رسائل الشهيد الثاني (طبع جدید): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'فخر المحققين' به 'فخر المحققين '
جز (جایگزینی متن - 'لالدين' به 'ل‌الدين')
جز (جایگزینی متن - 'فخر المحققين' به 'فخر المحققين ')
خط ۱۰۷: خط ۱۰۷:
در اين نوشته مسئله باطل بودن يا صحيح بودن غسل و وضوء بر اثر ايجاد حدث اصغر در ضمن غسل جنابت بررسى شده است و مؤلف پس از بررسى اقوال مختلف نظريه صحيح بودن غسل جنابت و واجب بودن وضوء براى نماز را انتخاب نموده است.
در اين نوشته مسئله باطل بودن يا صحيح بودن غسل و وضوء بر اثر ايجاد حدث اصغر در ضمن غسل جنابت بررسى شده است و مؤلف پس از بررسى اقوال مختلف نظريه صحيح بودن غسل جنابت و واجب بودن وضوء براى نماز را انتخاب نموده است.


وى سه نظريه اعادۀ غسل از [[شيخ صدوق]] و پدرش، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] (م 460 ق) [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] (م 726 ق) فخر المحققين (م 767 ق)، [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] (م 876 ق)، بى تأثير بودن حدث و صحت غسل از قاضى [[ابن براج، عبدالعزیز بن نحریر|ابن براج]]  (م 481 ق)،[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] (م 598 ق)، صحيح بودن غسل و گرفتن وضوء از [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] (م 413 ق)، و [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلّى]]  (676 ق) را با ادلّۀ آنان بيان نموده است و پس از بررسى و نقد آنان نظر [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] را قبول نموده مى‌نويسد: و الّذى ظهر بعد تحرير الحال ان قول السيد سيد الأقوال (صفحه 37 كتاب) و همينطور در صفحه 39 مى‌نويسد: فحيث لم يتحقق هنا اجماع على عدم الوضوء و كان الحدث الطارى انما يوجب الوضوء فلا مانع من القول بوجوبه.
وى سه نظريه اعادۀ غسل از [[شيخ صدوق]] و پدرش، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] (م 460 ق) [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] (م 726 ق) [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]]  (م 767 ق)، [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] (م 876 ق)، بى تأثير بودن حدث و صحت غسل از قاضى [[ابن براج، عبدالعزیز بن نحریر|ابن براج]]  (م 481 ق)،[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] (م 598 ق)، صحيح بودن غسل و گرفتن وضوء از [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] (م 413 ق)، و [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلّى]]  (676 ق) را با ادلّۀ آنان بيان نموده است و پس از بررسى و نقد آنان نظر [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] را قبول نموده مى‌نويسد: و الّذى ظهر بعد تحرير الحال ان قول السيد سيد الأقوال (صفحه 37 كتاب) و همينطور در صفحه 39 مى‌نويسد: فحيث لم يتحقق هنا اجماع على عدم الوضوء و كان الحدث الطارى انما يوجب الوضوء فلا مانع من القول بوجوبه.


اين كتاب به سبك فقه استدلالى نوشته شده است و مؤلف در آن به نظريات [[حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلّى]] در مختلف و خصوصا نظريات [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] در [[ذكری الشيعة في أحكام الشريعة|الذكرى]]  و البيان نظر داشته است.
اين كتاب به سبك فقه استدلالى نوشته شده است و مؤلف در آن به نظريات [[حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلّى]] در مختلف و خصوصا نظريات [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] در [[ذكری الشيعة في أحكام الشريعة|الذكرى]]  و البيان نظر داشته است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش