خلد برین (ایران در روزگار صفویان): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'صاحب الذريعه' به 'صاحب الذريعه ')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۱۰۳: خط ۱۰۳:
هر چند در كتاب تنها از دو كتاب تاريخ عالم آراى عباسى و كتاب صفوه الصفاى ابن بزاز نام برده شده است؛ ولى با توجه به اين كه نگارش كتابى كه مربوط به يك سده قبل از زندگى واله بوده، بى‌نياز از استفاده از ديگر كتاب‌ها نبوده است (با توجه به اشاره مصحح محترم كتاب خلد برين در مقدمه نسخه چاپى مبنى بر استفاده از كتاب عالم آراى عباسى و غيره و نيز اشاره دكتر اشراقى در مقدمه كتاب خلاصه التواريخ قاضى احمد قمى مبنى بر تأثير غير مستقيم از كتاب خلاصه التواريخ) و اين كه تواريخ مربوط به صفويه عموما داراى شباهت‌هايى هستند كه موجب اين گمان مى‌شود كه برخى از تواريخ رونويس يكديگر هستند. ولى بايد اين را از نظر دور نداشت كه وقايع تاريخى مهم از جمله جنگ‌ها و حوادث دربار و اوضاع داخلى مملكت نيز در دفاتر مخصوصى ثبت مى‌شده و لذا استفاده همزمان و يا متاخر نويسندگان و مورخان دربار صفوى از اين‌گونه گزارش‌ها را نبايد به طور حتم، مربوط به تأثير مستقيم و يا غير مستقيم از كتاب‌هاى يكديگر دانست و علاوه بر اين، برادر نويسنده (منظور محمد طاهر وحيد خود در محدوده زمانى سلطنت شاه عباس ثانى (1052-1077 هجرى قمرى))، سمت مجلس‌نويسى و وقايع‌نگارى را برعهده داشته است. مآخذ ديگرى نيز كه گاه در تنظيم كتاب مورد استفاده نويسنده قرار گرفته، به شرح زير است:حبيب السير، روضه الصفا، عجايب البلدان، نزهه القلوب، تقويم البلدان، فتوحات يمينى و نفحات الانس كه در كتاب از آن‌ها نام برده شده است.
هر چند در كتاب تنها از دو كتاب تاريخ عالم آراى عباسى و كتاب صفوه الصفاى ابن بزاز نام برده شده است؛ ولى با توجه به اين كه نگارش كتابى كه مربوط به يك سده قبل از زندگى واله بوده، بى‌نياز از استفاده از ديگر كتاب‌ها نبوده است (با توجه به اشاره مصحح محترم كتاب خلد برين در مقدمه نسخه چاپى مبنى بر استفاده از كتاب عالم آراى عباسى و غيره و نيز اشاره دكتر اشراقى در مقدمه كتاب خلاصه التواريخ قاضى احمد قمى مبنى بر تأثير غير مستقيم از كتاب خلاصه التواريخ) و اين كه تواريخ مربوط به صفويه عموما داراى شباهت‌هايى هستند كه موجب اين گمان مى‌شود كه برخى از تواريخ رونويس يكديگر هستند. ولى بايد اين را از نظر دور نداشت كه وقايع تاريخى مهم از جمله جنگ‌ها و حوادث دربار و اوضاع داخلى مملكت نيز در دفاتر مخصوصى ثبت مى‌شده و لذا استفاده همزمان و يا متاخر نويسندگان و مورخان دربار صفوى از اين‌گونه گزارش‌ها را نبايد به طور حتم، مربوط به تأثير مستقيم و يا غير مستقيم از كتاب‌هاى يكديگر دانست و علاوه بر اين، برادر نويسنده (منظور محمد طاهر وحيد خود در محدوده زمانى سلطنت شاه عباس ثانى (1052-1077 هجرى قمرى))، سمت مجلس‌نويسى و وقايع‌نگارى را برعهده داشته است. مآخذ ديگرى نيز كه گاه در تنظيم كتاب مورد استفاده نويسنده قرار گرفته، به شرح زير است:حبيب السير، روضه الصفا، عجايب البلدان، نزهه القلوب، تقويم البلدان، فتوحات يمينى و نفحات الانس كه در كتاب از آن‌ها نام برده شده است.


با توجه به اين كه فعلا نسخه اصلى كتاب در دست نيست، تاريخ تألیف اثر را بايد منوط به نقل كتاب استورى دانست كه سال 1078 را ذكر مى‌كند. هر چند كه [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|صاحب الذريعه]] سال‌هاى 1071 و 1101 را ذكر مى‌كند. اين مطلب با توجه به امكان وجود نسخه‌هاى ديگرى از اين كتاب كه ممكن است، وجود داشته باشد؛ ولى هنوز معرفى نشده‌اند، مى‌تواند معتبر باشد.
با توجه به اين كه فعلا نسخه اصلى كتاب در دست نيست، تاريخ تألیف اثر را بايد منوط به نقل كتاب استورى دانست كه سال 1078 را ذكر مى‌كند. هر چند كه [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|صاحب الذريعه]] سال‌هاى 1071 و 1101 را ذكر مى‌كند. اين مطلب با توجه به امكان وجود نسخه‌هاى ديگرى از اين كتاب كه ممكن است، وجود داشته باشد؛ ولى هنوز معرفى نشده‌اند، مى‌تواند معتبر باشد.


== شيوه كار نويسنده در تنظيم مطالب كتاب==
== شيوه كار نويسنده در تنظيم مطالب كتاب==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش