۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>'
جز (جایگزینی متن - '</ref> ' به '</ref>') |
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
نكات مهمى كه در اين كتاب مورد توجّه بوده، ساده‌نويسى، پرهيز از به كار بردن الفاظ زياد، استفاده از متون معتبر اسلامى و فضاسازى اماكن و مشاهد، براى جذب خواننده به مراحل عرفانى حج است، تا عموم زائرينى كه هرچند اطلاعات كافى نداشته باشند، بتوانند با مطالعه دقيق آن قبل از سفر، از حجّ خود بهره زيادى دريافت دارند. | نكات مهمى كه در اين كتاب مورد توجّه بوده، ساده‌نويسى، پرهيز از به كار بردن الفاظ زياد، استفاده از متون معتبر اسلامى و فضاسازى اماكن و مشاهد، براى جذب خواننده به مراحل عرفانى حج است، تا عموم زائرينى كه هرچند اطلاعات كافى نداشته باشند، بتوانند با مطالعه دقيق آن قبل از سفر، از حجّ خود بهره زيادى دريافت دارند. | ||
مطابق آيات و روايات فراوانى، حج يك عبادت است و هر عبادتى به «نيت» احتياج دارد. نيت‌هاى ناسالم از آفات حج است كه نويسنده درباره آن چنين مى‌نويسد: رقابت، چشم و هم‌چشمى، خودنمايى و تظاهر، افزون‌طلبى، غلبه بر رقيب، عنوان و امتياز گرفتن، رياكارى و تشخّص‌سازى، منفعت‌جويى مادّى صِرف، از جمله نيت‌هاى ناسالمى است كه باعث باطل شدن عمل خواهد شد <ref>ر.ك: متن كتاب، ص17-15</ref> | مطابق آيات و روايات فراوانى، حج يك عبادت است و هر عبادتى به «نيت» احتياج دارد. نيت‌هاى ناسالم از آفات حج است كه نويسنده درباره آن چنين مى‌نويسد: رقابت، چشم و هم‌چشمى، خودنمايى و تظاهر، افزون‌طلبى، غلبه بر رقيب، عنوان و امتياز گرفتن، رياكارى و تشخّص‌سازى، منفعت‌جويى مادّى صِرف، از جمله نيت‌هاى ناسالمى است كه باعث باطل شدن عمل خواهد شد<ref>ر.ك: متن كتاب، ص17-15</ref> | ||
نويسنده در ادامه، تاريخچه حج را با استفاده از منابع، مورد بررسى قرار داده و اهميت اين سفر را اين‌گونه بيان مى‌كند: «به سرزمينى قدم مى‌گذاريم و به طواف و انجام مناسكى مى‌پردازيم كه حدّاقل از هزار سال پيش تاكنون، حضرت آدم، ابراهيم خليل، سليمان بن داوود، موسى بن عمران، يونس، عيسى بن مريم(ع)، پيامبر اسلام(ص)، [[امام على(ع)]]، امام حسن مجتبى(ع)، امام حسين (ع)، امام زين‌العابدين (ع)، ساير امامان (ع) و خلاصه، ميليون‌ها مؤمن و عابد و زاهد و صالح، بارها در آن مكان مقدّس به عبادت و اطاعت و راز و نياز با خدا پرداخته‌اند و به مقام‌هاى بلندى از عبوديّت و بندگى و سرانجام رشد و تكامل انسانى دست يافته‌اند» <ref>متن كتاب، ص34</ref> | نويسنده در ادامه، تاريخچه حج را با استفاده از منابع، مورد بررسى قرار داده و اهميت اين سفر را اين‌گونه بيان مى‌كند: «به سرزمينى قدم مى‌گذاريم و به طواف و انجام مناسكى مى‌پردازيم كه حدّاقل از هزار سال پيش تاكنون، حضرت آدم، ابراهيم خليل، سليمان بن داوود، موسى بن عمران، يونس، عيسى بن مريم(ع)، پيامبر اسلام(ص)، [[امام على(ع)]]، امام حسن مجتبى(ع)، امام حسين (ع)، امام زين‌العابدين (ع)، ساير امامان (ع) و خلاصه، ميليون‌ها مؤمن و عابد و زاهد و صالح، بارها در آن مكان مقدّس به عبادت و اطاعت و راز و نياز با خدا پرداخته‌اند و به مقام‌هاى بلندى از عبوديّت و بندگى و سرانجام رشد و تكامل انسانى دست يافته‌اند»<ref>متن كتاب، ص34</ref> | ||
