۱۰۲٬۱۰۶
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'الانتصار' به 'الانتصار ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '.↵↵رده:کتابشناسی' به '. ==وابستهها== {{وابستهها}} رده:کتابشناسی') |
||
(۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR00096J1.jpg | |||
| عنوان =جامع الخلاف و الوفاق بین الإمامية و بین أئمة الحجاز و العراق | |||
| عنوانهای دیگر = | |||
| پدیدآوران = | |||
[[قمی، علی بن محمد]] (نویسنده) | |||
| | |||
| | |||
[[حسنی بیرجندی، حسین]] (محقق) | [[حسنی بیرجندی، حسین]] (محقق) | ||
| زبان =عربی | |||
|زبان | | کد کنگره =BP 169/7 /ق8ج2 | ||
| موضوع = | |||
فقه تطبیقی | |||
|کد کنگره | | ناشر = | ||
زمينه سازان ظهور امام عصر(عج) | |||
| مکان نشر =قم - ایران | |||
|موضوع | | سال نشر = 1379 ش | ||
|ناشر | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE00096AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =1 | |||
| شابک =964-91247-4-8 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =00096 | |||
| کتابخوان همراه نور =00096 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''جامع الخلاف و الوفاق بین الإمامية و بین أئمة الحجاز و العراق''' تألیف شيخ على بن محمد بن محمد قمى سبزوارى از علماى قرن هفتم است. | |||
'''جامع الخلاف و الوفاق بین | |||
اين كتاب شرح قسمت سوّم كتاب غنية النزوع ابن زهرۀ حلبى (م 580 ق) است و علاوه بر موارد اختلاف بين مذاهب اسلامى در بردارندۀ موارد اتفاق فقهى بين مذاهب اسلامى بخصوص مذاهب اماميه، حنفيّه و شافعيّه نيز هست. | اين كتاب شرح قسمت سوّم كتاب غنية النزوع ابن زهرۀ حلبى (م 580 ق) است و علاوه بر موارد اختلاف بين مذاهب اسلامى در بردارندۀ موارد اتفاق فقهى بين مذاهب اسلامى بخصوص مذاهب اماميه، حنفيّه و شافعيّه نيز هست. | ||
خط ۴۸: | خط ۳۴: | ||
از صدر اسلام در كنار | از صدر اسلام در كنار سبک هاى مختلف فقهى مثل فقه استدلالى، فقه رسالهاى، آيات الأحكام و غير آن، فقهى كه به اختلاف بين مذاهب اسلامى نظر داشته و به اصطلاح فقه استدلالى خلافى يا فقه مقارنهاى گفته مىشد، پديد آمد. | ||
اين | اين سبک در فقه اماميّه با نگارش [[الانتصار]] و الناصريات [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] (م 413 ق) آغاز و با كتابهاى الخلاف [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] (م 460 ق) و غنية النزوع سيد حمزة بن على حسینى (م 580 ق) معروف به [[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]]، و منتهى المطلب [[حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلّى]] (م 676 ق) ادامه يافت. | ||
در اين | در اين سبک از نگارش بيشتر به مباحث مورد اختلاف مذاهب اسلامى پرداخته شده و موارد مورد اتفاق آنها كمتر مورد توجه واقع شده است. | ||
مؤلف كتاب كه مدتها به دنبال كتابى بوده است كه مباحث مورد اتفاق و مورد اختلاف را باهم ذكر كرده باشد پس از پيدا نكردن آن با استفاده از مطالعات و تحقيقات خود در سن هفتاد سالگى به تدوين و تنظيم آنان پرداخته، كه حاصل آن كتاب موجود مىباشد. | مؤلف كتاب كه مدتها به دنبال كتابى بوده است كه مباحث مورد اتفاق و مورد اختلاف را باهم ذكر كرده باشد پس از پيدا نكردن آن با استفاده از مطالعات و تحقيقات خود در سن هفتاد سالگى به تدوين و تنظيم آنان پرداخته، كه حاصل آن كتاب موجود مىباشد. | ||
خط ۷۳: | خط ۵۹: | ||
اين نسخه مربوط به سال 700ق است كه دو سال پس از تأليف آن با نسخۀ اصل مقابله شده و به مصنف عرضه شده است و به خط حسن بن محمد بن عبدالعزيز ايامى است. | اين نسخه مربوط به سال 700ق است كه دو سال پس از تأليف آن با نسخۀ اصل مقابله شده و به مصنف عرضه شده است و به خط حسن بن محمد بن عبدالعزيز ايامى است. | ||
صفحۀ اول آن و قسمتى از مقدمۀ مصنف موجود نيست. تحقيق و تصحيح اين كتاب توسط | صفحۀ اول آن و قسمتى از مقدمۀ مصنف موجود نيست. تحقيق و تصحيح اين كتاب توسط حسین حسنى بيرجندى در سال 1379ق انجام شده است. | ||
