۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' عليه السلام' به 'عليه‌السلام'
جز (جایگزینی متن - 'امير المؤمنين' به 'اميرالمؤمنين') |
جز (جایگزینی متن - ' عليه السلام' به 'عليه‌السلام') |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
==نسب== | ==نسب== | ||
از همان آغاز زمزمه زلال قرآن در وجودش جارى گشت و روح پاكش را سيراب ساخت. نسبت او از طرف پدر به امام | از همان آغاز زمزمه زلال قرآن در وجودش جارى گشت و روح پاكش را سيراب ساخت. نسبت او از طرف پدر به امام حسينعليه‌السلام و از طرف مادر به امام حسنعليه‌السلام و امام موسى كاظمعليه‌السلام مى‌رسد. | ||
خانه سيد جواد همواره پايگاه و پناهگاه دوستداران و شيعيان اهل | خانه سيد جواد همواره پايگاه و پناهگاه دوستداران و شيعيان اهل بيتعليه‌السلام بود و عالمان بزرگى از اين خاندان بپا خاسته‌اند كه از آن جمله مى‌توان به [[امین، محسن|سيد محسن امين]] مؤلف كتاب ارزشمند اعيان الشيعه اشاره نمود. | ||
عالمان بزرگ شيعه حقى بيش از آنچه كه در اين سطور و صفحات بگنجد، دارند. چرا كه از لحظه لحظه عمر مباركشان براى اداى رسالت دينى بهره برده و هميشه و همواره در تلاش و تكاپوى حفظ ميراث دينى و فرهنگى بوده‌اند. آثار جاويدى كه براى نسلهاى آتى يادگار گذارده نشان از بلندى همت آنان دارد. | عالمان بزرگ شيعه حقى بيش از آنچه كه در اين سطور و صفحات بگنجد، دارند. چرا كه از لحظه لحظه عمر مباركشان براى اداى رسالت دينى بهره برده و هميشه و همواره در تلاش و تكاپوى حفظ ميراث دينى و فرهنگى بوده‌اند. آثار جاويدى كه براى نسلهاى آتى يادگار گذارده نشان از بلندى همت آنان دارد. | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
==هجرت علمى== | ==هجرت علمى== | ||
سيد جواد در سال 1194 ق، با كوله بارى از اميد راهى اعتاب مقدس عراق شد تا بتواند از خرمن دانش انديشمندان شيعى حوزه نجف خوشه چينى كند. قبل از رسيدن به حوزه بزرگ نجف وارد شهر كربلا شد تا نخست خود را از فرات عشق سيراب سازد ولى هنگامى كه با حضور استوانه‌هاى گران سنگى همانند آقا [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] (متوفى 1205 ق) و [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد على طباطبايى]] (متوفى 1231 ق) در كربلا مواجه شد در همانجا رحل اقامت افكند تا در جوار بارگاه ملكوتى امام | سيد جواد در سال 1194 ق، با كوله بارى از اميد راهى اعتاب مقدس عراق شد تا بتواند از خرمن دانش انديشمندان شيعى حوزه نجف خوشه چينى كند. قبل از رسيدن به حوزه بزرگ نجف وارد شهر كربلا شد تا نخست خود را از فرات عشق سيراب سازد ولى هنگامى كه با حضور استوانه‌هاى گران سنگى همانند آقا [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] (متوفى 1205 ق) و [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد على طباطبايى]] (متوفى 1231 ق) در كربلا مواجه شد در همانجا رحل اقامت افكند تا در جوار بارگاه ملكوتى امام حسينعليه‌السلام از محضر نورانى آن استادان بزرگ بهره‌اى علمى و عملى ببرد. | ||
==اقيانوس بزرگ== | ==اقيانوس بزرگ== | ||
| خط ۱۷۹: | خط ۱۷۹: | ||
اين عالم فرزانه و محقق ژرف‌نگر و سخت‌كوش پس از عمرى خدمت به شيعه، سرانجام در سال 1226 ق به سوى معبود خويش پر كشيد و در جوار رحمت الهى مأوا گرفت و حوزه‌هاى علميه را در سوگ نشاند. | اين عالم فرزانه و محقق ژرف‌نگر و سخت‌كوش پس از عمرى خدمت به شيعه، سرانجام در سال 1226 ق به سوى معبود خويش پر كشيد و در جوار رحمت الهى مأوا گرفت و حوزه‌هاى علميه را در سوگ نشاند. | ||
شايان ذكر است كه تعيين محل دفن ايشان نيز بر طبق وصيت خودشان بوده است زيرا در عالم رؤيا قبر خود را مشاهده مى‌كند، پس از آن سفارش مى‌نمايد كه او را در يكى از حجره‌هاى شرقى از طرف باب قبله روبروى مرقد مطهر اميرالمؤمنين | شايان ذكر است كه تعيين محل دفن ايشان نيز بر طبق وصيت خودشان بوده است زيرا در عالم رؤيا قبر خود را مشاهده مى‌كند، پس از آن سفارش مى‌نمايد كه او را در يكى از حجره‌هاى شرقى از طرف باب قبله روبروى مرقد مطهر اميرالمؤمنين علىعليه‌السلام دفن كنند و اكنون مزارش زيارتگاه عاشقان اهل بيت عصمت و طهارتعليه‌السلام است و در برخى از كتابها كراماتى براى تربت پاكش ذكر كرده‌اند. | ||
رحمت بى منتهاى پروردگار نصيب او باد. | رحمت بى منتهاى پروردگار نصيب او باد. | ||