۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ')و' به ') و') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
'''نور ملكوت قرآن'''اثرى است به فارسى تأليف علامه سيد محمد حسين حسينى طهرانى.اين مجموعه،قسمت اول از دورۀ «انوار الملكوت» (شامل نور ملكوت قرآن، نور ملكوت مسجد، نور ملكوت نماز، نور ملكوت روزه و نور ملكوت دعا) مى‌باشد. | |||
قرآن در تمدن عظيم اسلامى، بيان كيفيت كتابت و طبع قرآن،قاطعيت و واسعيّت قرآن عظيم، لغات و اصطلاحات بديعۀ قرآنيه،غيرقابل تغيير بودن و عموميت قرآن مجيدثبوت تواتر لفظى عبارات قرآنى، عدم جواز قرائت قرآن به قرائت غيرمتواتره، مراد از احرف سبعه و كيفيت جمع‌آورى و تدوين قرآن مجيد بحث شده است. | |||
مجموعه نور ملكوت قرآن در چهار مجلّد تدوين شده و در آن پيرامون هدايت قرآن به بهترين آئين‌ها و سبل سلام،جاودانگى احكام قرآن، عدم نسخ قرآن،ده اشكال بر مقاله قبض و بسط تئوريك شريعت، پياده و عملى شدن يكايك آيات قرآن در هر عصر، ردّ نظريه كنترل جمعيت و تحديد نسل، نقش و موقعيت قرآن به عنوان يك كتاب آسمانى، نقد و بررسى برخى از كج‌فهمى‌ها از آيات كريمۀ قرآن مجيد، توحيدى بودن منطق قرآن، بيان قرآن در خطاهاى تورات و انجيل، احكام قرآن در مورد جهاد،قتل، بردگى و فديه، تأثير قرآن در تربيت انسان كامل، عظمت اخلاق قرآن، بيان كيفيت خلقت انسان و سيارات در قرآن، بحث و اشكال در مورد فرضيه داروين.طريق تشخيص اسرائيليات از روايات معتبره، سير قرآن در آيات أنفسى و آفاقى، بيان محكمات و متشابهات در قرآن، كيفيت قرائت قرآن در نماز و غير آن،دعوت آيات آفاقيه به توحيد و مكارم اخلاق، عربيت و اعجاز قرآن، عظمت و اصالت قرآن كريم، تأثير قرآن در تمدن عظيم اسلامى، بيان كيفيت كتابت و طبع قرآن،قاطعيت و واسعيّت قرآن عظيم، لغات و اصطلاحات بديعۀ قرآنيه،غيرقابل تغيير بودن و عموميت قرآن مجيدثبوت تواتر لفظى عبارات قرآنى، عدم جواز قرائت قرآن به قرائت غيرمتواتره، مراد از احرف سبعه و كيفيت جمع‌آورى و تدوين قرآن مجيد بحث شده است. | |||
==ساختار كتاب== | ==ساختار كتاب== | ||
| خط ۹۱: | خط ۹۲: | ||
اين كتاب از سوی «انتشارات [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]]» مشهد به چاپ رسيده است. | اين كتاب از سوی «انتشارات [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]]» مشهد به چاپ رسيده است. | ||
منابع | == منابع == | ||
#خرمشاهى، بهاء الدين،دانشنامه قرآن،ج دوم،ص 2282 | |||
#عقيقى بخشايشى، طبقات مفسران شيعه،ج 5،ص 262 | |||