شرح ألفية ابن مالك لابن الناظم: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>'
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>')
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>')
خط ۴۳: خط ۴۳:
«شرح ألفية [[ابن‌مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] لابن الناظم»، اثر بدر الدين بن مالك، ابوعبدالله محمد بن محمد بن عبدالله بن مالك، شرح غير مزجى و توضيح ابيات الفيه [[ابن‌مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] مى‌باشد كه به زبان عربى و در نيمه دوم قرن هفتم نوشته شده است.
«شرح ألفية [[ابن‌مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] لابن الناظم»، اثر بدر الدين بن مالك، ابوعبدالله محمد بن محمد بن عبدالله بن مالك، شرح غير مزجى و توضيح ابيات الفيه [[ابن‌مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] مى‌باشد كه به زبان عربى و در نيمه دوم قرن هفتم نوشته شده است.


اين اثر كه مشهورترين و شايد مهم‌ترين اثر بدر الدين بن مالك مى‌باشد، شرحى است كه وى آن را بر الفيه پدرش نگاشته است. اين كتاب كه [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] آن را شرحى منقى و منقح خوانده، در شمار بهترين شرح‌هاى الفيه معرفى شده است. اين اثر به‌عنوان شرح ابن المصنف و شرح ابن الناظم نيز شهرت دارد، اما عنوان اصلى آن «الدرة المضيئة فى شرح الألفية» است <ref>بجنوردى، سيد كاظم و همكاران، ج 11، ص 542</ref>
اين اثر كه مشهورترين و شايد مهم‌ترين اثر بدر الدين بن مالك مى‌باشد، شرحى است كه وى آن را بر الفيه پدرش نگاشته است. اين كتاب كه [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] آن را شرحى منقى و منقح خوانده، در شمار بهترين شرح‌هاى الفيه معرفى شده است. اين اثر به‌عنوان شرح ابن المصنف و شرح ابن الناظم نيز شهرت دارد، اما عنوان اصلى آن «الدرة المضيئة فى شرح الألفية» است<ref>بجنوردى، سيد كاظم و همكاران، ج 11، ص 542</ref>


ترتيب مطالب مطرح‌شده در اين كتاب، به همان ترتيب و نظم كتاب الفيه مى‌باشد.
ترتيب مطالب مطرح‌شده در اين كتاب، به همان ترتيب و نظم كتاب الفيه مى‌باشد.
خط ۴۹: خط ۴۹:
كتاب، فاقد پاورقى بوده و فهرست مطالب، در انتهاى آن آمده است.
كتاب، فاقد پاورقى بوده و فهرست مطالب، در انتهاى آن آمده است.


اين كتاب نخستين بار در 1276ق، در تهران چاپ سنگى شده، در 1312ق، در بيروت به كوشش محمد بن سليم بابيدى و در 1332ق، در دمشق به كوشش محمود ياسين منتشر گشته و سپس در 1341ق، در قاهره و در 1342ق، در نجف، به چاپ رسيده است <ref>بجنوردى، سيد كاظم و همكاران، ج 11، ص 542</ref>
اين كتاب نخستين بار در 1276ق، در تهران چاپ سنگى شده، در 1312ق، در بيروت به كوشش محمد بن سليم بابيدى و در 1332ق، در دمشق به كوشش محمود ياسين منتشر گشته و سپس در 1341ق، در قاهره و در 1342ق، در نجف، به چاپ رسيده است<ref>بجنوردى، سيد كاظم و همكاران، ج 11، ص 542</ref>


==پانويس ==
==پانويس ==
۶۱٬۱۸۹

ویرایش