۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'لالدين' به 'لالدين'
جز (جایگزینی متن - 'مالدين' به 'مالدين') |
جز (جایگزینی متن - 'لالدين' به 'لالدين') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
قوام‌الدين ابوالفضل هبة الله بن محمد بن | قوام‌الدين ابوالفضل هبة الله بن محمد بن اصيلالدين، نام وى آنچنان كه خودش در پايان رساله آورده «هبة الله بن محمد الاصيل» مى‌باشد. تنها كسى كه متعرض حالات وى گرديده [[ابن فوطی، عبدالرزاق بن احمد|ابن فوطى]] (642- 723 ه. ق) مى‌باشد. وى كه هم عصر صاحب ترجمه بوده و در تبريز با او ملاقات نموده و از او اجازه روايتى دريافت داشته پيرامون حالاتش چنين مى‌نگارد: | ||
«قوام‌الدين ابوالفضل هبة الله بن محمد بن | «قوام‌الدين ابوالفضل هبة الله بن محمد بن اصيلالدين عبدالله بن عبدالاعلى الاصفهانى يعرف بابن القطّان، المحدث، من اولاد المشايخ و المحدثين، رايته بتبريز سنة ست و سبعمائه و اجتمعت بخدمته بالسلطانيه و هو حافظ، عارف باسماء المحدثين و متون الاخبار و قد صنف كتبا منها كتاب «زجاجة الانوار فى درارى الاخبار» و عرضه على المخدوم رشيدالدين سنه ست و سبعمائه، روى عن جدّه اصيلالدين و كتب لى الاجازه بجميع مروياته و مسموعاته و مصنفاته» | ||
همچنانكه خود وى در آخر كتابش ذكر كرده خاندان او از شيعيان پاك و مخلص اصفهان بوده و اجدادش نيز تأليفاتى در مذهب تشيع و اثبات حقانيت امير المومنين(ع) داشته‌اند. طبق نقل [[ابن فوطی، عبدالرزاق بن احمد|ابن فوطى]] او در سال 706 ه.ق در تبريز بوده و در سال 707 به اصفهان مراجعت نموده و رساله مسبار العقيده را ترجمه كرده است. | همچنانكه خود وى در آخر كتابش ذكر كرده خاندان او از شيعيان پاك و مخلص اصفهان بوده و اجدادش نيز تأليفاتى در مذهب تشيع و اثبات حقانيت امير المومنين(ع) داشته‌اند. طبق نقل [[ابن فوطی، عبدالرزاق بن احمد|ابن فوطى]] او در سال 706 ه.ق در تبريز بوده و در سال 707 به اصفهان مراجعت نموده و رساله مسبار العقيده را ترجمه كرده است. | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
الف:رسالة «مسبار العقيده» فى | الف:رسالة «مسبار العقيده» فى اصولالدين | ||
ب:رساله ديگرى كه از وى شناسايى گرديده و حاكى از قدرت وى در علم كلام مى‌باشد مناظراتى است كه در سفرش به اسكندريه در سال (717 ه. ق) با [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] (661- 728 ه. ق) انجام داده است. اين رساله موجز كه نسخه آن در دانشكده الهيات و معارف اسلامى مشهد در ضمن مجموعه‌ش (568) موجود است. | ب:رساله ديگرى كه از وى شناسايى گرديده و حاكى از قدرت وى در علم كلام مى‌باشد مناظراتى است كه در سفرش به اسكندريه در سال (717 ه. ق) با [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] (661- 728 ه. ق) انجام داده است. اين رساله موجز كه نسخه آن در دانشكده الهيات و معارف اسلامى مشهد در ضمن مجموعه‌ش (568) موجود است. | ||