۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
آداب المريدين و يليه داعي الفلاح إلی سبل النجاح (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۰ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۲۳:۴۳
، ۲۰ ژوئن ۲۰۱۷جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين'
جز (جایگزینی متن - '<ref>' به '.<ref>') |
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
'''آداب المريدين''' اثر [[ | '''آداب المريدين''' اثر [[ضياءالدين عبدالقاهر بن عبدالله بن محمد سهروردى بكرى]] (490-563ق)، از مشايخ بزرگ صوفيان، کتابى عرفانى به زبان عربى است كه در نيمه اول قرن ششم هجرى تألیف شده است. | ||
اين کتاب از آغاز تأليف مورد توجّه صوفيه و مستمسك جميع ارباب طريقت بوده است. از آن ميان، شهاب الدّين ابوحفص عمر بن محمّد سهروردى (539-632ق)، برادرزاده نويسنده، در نوشتن کتاب [[عوارف المعارف]] اين کتاب را مبناى كار خود ساخته است. نيز [[باخرزی، یحیی بن احمد|ابوالمفاخر سيفالدّين يحيى باخَرزى]] (586-659ق) در بخش دوم کتاب [[اوراد الاحباب و فصول الاداب|اورادُ الاَحباب]] از اين اثر بهره فراوان برده است. ....<ref>بجنوردى، سيد كاظم و همكاران، ص165</ref> | اين کتاب از آغاز تأليف مورد توجّه صوفيه و مستمسك جميع ارباب طريقت بوده است. از آن ميان، شهاب الدّين ابوحفص عمر بن محمّد سهروردى (539-632ق)، برادرزاده نويسنده، در نوشتن کتاب [[عوارف المعارف]] اين کتاب را مبناى كار خود ساخته است. نيز [[باخرزی، یحیی بن احمد|ابوالمفاخر سيفالدّين يحيى باخَرزى]] (586-659ق) در بخش دوم کتاب [[اوراد الاحباب و فصول الاداب|اورادُ الاَحباب]] از اين اثر بهره فراوان برده است. ....<ref>بجنوردى، سيد كاظم و همكاران، ص165</ref> | ||
| خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
شرح آداب المريدين سيد محمد گيسودراز كه در سال 813 ق نوشته شده نيز از ديگر شرحهاى مشهور درباره اين کتاب ارزشمند است كه اين اثر نيز به همراه متن عربى و اصلى کتاب آداب المريدين در سال 1939م در هند منتشر شد. | شرح آداب المريدين سيد محمد گيسودراز كه در سال 813 ق نوشته شده نيز از ديگر شرحهاى مشهور درباره اين کتاب ارزشمند است كه اين اثر نيز به همراه متن عربى و اصلى کتاب آداب المريدين در سال 1939م در هند منتشر شد. | ||
شرح آداب المريدين مخدوم جهان | شرح آداب المريدين مخدوم جهان شرفالدين احمد يحيى منيرى نيز يكى ديگر از اين شرح هاست كه با نثرى روان و زيبا نوشته شده است. نام كامل اين کتاب، «مطالب الطالب فى شرح آداب المريدين» است. اين کتاب را شرفالدين منيرى به درخواست يكى از مريدان خود، موسوم به قاضى اشرف، به زبان فارسى ترجمه و شرح كرده است. نسخه كامل خطّى کتاب مطالب الطالب، و کتابت در سال 1158ق در کتابخانه بلخيه فتوحيه پتنا موجود است. جزئى از اين کتاب به عنوان «شرح آداب المريدين» در شهر پتنا چاپ و منتشر شده است. | ||
فهرست مطالب هر دو کتاب، در پايان اثر آمده و پاورقىهاى هر دو کتاب، بيشتر به ذكر منابع اختصاص يافته است. | فهرست مطالب هر دو کتاب، در پايان اثر آمده و پاورقىهاى هر دو کتاب، بيشتر به ذكر منابع اختصاص يافته است. | ||