۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ق ' به 'ق '
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
جز (جایگزینی متن - ' ق ' به 'ق ') |
||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
گفتنى است كه پيش از آمدن مير سيد شريف به سمرقند، سعدالدين تفتازانى در صدر مجالس تيمور جاى داشت، ولى آمدن جرجانى به اين شهر، زمينه مناظره و مباحثه را ميان اين دو دانشمند نامدار فراهم كرد كه در نتيجه آن، مير سيد شريف توانست بيش از پيش برترى علمى خويش را بخصوص در مباحث كلامى به اثبات رساند و تفتازانى را مغلوب دانش گسترده خويش كند،<ref>بنگريد به: اصول تعليم (نشريه وزارت معارف)، زير نظر ابوالحسن فروغى، ج 2، ش 3، صص 166 13</ref>تا جايى كه برخى منابع چنين نگاشته‌اند كه شكست تفتازانى در برابر جرجانى، چنان او را سخت آمد كه مرگش را سرعت بخشيد و موجب شد او چندى پس از اين مناظره، در سال 793 قمرى جهان فانى را وداع گويد.<ref>بنگريد به: الفوائد البهيه، صص 130; 128 و مقاله «كتاب شناسى مير سيد شريف جرجانى (گرگانى)»، نوشته مهدى شكيبا و رضا پورجوادى، معارف (نشريه مركز نشر دانشگاهى)، ش 3، آذر اسفند 1381 (ش 57 پياپى)، صص 134 - 192</ref> | گفتنى است كه پيش از آمدن مير سيد شريف به سمرقند، سعدالدين تفتازانى در صدر مجالس تيمور جاى داشت، ولى آمدن جرجانى به اين شهر، زمينه مناظره و مباحثه را ميان اين دو دانشمند نامدار فراهم كرد كه در نتيجه آن، مير سيد شريف توانست بيش از پيش برترى علمى خويش را بخصوص در مباحث كلامى به اثبات رساند و تفتازانى را مغلوب دانش گسترده خويش كند،<ref>بنگريد به: اصول تعليم (نشريه وزارت معارف)، زير نظر ابوالحسن فروغى، ج 2، ش 3، صص 166 13</ref>تا جايى كه برخى منابع چنين نگاشته‌اند كه شكست تفتازانى در برابر جرجانى، چنان او را سخت آمد كه مرگش را سرعت بخشيد و موجب شد او چندى پس از اين مناظره، در سال 793 قمرى جهان فانى را وداع گويد.<ref>بنگريد به: الفوائد البهيه، صص 130; 128 و مقاله «كتاب شناسى مير سيد شريف جرجانى (گرگانى)»، نوشته مهدى شكيبا و رضا پورجوادى، معارف (نشريه مركز نشر دانشگاهى)، ش 3، آذر اسفند 1381 (ش 57 پياپى)، صص 134 - 192</ref> | ||
جرجانى مدتى كه در سمرقند مى‌زيست، به تدريس و از جمله تدريس شرح كافيه، اشتغال داشت و در همين شهر، نگارش شرح مواقف ايجى را آغاز كرد و آن را سال 807 قمرى اندكى پس از مرگ تيمور به پايان رساند. او تا سال 812 قمرى در سمرقند ماند<ref>از اجازه نامه‌اى كه جرجانى به محمود بن حاجى بن شيخ عمر بن محمود داده است، چنين بر مى‌آيد كه وى تا سال | جرجانى مدتى كه در سمرقند مى‌زيست، به تدريس و از جمله تدريس شرح كافيه، اشتغال داشت و در همين شهر، نگارش شرح مواقف ايجى را آغاز كرد و آن را سال 807 قمرى اندكى پس از مرگ تيمور به پايان رساند. او تا سال 812 قمرى در سمرقند ماند<ref>از اجازه نامه‌اى كه جرجانى به محمود بن حاجى بن شيخ عمر بن محمود داده است، چنين بر مى‌آيد كه وى تا سال 812ق در سمرقند مى‌زيسته است. اين اجازه‌نامه كه در همين شهر نوشته شده است، در مقدمه خزانةالادب. عبدالقادر بن عمر بغدادى (درگذشته به سال 1093) آمده است</ref>و پس از آن به شيراز بازگشت و تا پايان عمر در اين سامان زيست. | ||
