۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
جز (جایگزینی متن - 'نهج البلاغة' به 'نهجالبلاغة') |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
مفسر، كتاب را با پيشدرآمدى در باب مقدمات تفسير مانند تعريف تفسير، تاويل و ترجمه و فرق ميان آنها، و بحثهاى روائى از قبيل، تمسك به قرآن، حاملين علم آن، منع تفسير به راى، سبب نزول، كيفيت نزول و اقسام آن، اعجاز قرآن، اسامى آن،ثواب قرائت، آداب قرائت و نوادرى در مطالب اعتقادى نسبت به قرآن از قبيل، قراء سبعه، عدد آيات و...، شروع و سپس به تفسير پرداخته است. | مفسر، كتاب را با پيشدرآمدى در باب مقدمات تفسير مانند تعريف تفسير، تاويل و ترجمه و فرق ميان آنها، و بحثهاى روائى از قبيل، تمسك به قرآن، حاملين علم آن، منع تفسير به راى، سبب نزول، كيفيت نزول و اقسام آن، اعجاز قرآن، اسامى آن،ثواب قرائت، آداب قرائت و نوادرى در مطالب اعتقادى نسبت به قرآن از قبيل، قراء سبعه، عدد آيات و...، شروع و سپس به تفسير پرداخته است. | ||
وى در تأليف اثر خود بر مصادر تفسيرى و روايى مختلفى اعتماد داشته كه برخى از آنها از اين قبيلند: در تفاسير: تبيان، مجمع البيان، برهان، نور الثقلين،صافى، منهج الصادقين، روح الجنان، عياشى و قمى و از منابع روائى: [[الکافی|كافى]]، | وى در تأليف اثر خود بر مصادر تفسيرى و روايى مختلفى اعتماد داشته كه برخى از آنها از اين قبيلند: در تفاسير: تبيان، مجمع البيان، برهان، نور الثقلين،صافى، منهج الصادقين، روح الجنان، عياشى و قمى و از منابع روائى: [[الکافی|كافى]]، نهجالبلاغة، [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ع)|بحار الانوار]]، عيون اخبار الرضا، معانى الاخبار، [[موسوعة الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]] و برخى منابع روايى اهل سنت. | ||
روش چينش مطالب بدينگونه است كه در آغاز سوره، اطلاعات كلى دربارهى سوره ارائه شده است كه عبارتند از:مكى يا مدنى بودن، نام سوره و ترجيح آن نسبت به نامهاى ديگر، تعداد آيات، كلمات حروف، ترتيب نزول و فضيلت و ثواب تلاوت آن، تحقيقاتى دربارهى مفاهيم و معارف قرآنى كه گاه جنبهى خطابى يا ادبى دارد و گاه با زبان علمى و فلسفى بيان مىشود. | روش چينش مطالب بدينگونه است كه در آغاز سوره، اطلاعات كلى دربارهى سوره ارائه شده است كه عبارتند از:مكى يا مدنى بودن، نام سوره و ترجيح آن نسبت به نامهاى ديگر، تعداد آيات، كلمات حروف، ترتيب نزول و فضيلت و ثواب تلاوت آن، تحقيقاتى دربارهى مفاهيم و معارف قرآنى كه گاه جنبهى خطابى يا ادبى دارد و گاه با زبان علمى و فلسفى بيان مىشود. |
ویرایش