الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[فلاح السائل]]'''</big></div>
[[پرونده:NUR01519J1.jpg|بندانگشتی|فلاح السائل|175px]]


'''فلاح السائل و نجاح المسائل'''، به زبان عربى، نوشته [[ابن‌طاووس، علی بن موسی|سيد رضى‌الدين، على بن موسى بن طاووس حلى]]، متوفاى 664ق، در موضوع ادعيه و اعمال شبانه‌روزى است.
<div class="boxTitle"><big>'''[[امینی نجفی، عبدالحسین]]'''</big></div>
[[پرونده:NUR00144.jpg|بندانگشتی|امینی نجفی، عبدالحسین|175px]]


مؤلف محترم، پيرامون علت تأليف اين كتاب، جملاتى با اين مضمون نوشته است: «من در كتاب «[[مصباح المتهجد|المصباح الكبير]]» [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] خير فراوانى ديدم و پس از آن به مطالب مهمى دست يافتم كه تتمه‌اى بر كتاب مذكور قلمداد مى‌شد... لذا تصميم گرفتم گزيده‌اى از آنچه را كه برايم روايت شده يا بر آن واقف گرديده‌ام... در كتابى گرد آورم...»
'''عبدالحسين امینی نجفی'''، فرزند شيخ احمد، فرزند شيخ نجف‌قلى (امين‌الشرع)، فرزند شيخ عبدالله (سرمست)، در سال 1320ق، در تبريز به دنيا آمد.


كتاب، مشتمل بر يك مقدمه و 30 فصل است.
جد ايشان، شيخ نجف‌قلى، ملقب به «امين‌الشرع»، در سال 1257ق، در روستاى «سردها» از توابع شهرستان «سراب» زاده شد، سپس به تبريز مهاجرت نمود و از علماى بنام آنجا گرديد. وى در سال 1340ق، به رحمت ايزدى پيوست و جنازه‌اش به وادى‌السلام منتقل شد.


[[ابن‌طاووس، علی بن موسی|سيد بن طاوس]] ، در هر فصل، متن روايات را ذكر كرده و در مواردى كه نياز به توضيح بوده، توضيحى مفصل يا خلاصه ذكر كرده و اعمال و اوراد را خيلى واضح بيان كرده است.
پدر ايشان، مرحوم شيخ احمد امينى، در سال 1287ق، به دنيا آمد و در سال 1304ق، تحصيلات حوزوى را نزد علماى بنام تبريز آغاز نمود و عالمى مقبول و مشهور گرديد و امامت جماعت يكى از مساجد آن ديار را عهده‌دار شد. وى در سال 1360ق، براى زيارت، به نجف اشرف مشرف گرديد و مورد استقبال علماى آنجا قرار گرفت. سرانجام در سال 1370ق، در همان خاك پاك، جان به جان‌آفرين تسليم كرد.


وى، در پاره‌اى موارد، سلسله اسناد روايات و مأخذ نقل آنها را دقيقا ذكر كرده و در جايى كه سند نياورده، ولى روايت، سند داشته، گفته است: «بحذف الأسناد» تا معلوم شود روايت، مرسله و مقطوعه نيست و در بسيارى از موارد هم آغاز سند و طريق خود را براى پرهيز از اطاله كلام، ذكر نمى‌كند و به ذكر طريق خود به آنچه جدش، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] روايت كرده، اكتفا مى‌نمايد.
ایشان، تحصيلات ابتدايى را نزد والد عالمش آغاز نمود، سپس راهى مدرسه طالبيه تبريز شد و نزد اساتيد فن به تحصيل علم پرداخت و دروس سطح را در آنجا فراگرفت، آن‌گاه راهى نجف اشرف شد و در درس خارج علماى نجف حاضر گرديد.


او پس از تكميل مبانى، به تبريز بازگشت و ضمن تبليغ و تحقيق، به تأليف كتاب «تفسير فاتحة الكتاب» پرداخت، اما شوق به نجف، مانع بقاى ايشان در تبريز شد؛ سرانجام شهر مقدس نجف اشرف را جهت توطن دائمى انتخاب نمود و در آنجا مشغول خدمت علمى به آستان [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] گرديد.


<div class="mw-ui-button">[[فلاح السائل|'''ادامه''']]</div>
پس از سال 1364ق، كه مجلدات اوليه كتاب شريف «[[الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]]» منتشر گرديد، شخصيت [[علامه امينى]] كاملا جهانى شد؛ حتى شيخ دحدوح امام جمعه حلب هم بر اين كتاب تقريظ زد و مستبصر شد و از اطراف و اكناف ايشان را جهت سخنرانى دعوت نمودند.
 
علامه مجاهد در عصر روز 28 ربيع‌الثانى 1390، برابر با 12 تيرماه 1349 در تهران، به ملاقات معبود خويش شتافت و پس از تشييع باشكوه در تهران، با هواپيما به بغداد برده شد و در شهرهاى مقدس كاظمين و كربلا تشييع گرديد و سرانجام به نجف اشرف منتقل شد و پس از تجديد عهد با مولايش، در مقبره شخصى كنار كتابخانه به خاك سپرده شد.
 
<div class="mw-ui-button">[[امینی نجفی، عبدالحسین|'''ادامه''']]</div>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش