۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
خاندان مؤلف، از جمله خاندان‌هاى امير الامرايى يا در اصطلاح، نوّاب‌هاست كه در منطقه‌اى در جنوب هند با نام كرناتك با مركزيت شهر آركات حكومت مى‌كرد. خاندان نواب‌هاى كرناتك ميان سال‌هاى 1690 تا 1855م (1102-1272ق) حكومت كردند و طبعا زمانى با دولت مغولى هند و سپس با آصف‌جاهيان كه در حيدرآباد دكن حكمرانى داشتند، در ارتباط بودند. | خاندان مؤلف، از جمله خاندان‌هاى امير الامرايى يا در اصطلاح، نوّاب‌هاست كه در منطقه‌اى در جنوب هند با نام كرناتك با مركزيت شهر آركات حكومت مى‌كرد. خاندان نواب‌هاى كرناتك ميان سال‌هاى 1690 تا 1855م (1102-1272ق) حكومت كردند و طبعا زمانى با دولت مغولى هند و سپس با آصف‌جاهيان كه در حيدرآباد دكن حكمرانى داشتند، در ارتباط بودند. | ||
سلسله جديد آنان، با نوّاب | سلسله جديد آنان، با نوّاب انورالدين آغاز شد و محمدعلى والاجاه يكى از برجسته‌ترين آنها بود كه چهل سال حكومت كرد. در اين دوره انگليسى‌ها در اين منطقه به‌شدّت فعال بوده و با اين سلسله، ارتباط مثبت داشتند و به عبارتى همه‌كاره آن ديار به حساب مى‌آمدند. | ||
آقابزرگ كه كتابى از او را در عراق ديده، نام وى را ضمن معرفى كتاب او چنين مى‌نگارد: «للمولوى الحافظ محمد عبدالحسين بن محمدعلى الهادى الجعفرى الطيارى الهندى الكربلائى»؛ بنابراين، وى خود را از سادات جعفرى مى‌دانسته است، اما وى در سفرنامه خويش، به اين نسب خود اشاره‌اى ندارد. | آقابزرگ كه كتابى از او را در عراق ديده، نام وى را ضمن معرفى كتاب او چنين مى‌نگارد: «للمولوى الحافظ محمد عبدالحسين بن محمدعلى الهادى الجعفرى الطيارى الهندى الكربلائى»؛ بنابراين، وى خود را از سادات جعفرى مى‌دانسته است، اما وى در سفرنامه خويش، به اين نسب خود اشاره‌اى ندارد. | ||