۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' (ع) ' به '(ع)'
جز (جایگزینی متن - ' »' به '»') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع) ' به '(ع)') |
||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
مؤلف در مقدمات خود، ضمن توضيح مختصرى در مورد عقيده مهدويت و برخورد غرب و اعراب با اين مسئله، به انتقاد از كسانى پرداخته كه جزواتى برگرفته از نوشته‌هاى او را تحت عناوينى چون ولادت امام زمان (ع)، طول عمر امام زمان (ع)، غيبت امام زمان (ع) و... را به نام خود چاپ كرده‌اند. | مؤلف در مقدمات خود، ضمن توضيح مختصرى در مورد عقيده مهدويت و برخورد غرب و اعراب با اين مسئله، به انتقاد از كسانى پرداخته كه جزواتى برگرفته از نوشته‌هاى او را تحت عناوينى چون ولادت امام زمان (ع)، طول عمر امام زمان (ع)، غيبت امام زمان(ع)و... را به نام خود چاپ كرده‌اند. | ||
بخش نخست، در پى آشنا كردن خواننده با مسئله مهدويت، به بررسى اين عقيده از نظر جامعه شيعه پرداخته و به دنبال نگاهى به منابع اوليه عامه در اين زمينه، كتاب‌هايى را كه دانشمندان اهل سنت راجع به حضرت مهدى(ع) نوشته‌اند، معرفى مى‌نمايد. | بخش نخست، در پى آشنا كردن خواننده با مسئله مهدويت، به بررسى اين عقيده از نظر جامعه شيعه پرداخته و به دنبال نگاهى به منابع اوليه عامه در اين زمينه، كتاب‌هايى را كه دانشمندان اهل سنت راجع به حضرت مهدى(ع) نوشته‌اند، معرفى مى‌نمايد. | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
از مهم‌ترين مباحث مطرح در اين بخش مى‌توان به ذكر نام راويان احاديث مهدى(ع) - از صحابه: سلمان، ابوذر، عبدالرحمن بن عوف و...؛ از تابعين: ابراهيم بن علقمه، ابوالسماء رحبى، اصبغ بن نباته و... - و دست‌اندازى‌هايى كه در اين گونه روايات صورت گرفته، بررسى اوصاف و شمايل ولى عصر(ع)، تحقيق در مورد مسئله سرداب، مخالفان و منكران وجود مقدس مهدى(ع) از جمله [[ابن حزم، علی بن احمد|ابن حزم اندلسى]]، [[خطيب بغدادى]]، [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] و بررسى اقوال آنها اشاره كرد. | از مهم‌ترين مباحث مطرح در اين بخش مى‌توان به ذكر نام راويان احاديث مهدى(ع) - از صحابه: سلمان، ابوذر، عبدالرحمن بن عوف و...؛ از تابعين: ابراهيم بن علقمه، ابوالسماء رحبى، اصبغ بن نباته و... - و دست‌اندازى‌هايى كه در اين گونه روايات صورت گرفته، بررسى اوصاف و شمايل ولى عصر(ع)، تحقيق در مورد مسئله سرداب، مخالفان و منكران وجود مقدس مهدى(ع) از جمله [[ابن حزم، علی بن احمد|ابن حزم اندلسى]]، [[خطيب بغدادى]]، [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] و بررسى اقوال آنها اشاره كرد. | ||
در بخش دوم كه موضوع اصلى كتاب را شامل مى‌شود، با اشاره به اين امر كه اكثريت علماى عامه معتقد به مهدى موعود(ع) بوده، ولى قائلند كه در آخرالزمان متولد خواهد شد، مؤلف در پى معرفى آن دسته از اين دانشمندان بوده كه به‌دور از تعصب و با وجدانى بيدار و يا به ملاحظه امانت در نقل تاريخ، متوجه شده يا ناگزير گشته‌اند بگويند اين مهدى(ع) كه از دودمان پيامبر(ص) و نهمين فرزند امام حسين (ع) است، نمى‌تواند كسى جز پسر امام حسن عسگرى(ع) باشد. | در بخش دوم كه موضوع اصلى كتاب را شامل مى‌شود، با اشاره به اين امر كه اكثريت علماى عامه معتقد به مهدى موعود(ع) بوده، ولى قائلند كه در آخرالزمان متولد خواهد شد، مؤلف در پى معرفى آن دسته از اين دانشمندان بوده كه به‌دور از تعصب و با وجدانى بيدار و يا به ملاحظه امانت در نقل تاريخ، متوجه شده يا ناگزير گشته‌اند بگويند اين مهدى(ع) كه از دودمان پيامبر(ص) و نهمين فرزند امام حسين(ع)است، نمى‌تواند كسى جز پسر امام حسن عسگرى(ع) باشد. | ||
در اين بخش، از تعدادى از علماى عامه نام برده شده كه گفته‌اند حضرت امام حسن عسگرى(ع)، پسرى به نام «ابوالقاسم محمد بن الحسن (ع)» داشته و القابش، «حجت»، «قائم»، «خلف صالح»، «منتظر» و «مهدى» بوده است. | در اين بخش، از تعدادى از علماى عامه نام برده شده كه گفته‌اند حضرت امام حسن عسگرى(ع)، پسرى به نام «ابوالقاسم محمد بن الحسن (ع)» داشته و القابش، «حجت»، «قائم»، «خلف صالح»، «منتظر» و «مهدى» بوده است. | ||