۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
2. نويسنده، نخست نام كتابش را «الدين و الفطرة» نهاده ولى بعد از آنكه توجه پيدا كرده كه اكثر مطالب كتاب در باب ردّ ملحدان و پاسخ شبهات آنان است نام كتاب را تغيير داده است<ref>همان، ص7</ref> | 2. نويسنده، نخست نام كتابش را «الدين و الفطرة» نهاده ولى بعد از آنكه توجه پيدا كرده كه اكثر مطالب كتاب در باب ردّ ملحدان و پاسخ شبهات آنان است نام كتاب را تغيير داده است<ref>همان، ص7</ref> | ||
3. يكى از بحث‌هاى نويسنده، معرفى و نقد برخى از كتاب‌ها است. او چنين مى‌نويسد: نويسنده مشهور الجزايرى، مالك بن نبى، كتابى به زبان فرانسه نوشته و آن را پديده قرآن ناميده است و اين كتاب را استاد [[شاهین، عبدالصبور|عبدالصبور شاهين]] | 3. يكى از بحث‌هاى نويسنده، معرفى و نقد برخى از كتاب‌ها است. او چنين مى‌نويسد: نويسنده مشهور الجزايرى، مالك بن نبى، كتابى به زبان فرانسه نوشته و آن را پديده قرآن ناميده است و اين كتاب را استاد [[شاهین، عبدالصبور|عبدالصبور شاهين]] به عربى ترجمه كرده است و هدف از اين كتاب اثبات نبوت حضرت محمد(ص) از راه حسّ و عقل و نه از راه نصوص و اسرار غيبى و معجزات است. اين اثر راه را براى گمراهان روشن ساخته و معاندان را ساكت و گرفتار ساخته است و هيچ عيبى ندارد جز آنكه پيچيده است و به روش قديمى نوشته شده و اگر روشن و با سبك جديد نوشته مى‌شد، بهتر و فايده‌اش بيشتر بود. به همين جهت برخى از مباحث اين كتاب را به‌صورت مختصر و با تغيير عبارات و البته با حفظ محتوا در اينجا عرضه مى‌كنم<ref>ر.ك: متن كتاب، ص72- 82</ref> | ||
4. نويسنده در بحثى تحت عنوان «فيتو الكنيسة ضدّ الانجيل» يعنى وتوى كنيسه بر ضدّ انجيل، چنين نوشته است: مسيحيان در همه نيايش‌هايشان، يهود را لعنت مى‌كردند زيرا به پندار آنان يهوديان عامل اصلى به صليب كشيده شدن مسيح بودند ولى در سال 1965م يهوديان به سندى دست يافتند موسوم به سند پدر روما، كه يهود را از خون مسيح تبرئه مى‌كرد... درحالى‌كه اين سند، مخالف نصّ صريح انجيل متّى است مبنى بر اينكه خون مسيح بر عهده يهود و اولادشان است. با اين وصف، كاتوليك‌ها و پروتستان‌ها بر روى سند مذكور توافق كردند و آن را مبارك شمردند و لعن يهود را در نيايش‌هايشان ترك كردند. معناى اين مطلب آن است كه كنيسه خودش را مجاز مى‌داند كه بر ضدّ انجيل از حقّ وتو استفاده كند و هر چه را كه مى‌خواهد، در زمان دل‌خواه نسخ كند!<ref>ر.ك: همان، ص104- 105</ref> | 4. نويسنده در بحثى تحت عنوان «فيتو الكنيسة ضدّ الانجيل» يعنى وتوى كنيسه بر ضدّ انجيل، چنين نوشته است: مسيحيان در همه نيايش‌هايشان، يهود را لعنت مى‌كردند زيرا به پندار آنان يهوديان عامل اصلى به صليب كشيده شدن مسيح بودند ولى در سال 1965م يهوديان به سندى دست يافتند موسوم به سند پدر روما، كه يهود را از خون مسيح تبرئه مى‌كرد... درحالى‌كه اين سند، مخالف نصّ صريح انجيل متّى است مبنى بر اينكه خون مسيح بر عهده يهود و اولادشان است. با اين وصف، كاتوليك‌ها و پروتستان‌ها بر روى سند مذكور توافق كردند و آن را مبارك شمردند و لعن يهود را در نيايش‌هايشان ترك كردند. معناى اين مطلب آن است كه كنيسه خودش را مجاز مى‌داند كه بر ضدّ انجيل از حقّ وتو استفاده كند و هر چه را كه مى‌خواهد، در زمان دل‌خواه نسخ كند!<ref>ر.ك: همان، ص104- 105</ref> | ||