۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' (ع) ' به '(ع)'
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع) ' به '(ع)') |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
ايران در قرن اول هجرى - پس از آنكه مسلمين آن را فتح كردند - با ولا و محبت نسبت به اهل‌البيت(ع) آشنايى نداشت. در قرن دوم هم‌زمان با حكومت امويان بود كه تشيع در آن ريشه دوانيد و مردم با ولاى اهل‌البيت(ع) تا حدّى مأنوس شدند. | ايران در قرن اول هجرى - پس از آنكه مسلمين آن را فتح كردند - با ولا و محبت نسبت به اهل‌البيت(ع) آشنايى نداشت. در قرن دوم هم‌زمان با حكومت امويان بود كه تشيع در آن ريشه دوانيد و مردم با ولاى اهل‌البيت(ع) تا حدّى مأنوس شدند. | ||
تشيع در اواخر قرن دوم و سوم - در ثلث اول دوران حكومت بنى عباس و پس از اقامت امام رضا (ع) در خراسان - ظهور خود را آغاز كرد و در قرن چهارم و پنجم - هم‌زمان با حكومت آل بويه - انتشار يافت و طىّ مدتى در عهد سلجوقيان گرفتار ركود و توقف گرديد؛ سرانجام در دوره حكومت مغول‌ها (از قرن هفتم) دامنه تشيع در ايران رو به گسترش نهاد تاآنكه شاه اسماعيل صفوى در قرن دهم بر حكومت دست يافت و از همين قرن بود كه تشيع همه سرزمين ايران را زير پوشش خود گرفت<ref>متن كتاب، ص52 و 53</ref> | تشيع در اواخر قرن دوم و سوم - در ثلث اول دوران حكومت بنى عباس و پس از اقامت امام رضا(ع)در خراسان - ظهور خود را آغاز كرد و در قرن چهارم و پنجم - هم‌زمان با حكومت آل بويه - انتشار يافت و طىّ مدتى در عهد سلجوقيان گرفتار ركود و توقف گرديد؛ سرانجام در دوره حكومت مغول‌ها (از قرن هفتم) دامنه تشيع در ايران رو به گسترش نهاد تاآنكه شاه اسماعيل صفوى در قرن دهم بر حكومت دست يافت و از همين قرن بود كه تشيع همه سرزمين ايران را زير پوشش خود گرفت<ref>متن كتاب، ص52 و 53</ref> | ||
مؤلف درباره يكى از پادشاهان مغول به نام غازان و خدماتى كه به مذهب شيعه نموده و نيز تشرف او به اين مذهب مى‌گويد: | مؤلف درباره يكى از پادشاهان مغول به نام غازان و خدماتى كه به مذهب شيعه نموده و نيز تشرف او به اين مذهب مى‌گويد: | ||