|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| <div class="boxTitle"><big>'''[[مجلسی، محمدباقر]]'''</big></div> | | <div class="boxTitle"><big>'''[[فلاح السائل]]'''</big></div> |
| [[پرونده:NUR00367.jpg|بندانگشتی|مرقد علامه مجلسی|175px]] | | [[پرونده:NUR01519J1.jpg|بندانگشتی|فلاح السائل|175px]] |
|
| |
|
| '''محمدباقر بن محمدتقى بن مقصودعلى مجلسى''' (1037/1038- 1110-111 ق)، مشهور به [[علامه مجلسى]] و مجلسى ثانى، فقیه، محدث، متکلم و شاعر متخلص به مشتاق، شیخ الاسلام اصفهان و از دانشمندان بزرگ اواخر حکومت صفوی است. | | '''فلاح السائل و نجاح المسائل'''، به زبان عربى، نوشته [[ابن‌طاووس، علی بن موسی|سيد رضى‌الدين، على بن موسى بن طاووس حلى]]، متوفاى 664ق، در موضوع ادعيه و اعمال شبانه‌روزى است. |
| ولادت او بنابر آنچه در مقدمه کتاب بحار الانوار از مرآة الاحوال نقل شده است، سال 1038 ه ق در شهر اصفهان بوده است.
| |
| و در آخرین سال سلطنت شاه عباس و در عصر مرجعیت میرداماد در اصفهان به دنیا آمد.او دوره چهار تن از سلاطین صفوی: شاه صفی، شاه عباس دوم، شاه سلیمان و شاه سلطان حسین را درک کرد.
| |
|
| |
|
| پدر او مولی محمد تقی (مجلسی بزرگ) یکی از مفاخر و بزرگان و اعلام شیعه بود، که در زمینه های مختلف علوم سر آمد بود.
| | مؤلف محترم، پيرامون علت تأليف اين كتاب، جملاتى با اين مضمون نوشته است: «من در كتاب «[[مصباح المتهجد|المصباح الكبير]]» [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] خير فراوانى ديدم و پس از آن به مطالب مهمى دست يافتم كه تتمه‌اى بر كتاب مذكور قلمداد مى‌شد... لذا تصميم گرفتم گزيده‌اى از آنچه را كه برايم روايت شده يا بر آن واقف گرديده‌ام... در كتابى گرد آورم...» |
| محمد باقر در چهار سالگی به درس و بحث روی آورد و در چهارده سالگی از [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا]] اجازه روایت دریافت کرد. گذشته از این در مکتب دانشمندانی چون [[حر عاملی، محمد بن حسن|شیخ حر عاملی]]، ملامحسن استر آبادی، ملامحسن فیض کاشانی، ملاصالح مازندرانی تلمّذ کرده است، طوريکه گفته اند شمار اساتید وی به بیست و یک استاد می‌رسد.
| |
| علامه مجلسی در اندک زمانی بر دانش های صرف و نحو، معانی و بیان، لغت و ریاضی، تاریخ و فلسفه، حدیث و رجال، درایه و اصول، فقه و کلام مسلط شد و پس از فوت پدر به زعامت مسجد و مدرسه جامع اصفهان پرداخت. در درس او بیش از هزار طلبه حاضر می‌شدند. در مکتب این علامه عصر صفوی شخصیت های بزرگی از دانشمندان دانش آموخته اند که می‌توان از مولی ابراهیم جیلانی، ملامحمد باقر لاهیجی، ملا حسین تفرشی، عبدالحسین مازندرانی، سید عزیز الله جزایری، ملامحمد کاظم شوشتری و سید نعمت الله جزایری نام برد. سید مصلح الدین مهدوی در کتاب زندگینامه علامه مجلسی به نام 181 نفر از شاگردان وی اشاره کرده است.
| |
| علامه علاوه بر علم و دانش در عرصه سیاست نیز فعال بود و پس از فوت مرحوم ملا محمد باقر سبزواری در سال 1090 به منصب شیخ الاسلامی دست یافت.
| |
| او با احراز این منصب، قدرت مهمی به هم زد و از آن فرصت حداکثر استفاده را نمود و تا سرحد امکان در رونق و رواج علم و حدیث شیعه، و حمایت از اهل علم و مردم بی پناه و امر به معروف و نهی از منکر و محدودیت بیگانگان اسلام و مبارزه با ظلم و رورگویی که پیش از وی کسی قدرت جلوگیری آن را نداشت کوشید.
| |
| کتاب [[بحارالانوار|بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)]] محمد باقر مجلسی گسترده‌ترین کتاب حدیثی شیعه است که علاوه بر جامع بودن، معارف جنبی دیگر مانند مباحث لغوی (که یک دوره سه جلدی غریب الحدیث از آن استخراج شده) و مباحث تفسیری (که دو راهنما برای آن تدوین شده است) و مباحث فراوان کلامی و.... را در بر دارد.
| |
|
| |
|
| | كتاب، مشتمل بر يك مقدمه و 30 فصل است. |
|
| |
|
| <div class="mw-ui-button">[[مجلسی، محمدباقر|'''ادامه''']]</div> | | [[ابن‌طاووس، علی بن موسی|سيد بن طاوس]] ، در هر فصل، متن روايات را ذكر كرده و در مواردى كه نياز به توضيح بوده، توضيحى مفصل يا خلاصه ذكر كرده و اعمال و اوراد را خيلى واضح بيان كرده است. |
| | |
| | وى، در پاره‌اى موارد، سلسله اسناد روايات و مأخذ نقل آنها را دقيقا ذكر كرده و در جايى كه سند نياورده، ولى روايت، سند داشته، گفته است: «بحذف الأسناد» تا معلوم شود روايت، مرسله و مقطوعه نيست و در بسيارى از موارد هم آغاز سند و طريق خود را براى پرهيز از اطاله كلام، ذكر نمى‌كند و به ذكر طريق خود به آنچه جدش، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] روايت كرده، اكتفا مى‌نمايد. |
| | |
| | |
| | <div class="mw-ui-button">[[فلاح السائل|'''ادامه''']]</div> |
