علي اميرالمؤمنين عليه‌السلام نفس الرسول الأمين(ص): تفاوت میان نسخه‌ها

در فصل اول کتاب ده روایت ذکر شده است. در ینابیع المودة علامه قندوزی چنین آمده که حموینی به سندش از سعید بن جبیر از [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]  نقل کرده که رسول‌الله(ص) به علی(ع) فرمود: «أنا و أنت من نورالله عزوجل»<ref>ر.ک: جلد1، متن کتاب، ص7</ref> شیخ مفید نیز حدیث مفصلی که به انس ابن مالک می‌رسد نقل کرده است. انس چنین می‌گوید که من و  ابوذر و سلمان و زید بن ثابت و زید بن ارقم نزد رسول‌الله(ص) بودیم که حسن و حسین(ع) داخل شدند. رسول خدا(ص) آن دو را بوسید و ... تا این‌که فرمود: «خداوند تبارک‌وتعالی مرا و اهل‌بیتم را از یک نور آفرید»<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>

در فصل دوم،  نیز یک حدیث از ینابیع المودة سلیمان قندوزی نقل شده که پیامبر(ص) به علی(ع) فرمود: «اگر من خاتم پیامبران نبودم، تو شریک در نبوت بودی». این روایت از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]  نیز نقل شده است<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>

در سومین حدیث از فصل دوازدهم چنین می‌خوانیم که شیخ صدوق به اسنادش از غیاث بن ابراهیم از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]  از آباء طاهرینش از حسین بن علی(ع) از امیرالمؤمنین علی(ع) از معنای کلام رسول‌الله(ص) «من دو چیز را در میان شما برجای می‌گذارم: کتاب خدا و عترتم را» پرسید که عترت چه کسانی هستند؟ آنحضرت فرمود: من و حسن و حسین و نه امام از فرزندان حسین که نهمین آن‌ها مهدی و قائم است، کتاب خدا و آن‌ها از هم جدا نمی‌شوند تا این‌که در حوض کوثر بر رسول‌الله(ص) وارد شوند<ref>ر.ک: همان، ص91</ref>  

در اولین فصل از جلد دوم کتاب، روایت دیگری در فضیلت علی(ع) به نقل از منابع اهل سنت ذکر شده است. محب‌الدین طبری به سندش از عبدالله بن حرث نقل می‌کند که به [[امام على(ع)|علی بن ابی‌طالب(ع)]]  گفتم: به بالاترین منزلت خود نزد رسول‌الله(ص) را به من خبر بده. گفت بله، من نزد رسول‌الله(ص) خوابیده بودم و آنحضرت نماز می‌خواند. همین‌که از نمازش فارغ شد، گفت ای علی چیزی از خیر از خداوند نخواستم مگر آن‌که مانند آن را برای تو طلب کردم و چیزی از شر به خدا پناه نبردم مگر آن‌که از مانند آن برای تو به خدا پناه بردم<ref>ر.ک: جلد2، متن کتاب، ص7</ref>   

در فصل چهل‌وششم، ولایت علی(ع) ولایت الله عزوجل دانسته شده است. در دومین روایت این فصل شیخ صدوق در کتاب أمالی به سندش از طریق اهل سنت از پیامبر(ص) چنین روایت کرده است:«کسی که علی ولی و سرپرست اوست من ولی او هستم و کسی که من ولی او هستم الله عزوجل ولی اوست<ref>ر.ک: همان، ص29</ref>   

در فصل چهل‌وهشتم، یازده حدیث با این موضوع که «کسی که علی را دوست بدارد من را دوست داشته است» از منابع مختلف گردآوری شده است. حاکم نیشابوری در مستدرک به سندش از ابوذر نقل کرده که رسول‌الله(ص) فرمود: «کسی که از من اطاعت کند از خداوند اطاعت کرده و کسی که از من نافرمانی کند خداوند را نافرمانی کرده است؛ و کسی که از علی اطاعت کند از من اطاعت کرده و کسی که علی را نافرمانی کند از من نافرمانی کرده است». حاکم این حدیث را صحیح السند دانسته است<ref>ر.ک: همان، ص38</ref>   

در فصل هفتادوسوم کتاب، انکار امامت علی(ع) مانند انکار نبوت دانسته شده است. شیخ صدوق در أمالی به اسنادش از جبیر از [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]  نقل کرده که رسول‌الله(ص) فرمود: کسی که امامت علی را بعد از من انکار کند مانند آن است که نبوت مرا در زمان حیاتم انکار کرده است؛ و کسی که نبوت مرا انکار کند مانند آن است که ربوبیت خداوند عزوجل را انکار کند<ref>ر.ک: همان، ص271</ref>   

در فصل هفتاد‌ونهم به حدیث منزلت اشاره شده است: «علی نسبت به من به‌منزله هارون نسبت به موسی است». در ابتدای این فصل قطعه شعری به نقل از مناقب خوارزمی ذکر شده است. سپس روایاتی از صدوق در علل الشرایع و معانی الأخبار نقل شده است<ref>ر.ک: همان، ص321-318</ref>   

در فصل هشتاد که آخرین فصل کتاب است، سیزده حدیث با این موضوع ذکر شده است: «علی(ع) اولین کسی بود که به پیامبر خدا(ص) ایمان آورد و آن‌حضرت را تصدیق نمود». این روایت در منابع مختلفی آمده؛  ازجمله در بصائر الدرجات؛ صفار از عبدالرحیم قصیر از امام کاظم(ع) نقل کرده است<ref>ر.ک: همان، ص326</ref>