آگاهی و گواهی: تفاوت میان نسخه‌ها

#مترجم، با بیان این نکته که: «علوم تصوری و تصدیقی یا آگاهی و گواهی‌هایی که ما از دنیای بیرون از ذهن و جهان پیرامون خود و بالاخره از آفاق و انفس به دست می‌آوریم، همه علوم حصولی ارتسامی ما هستند که ارتباط»این همانی«ما را با هستی و هستی را با ما برقرار می‌سازند»، افزوده است که: «قواعد علم و معرفت نه تنها از حوزه پدیده‌ها و ابعاد طبیعت بیرون است، بلکه چون از مسائل شناخت برترین است، این قواعد بر اصول موضوعه ریاضیات که تساوی جزء و کل را محکوم می‌کند، حاکمیت دارد. همین علوم تصوری و تصدیقی است که نفس را از یک وجود طبیعی جزئی به یک جهان عقلانی که مساوی با جهان هستی عینی است، مبدل می‌سازد»....<ref>ر.ک: پیشگفتار مترجم، صفحه یازده - دوازده</ref>

#دکتر حائری نخست یادآور شده که: «[[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]]  در مبحث علم، ثابت کرده که علم به طور کلی، چه حضوری و چه حصولی، داخل در هیچ مقوله ای از مقولات نیست، بلکه از سنخ وجود، آن هم وجود بالفعل است»؛ بعد افزوده که: «او در مبحث» وجود ذهنی«کتاب»اسفار «علم را بر اساس روش مشهور فلاسفه از «مقوله کیف» و از نوع «کیف نفسانی» توجیه می‌کند«و سپس نظر [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]]  را تأیید کرده و افزوده است که:» برخلاف عقیده حاج ملا‌هادی سبزواری، این دو روش... اصولی و منطقی است... زیرا هر وجودی، چه علم باشد و چه غیر علم، از آن جهت که ارتباط و استناد فاعلی با مبدأ قیوم خود دارد، اضافه اشراقیه است و از هیچ ماهیتی از ماهیات نمی‌باشد و همان وجود تنها از جهت ارتباط و استناد قابلی به ماهیت خود اتحاد به حمل شایع بالذات با ماهیت خود دارد و فرد بالذات ماهیت خود محسوب می‌گردد»....<ref>ر.ک: همان، پاورقی ص49</ref>البته ایشان در کتاب «کاوش‌های عقل نظری» و کتاب «هرم هستی» این مطلب را به تفصیل بیان داشته است.