احرام از اولين اعمال حج است كه فلسفه آن اين‌گونه بيان شده است: «زائر خانه خدا، احرام بسته است تا از بعضى از لذايذ مادّى و دنيايى محروم شود و در پرتو آن بتواند با خدا مرتبط گردد و رعايت اين جهت، كه آن را «آزمون بزرگ» ناميديم، مراقبت فراوانى را مى‌طلبد، تا براى تربيت و خودسازى و درك حضور، گام‌هاى تازه برداريم» <ref>همان، ص45</ref> | احرام از اولين اعمال حج است كه فلسفه آن اين‌گونه بيان شده است: «زائر خانه خدا، احرام بسته است تا از بعضى از لذايذ مادّى و دنيايى محروم شود و در پرتو آن بتواند با خدا مرتبط گردد و رعايت اين جهت، كه آن را «آزمون بزرگ» ناميديم، مراقبت فراوانى را مى‌طلبد، تا براى تربيت و خودسازى و درك حضور، گام‌هاى تازه برداريم»<ref>همان، ص45</ref> | ||
در بخش ديگرى از كتاب، به خشوع و خاكسارى چهار امام در برابر عظمت خداوند اشاره شده است؛ به‌عنوان نمونه: «امام حسن مجتبى(ع)، درحالى‌كه محمل‌ها و افراد پياده ديگر همراه او بودند، بيست بار با پاى پياده (از مدينه به مكه رفته و براى درك ثواب بيشتر و جهات ديگر) حج انجام داده است» <ref>همان، ص89</ref>و يا اينكه: «اَفلح، خدمتگزار امام باقر(ع) مى‌گويد: براى انجام حج همراه آن حضرت حضور داشتم. وقتى وارد مسجد الحرام شد و چشم او به خانه كعبه افتاد، با صداى بلند شروع به گريه نمود. عرض كردم: اى مولاى من! پدر و مادرم به قربانت، مردم دارند به شما نگاه مى‌كنند، آهسته‌تر گريه كن. امام(ع) فرمود: واى به حال تو، چرا بلند گريه نكنم؟ شايد خداوند بدين وسيله، به من نظر رحمت كند و فرداى قيامت نزد او رستگار گردم» <ref>ر.ك: همان، ص91</ref> | در بخش ديگرى از كتاب، به خشوع و خاكسارى چهار امام در برابر عظمت خداوند اشاره شده است؛ به‌عنوان نمونه: «امام حسن مجتبى(ع)، درحالى‌كه محمل‌ها و افراد پياده ديگر همراه او بودند، بيست بار با پاى پياده (از مدينه به مكه رفته و براى درك ثواب بيشتر و جهات ديگر) حج انجام داده است»<ref>همان، ص89</ref>و يا اينكه: «اَفلح، خدمتگزار امام باقر(ع) مى‌گويد: براى انجام حج همراه آن حضرت حضور داشتم. وقتى وارد مسجد الحرام شد و چشم او به خانه كعبه افتاد، با صداى بلند شروع به گريه نمود. عرض كردم: اى مولاى من! پدر و مادرم به قربانت، مردم دارند به شما نگاه مى‌كنند، آهسته‌تر گريه كن. امام(ع) فرمود: واى به حال تو، چرا بلند گريه نكنم؟ شايد خداوند بدين وسيله، به من نظر رحمت كند و فرداى قيامت نزد او رستگار گردم»<ref>ر.ك: همان، ص91</ref> | ||
