۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' عليه السلام' به 'عليه‌السلام'
جز (جایگزینی متن - 'عليهم السلام' به 'عليهم‌السلام') |
جز (جایگزینی متن - ' عليه السلام' به 'عليه‌السلام') |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
نويسنده يادآور مى‌شود كه بذر اوليه بحث از اسباب نزول را خود پيامبر افشاند و حضرت بر آگاهى مسلمانان از اسباب نزول اهتمام ويژه‌اى مبذول مى‌داشت.البته اين بدان معنا نيست كه ايشان به صورت كامل بدين موضوع پرداخته و يا بابى مستقل را بدان اختصاص داده‌اند بلكه به اشاراتى كه باب موضوع را باز نگاه دارد اكتفا نموده تا آيندگان به تكميل آن بپردازند. | نويسنده يادآور مى‌شود كه بذر اوليه بحث از اسباب نزول را خود پيامبر افشاند و حضرت بر آگاهى مسلمانان از اسباب نزول اهتمام ويژه‌اى مبذول مى‌داشت.البته اين بدان معنا نيست كه ايشان به صورت كامل بدين موضوع پرداخته و يا بابى مستقل را بدان اختصاص داده‌اند بلكه به اشاراتى كه باب موضوع را باز نگاه دارد اكتفا نموده تا آيندگان به تكميل آن بپردازند. | ||
در بخشى از کتاب نويسنده از نقش ويژه | در بخشى از کتاب نويسنده از نقش ويژه علىعليه‌السلام در بيان اسباب نزول پرده برداشته و احتجاجات متعدد ايشان را با اسباب نزول يادآور شده و از اهتمام ويژه ايشان به اين موضوع سخن مى‌گويد. | ||
در ادامه به دورۀ استقلال علم اسباب نزول از ساير روايات تفسيرى اشاره شده و از [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] به عنوان نخستين مفسرى كه بدين امر مبادرت ورزيد نام برده مى‌شود. نويسنده در مورد مكتب شيعى يادآور مى‌شود كه علم اسباب نزول در زمان خود ائمه اهل البيت عليهم‌السلام تدوين يافته و وجود منابعى شيعى كه به صورت مستقل بدين موضوع پرداخته باشند را منكر مى‌شود. | در ادامه به دورۀ استقلال علم اسباب نزول از ساير روايات تفسيرى اشاره شده و از [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] به عنوان نخستين مفسرى كه بدين امر مبادرت ورزيد نام برده مى‌شود. نويسنده در مورد مكتب شيعى يادآور مى‌شود كه علم اسباب نزول در زمان خود ائمه اهل البيت عليهم‌السلام تدوين يافته و وجود منابعى شيعى كه به صورت مستقل بدين موضوع پرداخته باشند را منكر مى‌شود. | ||