==تاريخ تأليف== | ==تاريخ تأليف== | ||
اين كتاب در ماه | اين كتاب در ماه مبارک رجب المرجب 689ق در شهر مشهد پايان يافته است. | ||
==تاريخ انتشار== | ==تاريخ انتشار== | ||
خط ۸۸: | خط ۷۴: | ||
سبک نگارش آن برگرفته از روش [[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]] در كتاب الغنية است و بسيارى از عبارتهاى غنية النزوع همراه با توضيح و اضافاتى از سائر كتابها و خصوصا كتاب الخلاف [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] در آن مطرح شده است. | |||
سبک صاحب الغنية در استناد مكرر به آيات قرآن كريم و اجماع، قابل مشاهده است كه اين كتاب را از ساير متون فقهى متمايز ساخته است. | |||
وى سعى نموده از طريق آيات قرآن كريم و استناد به گفتار و رفتار پيامبر اسلام و اجماع به اثبات مطالب خود بپردازد و از كتب تفسير، لغت و خصوصا اجماع مذكور در كتب فقهى در اين زمينه استفاده نمايد. | وى سعى نموده از طريق آيات قرآن كريم و استناد به گفتار و رفتار پيامبر اسلام و اجماع به اثبات مطالب خود بپردازد و از كتب تفسير، لغت و خصوصا اجماع مذكور در كتب فقهى در اين زمينه استفاده نمايد. | ||
خط ۹۹: | خط ۸۵: | ||
همچنان كه گذشت از مهمترين ويژگىهاى كتاب توجه به موارد مورد اتفاق مذاهب اسلامى است كه در كنار اختلافات آنان بيان شده است. مؤلف علاوه بر ذكر اقوال و نظريات به استدلال آنها نيز توجه داشته و آنها را ذكر نموده است. | همچنان كه گذشت از مهمترين ويژگىهاى كتاب توجه به موارد مورد اتفاق مذاهب اسلامى است كه در كنار اختلافات آنان بيان شده است. مؤلف علاوه بر ذكر اقوال و نظريات به استدلال آنها نيز توجه داشته و آنها را ذكر نموده است. | ||
از ديگر ويژگىهاى كتاب عدم ذكر منابع و مآخذ اهل سنت و اهل تشيع است در اين كتاب فقهاى مذاهب شافعى يا حنفى صرفا با عناوين شافعيّه و حنفيّه ذكر شده و از ذكر نام آنان خوددارى شده است و در موارد نادرى مثل المحاملى از فقهاى شافعى، يا الاقطع از مذهب حنفى و نيز بعضى از تابعين مثل [[ | از ديگر ويژگىهاى كتاب عدم ذكر منابع و مآخذ اهل سنت و اهل تشيع است در اين كتاب فقهاى مذاهب شافعى يا حنفى صرفا با عناوين شافعيّه و حنفيّه ذكر شده و از ذكر نام آنان خوددارى شده است و در موارد نادرى مثل المحاملى از فقهاى شافعى، يا الاقطع از مذهب حنفى و نيز بعضى از تابعين مثل [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، عكرمه نام آنان ذكر شده است. | ||
در مورد فقهاى اماميّه نيز | در مورد فقهاى اماميّه نيز غالباً نظريات آنان به صورت اجماع ذكر شده است و فقط از [[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]] يا [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] يا [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] نامى ذكر شده است. | ||
از ديگر ويژگىهاى كتاب بيان حدود 60 منبع و مأخذ فقهى اهل تسنن و اهل تشيع است كه فهرست آنان در پايان كتاب ذكر شده است و بر ارزش و اعتبار علمى آن افزوده و به | از ديگر ويژگىهاى كتاب بيان حدود 60 منبع و مأخذ فقهى اهل تسنن و اهل تشيع است كه فهرست آنان در پايان كتاب ذكر شده است و بر ارزش و اعتبار علمى آن افزوده و به محققین در پيدا كردن منابع آن يارى مىرساند. | ||
==نظريات جديد== | ==نظريات جديد== | ||
خط ۱۱۸: | خط ۱۰۴: | ||
وى فعل النبى را نظير قول وى حجت دانسته و عمل اصحاب را مادامى كه مبتنى بر تأييد پيامبر اسلام نباشد حجت نمىداند. | وى فعل النبى را نظير قول وى حجت دانسته و عمل اصحاب را مادامى كه مبتنى بر تأييد پيامبر اسلام نباشد حجت نمىداند. | ||
به عنوان نمونه در صفحۀ 399 آمده است: و لا حجة أيضا في قضاء معاذ بذلك و لا في كونه على عهد | به عنوان نمونه در صفحۀ 399 آمده است: و لا حجة أيضا في قضاء معاذ بذلك و لا في كونه على عهد رسولالله ما لم يثبت علمه(ع) به و إقراره عليه. | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده: فقه و اصول]] | [[رده: فقه و اصول]] | ||
[[رده: فقه (آثار کلی - اختصاصی)]] | [[رده: فقه (آثار کلی - اختصاصی)]] |