نويسنده در ادامه، اماكن مقدس مسجد الحرام، اركان كعبه، سعى صفا و مروه، عرفات، مشعر الحرام و منا را مورد بحث قرار داده است. همچنين منافع و آثار حج در يازده مورد بيان شده كه از آن جمله است: آمرزش و گناه‌سوزى، سلامتى و طول عمر، مصونيت مال و بستگان و خير دنيا و آخرت. [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] مى‌فرمايد: «پدرم امام باقر(ع) بارها مى‌فرمود: هركس اين خانه را به‌عنوان حج يا عمره زيارت كند، درحالى‌كه از كِبر و خودپسندى پيراسته باشد، از گناهان پاك مى‌شود، مثل روزى كه از مادر متولّد شده است» <ref>همان، ص262</ref> | نويسنده در ادامه، اماكن مقدس مسجد الحرام، اركان كعبه، سعى صفا و مروه، عرفات، مشعر الحرام و منا را مورد بحث قرار داده است. همچنين منافع و آثار حج در يازده مورد بيان شده كه از آن جمله است: آمرزش و گناه‌سوزى، سلامتى و طول عمر، مصونيت مال و بستگان و خير دنيا و آخرت. [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] مى‌فرمايد: «پدرم امام باقر(ع) بارها مى‌فرمود: هركس اين خانه را به‌عنوان حج يا عمره زيارت كند، درحالى‌كه از كِبر و خودپسندى پيراسته باشد، از گناهان پاك مى‌شود، مثل روزى كه از مادر متولّد شده است»<ref>همان، ص262</ref> | ||
آخرين مبحث كتاب با سؤالى جسورانه از عبدالكريم بن عوجاء شاگرد حسن بصرى آغاز شده است: «تا كى دور اين خِرمن مى‌چرخيد و به اين سنگ پناه مى‌بريد و اين بناى سنگى را براى ثواب مى‌پرستيد»؟! او كه در باطن به كفر و الحاد گراييده بود، ولى به‌حسب ظاهر به دين‌دارى تظاهر مى‌كرد، به مكّه آمده بود و با بى‌ادبى با حضرت [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] به بحث و گفتگوهاى مغرورانه پرداخت و از آن حضرت جواب دندان‌شكن دريافت نمود. | آخرين مبحث كتاب با سؤالى جسورانه از عبدالكريم بن عوجاء شاگرد حسن بصرى آغاز شده است: «تا كى دور اين خِرمن مى‌چرخيد و به اين سنگ پناه مى‌بريد و اين بناى سنگى را براى ثواب مى‌پرستيد»؟! او كه در باطن به كفر و الحاد گراييده بود، ولى به‌حسب ظاهر به دين‌دارى تظاهر مى‌كرد، به مكّه آمده بود و با بى‌ادبى با حضرت [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] به بحث و گفتگوهاى مغرورانه پرداخت و از آن حضرت جواب دندان‌شكن دريافت نمود. | ||
صادقى اردستانى در پايان با كمك بيانات [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و ساير دليل‌هاى قرآنى و حديثى، اسرار و آثار مادّى و معنوى و فرهنگى و اقتصادى و اجتماعى كنگره عظيم حج را تحت عنوان «فلسفه حج» مورد بررسى قرار داده است <ref>ر.ك: همان، ص300-279</ref> | صادقى اردستانى در پايان با كمك بيانات [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و ساير دليل‌هاى قرآنى و حديثى، اسرار و آثار مادّى و معنوى و فرهنگى و اقتصادى و اجتماعى كنگره عظيم حج را تحت عنوان «فلسفه حج» مورد بررسى قرار داده است<ref>ر.ك: همان، ص300-279</ref> | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||