گفته مى‌شود در همين دوران است كه شاه نعمت‌الله ولى (730 - 834 قمرى) به شيراز آمد و جرجانى از وى به گرمى استقبال كرد<ref>بنگريد به: «كتاب شناسى مير سيد شريف جرجانى» ص 135 و 181</ref>در همين دوران است كه وى در مسير سير و سلوك عرفانى گام برداشت و به طريقه نقشبنديه انتساب يافت. | گفته مى‌شود در همين دوران است كه شاه نعمت‌الله ولى (730 - 834 قمرى) به شيراز آمد و جرجانى از وى به گرمى استقبال كرد<ref>بنگريد به: «كتاب شناسى مير سيد شريف جرجانى» ص 135 و 181</ref>در همين دوران است كه وى در مسير سير و سلوك عرفانى گام برداشت و به طريقه نقشبنديه انتساب يافت. | ||
| خط ۱۰۲: | خط ۱۰۲: | ||
مير سيد شريف سال 816 قمرى، زمانى كه 76 سال از عمر پربارش سپرى شده بود، دار فانى را وداع گفت و در شيراز به خاك سپرده شد. در تاريخ وفاتش گفته‌اند: استاد بشر حيات عالم سلطان جهان شريف ملت اندر ششم ربيع ثانى از هشتصد و شانزده ز هجرت زين دار فنا به چارشنبه فرمود به دار خلد رحلت<ref>بنگريد به: تاريخ راقم سمرقندى، ص 43، حبيب السير، ج 3، ص 547 روضة الصفا، ج 8، ص 452 مجالس المومنين، ج 2، ص 220 نزهت الاخبار، ص 569. درباره سال وفات جرجانى اقوال ديگرى، همچون سال 814 ق، 824 ق، و | مير سيد شريف سال 816 قمرى، زمانى كه 76 سال از عمر پربارش سپرى شده بود، دار فانى را وداع گفت و در شيراز به خاك سپرده شد. در تاريخ وفاتش گفته‌اند: استاد بشر حيات عالم سلطان جهان شريف ملت اندر ششم ربيع ثانى از هشتصد و شانزده ز هجرت زين دار فنا به چارشنبه فرمود به دار خلد رحلت<ref>بنگريد به: تاريخ راقم سمرقندى، ص 43، حبيب السير، ج 3، ص 547 روضة الصفا، ج 8، ص 452 مجالس المومنين، ج 2، ص 220 نزهت الاخبار، ص 569. درباره سال وفات جرجانى اقوال ديگرى، همچون سال 814 ق، 824 ق، و 825ق نيز در برخى منابع به چشم مى‌خورد. براى نمونه بنگريد به: بغية الوعاة في طبقات اللغويين و النحاة، [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر|جلال‌الدين عبدالرحمن السيوطى]]، تحقيق: محمد ابوالفضل ابراهيم، بيروت: دارالفكر، الطبعة الثانية: 1979 م، ج 2، ص 197 ; 196 تذكره منتخب اللطايف، رحيم على خان ايمان، با مقدمه دكتر تاراچند، به اهتمام [[جلالی نایینی، محمدرضا|سيد محمدرضا جلالى نائينى]] و دكتر سيد اميرحسن عابدى، چاپ تابان: 1349 ش، ص ;228 ريحانة [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة الى تصانيف الشيعة]]، الشيخ آقابزرگ الطهرانى، بيروت: دارالاضوا، ج 9، بخش 2 ص 521</ref>از جرجانى اشعار پراكنده‌اى نيز ميان منابع مختلف به چشم مى‌خورد كه رباعى زير از آن جمله است: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||