر چهل تن از فقیهان در مسئله مفاضله و ذکر آیات سوره هل أتی و سخن از نزول آن در شأن [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] را نقل می‌کند. وی همچنین می‌نویسد که بسیاری از بزرگان حفاظ، فضه خادمه زهرا(س) را از صحابه دانسته‌اند. او کلام سبط ابن جوزی مبنی بر رد ادعای موضوعیت حدیث را هم نقل می‌کند و نکات دیگری مانند اینکه سائلین در این سه روز ملائکه از جانب خدا بوده‌اند که برای امتحان اهل‌بیت نازل شده بوده‌اند یا ذکر نعمت‌های بهشتی غیر از حورالعین در این سوره به جهت غیرت خدا به فاطمه زهرا(س) را ذکر کرده است. نویسنده پس از این مطالب، یکی از راویان این حدیث (که راویان آن به ترتیب، حسکانی از ابومحمد جوهری از مرزبانی از ابوالحسن علی بن محمد از حمیری از حسن بن حسین از حبان بن علی از کلبی از ابوصالح از [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] هستند) را ذکر می‌کند و سپس به تصحیح تک‌تک راویان آن از قول علمای اهل تسنن می‌پردازد. از نظر نویسنده در مورد سایر طرق هم همین کار امکان‌پذیر است، اما همین یک مورد کفایت می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص21-39</ref> | نویسنده سپس کلام [[ابن عبدربه، احمد بن محمد|ابن عبدربه قرطبی مالکی]] در احتجاج مأمون بر چهل تن از فقیهان در مسئله مفاضله و ذکر آیات سوره هل أتی و سخن از نزول آن در شأن [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] را نقل می‌کند. وی همچنین می‌نویسد که بسیاری از بزرگان حفاظ، فضه خادمه زهرا(س) را از صحابه دانسته‌اند. او کلام سبط ابن جوزی مبنی بر رد ادعای موضوعیت حدیث را هم نقل می‌کند و نکات دیگری مانند اینکه سائلین در این سه روز ملائکه از جانب خدا بوده‌اند که برای امتحان اهل‌بیت نازل شده بوده‌اند یا ذکر نعمت‌های بهشتی غیر از حورالعین در این سوره به جهت غیرت خدا به فاطمه زهرا(س) را ذکر کرده است. نویسنده پس از این مطالب، یکی از راویان این حدیث (که راویان آن به ترتیب، حسکانی از ابومحمد جوهری از مرزبانی از ابوالحسن علی بن محمد از حمیری از حسن بن حسین از حبان بن علی از کلبی از ابوصالح از [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] هستند) را ذکر می‌کند و سپس به تصحیح تک‌تک راویان آن از قول علمای اهل تسنن می‌پردازد. از نظر نویسنده در مورد سایر طرق هم همین کار امکان‌پذیر است، اما همین یک مورد کفایت می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص21-39</ref> | ||
نویسنده در بخش دلالت حدیث به کلام [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] مبنی بر دلالت شأن نزول آیه بر فضیلتی بی‌بدیل برای [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] استدلال می‌کند و اشکال [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] بر روایت و جعلی شمردن آن از جانب وی را ذکر کرده و به دو اشکال فوق‌الذکر از وی پاسخ می‌دهد. او برای این امر به روایات مفسرین بزرگ از اهل سنت بر مدنی بودن سوره انسان استشهاد می‌کند و از این طریق ادعای نزول سوره پیش از ازدواج علی(ع) و فاطمه(س) و تولد حسنین(ع) را غلط و بی‌دلیل می‌شمارد. وی سپس به ترجمه راویان حدیث پرداخته و قسمت دوم اشکال [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] مبنی بر ضعیف و مجعول بودن روایت را بدین طریق پاسخ می‌گوید<ref>ر.ک: همان، ص40-59</ref> | نویسنده در بخش دلالت حدیث به کلام [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] مبنی بر دلالت شأن نزول آیه بر فضیلتی بی‌بدیل برای [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] استدلال می‌کند و اشکال [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] بر روایت و جعلی شمردن آن از جانب وی را ذکر کرده و به دو اشکال فوق‌الذکر از وی پاسخ می‌دهد. او برای این امر به روایات مفسرین بزرگ از اهل سنت بر مدنی بودن سوره انسان استشهاد می‌کند و از این طریق ادعای نزول سوره پیش از ازدواج علی(ع) و فاطمه(س) و تولد حسنین(ع) را غلط و بی‌دلیل می‌شمارد. وی سپس به ترجمه راویان حدیث پرداخته و قسمت دوم اشکال [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] مبنی بر ضعیف و مجعول بودن روایت را بدین طریق پاسخ می‌گوید<ref>ر.ک: همان، ص40-59</ref> | ||