۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ابن عباس' به 'ابن عباس ') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
</div> | </div> | ||
==معرفی اجمالی== | ==معرفی اجمالی== | ||
'''إلزام النواصب بإمامة علی بن أبی طالب عليهالسلام''' کتابی است منسوب به [[صیمری، مفلح بن حسن|شیخ مفلح بن حسین (حسن) بن راشد (رشید) ابن صلاح بحرانی]] معروف به [[صیمری، مفلح بن حسن|مفلح بن حسن صیمری]] | '''إلزام النواصب بإمامة علی بن أبی طالب عليهالسلام''' کتابی است منسوب به [[صیمری، مفلح بن حسن|شیخ مفلح بن حسین (حسن) بن راشد (رشید) ابن صلاح بحرانی]] معروف به [[صیمری، مفلح بن حسن|مفلح بن حسن صیمری]] ، از اعلام قرن نهم هجری که در موضوع وجود اختلاف و انشعاب در امت پیامبر(ص) و وجود یک فرقه ناجیه و اثبات امامت حضرت علی(ع) و اعتراف دشمنان آن حضرت، بر حقانیت ایشان است. | ||
در صحت انتساب این کتاب، مباحثی مطرح گردیده است. نویسنده «کشف الحجب» میگوید: «برخی آن را به سید بن طاووس نسبت دادهاند.» [[حر عاملی، محمد بن حسن|شیخ حر عاملی]] آن را در میان کتابهایی ذکر کرده که به نویسنده آنها دست نیافته است. اما سلیمان بن عبدالله ماحوزی (متوفی 1121ق)، در رسالهاش که در شرح حال علمای بحرین است، تصریح کرده که نویسنده آن، [[صیمری، مفلح بن حسن|مفلح بن حسن صیمری]] | در صحت انتساب این کتاب، مباحثی مطرح گردیده است. نویسنده «کشف الحجب» میگوید: «برخی آن را به سید بن طاووس نسبت دادهاند.» [[حر عاملی، محمد بن حسن|شیخ حر عاملی]] آن را در میان کتابهایی ذکر کرده که به نویسنده آنها دست نیافته است. اما سلیمان بن عبدالله ماحوزی (متوفی 1121ق)، در رسالهاش که در شرح حال علمای بحرین است، تصریح کرده که نویسنده آن، [[صیمری، مفلح بن حسن|مفلح بن حسن صیمری]] ، صاحب «غایه المرام فی شرح شرایع الإسلام و کشف الإلتباس عن موجز أبیالعباس» است<ref>مقدمه، ص47-51؛ فاطمی، سید حسن، ص28</ref>. | ||
تصحیح و تحقیق کتاب، توسط عبدالرضا نجفی صورت گرفته است. | تصحیح و تحقیق کتاب، توسط عبدالرضا نجفی صورت گرفته است. | ||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
در باب دوم، در دو فصل زیر، به بررسی آیات و اخباری از اهل سنت پرداخته شده است که دلالت بر امامت و فضیلت حضرت علی(ع) بر سایرین دارد: | در باب دوم، در دو فصل زیر، به بررسی آیات و اخباری از اهل سنت پرداخته شده است که دلالت بر امامت و فضیلت حضرت علی(ع) بر سایرین دارد: | ||
در فصل نخست، آیات و روایات دال بر امامت و فضیلت آن حضرت، بررسی شده است. ازجمله این آیات، آیه مبارکه «إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولٰئِکَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ (بینه: 7)؛ در حقيقت كسانى كه گرويده و كارهاى شايسته كردهاند، آنانند كه بهترين آفریدگاناند) هستند». از حافظ ابونعیم اصفهانی (از علمای اهل سنت)، با اسناد به [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] ، چنین روایت گردیده که زمانی که این آیه نازل شد، پیامبر(ص) به حضرت علی(ع) فرمود: «ایشان تو و شیعیانت میباشند» که به اعتقاد نویسنده، این آیه بر این امر دلالت دارد که حضرت علی(ع) و شیعیان آن حضرت، فرقه ناجیه میباشند<ref>همان، ص135-136</ref>. | در فصل نخست، آیات و روایات دال بر امامت و فضیلت آن حضرت، بررسی شده است. ازجمله این آیات، آیه مبارکه «إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولٰئِکَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ (بینه: 7)؛ در حقيقت كسانى كه گرويده و كارهاى شايسته كردهاند، آنانند كه بهترين آفریدگاناند) هستند». از حافظ ابونعیم اصفهانی (از علمای اهل سنت)، با اسناد به [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، چنین روایت گردیده که زمانی که این آیه نازل شد، پیامبر(ص) به حضرت علی(ع) فرمود: «ایشان تو و شیعیانت میباشند» که به اعتقاد نویسنده، این آیه بر این امر دلالت دارد که حضرت علی(ع) و شیعیان آن حضرت، فرقه ناجیه میباشند<ref>همان، ص135-136</ref>. | ||
از دیگر آیات مطرح شده در این فصل، میتوان به آیات زیر، اشاره نمود: | از دیگر آیات مطرح شده در این فصل، میتوان به آیات زیر، اشاره نمود: |
ویرایش