۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>'
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>') |
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
'''شيعه پاسخ مى‌دهد'''، توسط سيد رضا حسينى‌نسب و زير نظر [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيت‌الله جعفر سبحانى]]تنظيم شده است. در اين كتاب، به‌منظور رعايت اختصار در مقام جواب، به مقدار ضرورت اكتفا گرديده است <ref>ر.ك: پيشگفتار، ص10</ref> | '''شيعه پاسخ مى‌دهد'''، توسط سيد رضا حسينى‌نسب و زير نظر [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيت‌الله جعفر سبحانى]]تنظيم شده است. در اين كتاب، به‌منظور رعايت اختصار در مقام جواب، به مقدار ضرورت اكتفا گرديده است<ref>ر.ك: پيشگفتار، ص10</ref> | ||
يكى از ترفندهاى ديرينه استعمار در ميان ملت‌هاى اسلامى، طرح شبهات و تكثير اشكالات است تا از اين طريق، به انقلاب شكوهمند اسلامى، آسيب رسانند و اين يك شيوه ديرينه است كه در چند قرن اخير به‌صورت‌هاى گوناگون، در خاورميانه و قسمت‌هاى ديگر، رايج بوده است. در موسم حج، بسيارى از زائران خانه خدا كه با انقلاب اسلامى، آشنا گرديده و از سوى ديگر، تبليغات سوء دشمنان، ذهن آنان را مشوب نموده است، به هنگام ملاقات با حجاج ايرانى، پرسش‌هايى را مطرح كرده و درخواست پاسخ مى‌نمودند. به‌منظور پاسخگويى به اين نياز، قسمت اعظم اين سؤالات كه غالبا جنبه دينى و فرهنگى دارد در اين مجموعه گرد آمده است <ref>ر.ك: همان</ref> | يكى از ترفندهاى ديرينه استعمار در ميان ملت‌هاى اسلامى، طرح شبهات و تكثير اشكالات است تا از اين طريق، به انقلاب شكوهمند اسلامى، آسيب رسانند و اين يك شيوه ديرينه است كه در چند قرن اخير به‌صورت‌هاى گوناگون، در خاورميانه و قسمت‌هاى ديگر، رايج بوده است. در موسم حج، بسيارى از زائران خانه خدا كه با انقلاب اسلامى، آشنا گرديده و از سوى ديگر، تبليغات سوء دشمنان، ذهن آنان را مشوب نموده است، به هنگام ملاقات با حجاج ايرانى، پرسش‌هايى را مطرح كرده و درخواست پاسخ مى‌نمودند. به‌منظور پاسخگويى به اين نياز، قسمت اعظم اين سؤالات كه غالبا جنبه دينى و فرهنگى دارد در اين مجموعه گرد آمده است<ref>ر.ك: همان</ref> | ||
كتاب، حاوى پيشگفتار و 36 پرسش و پاسخ است و در يك جلد منتشر شده است. | كتاب، حاوى پيشگفتار و 36 پرسش و پاسخ است و در يك جلد منتشر شده است. | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
آيا در نظر شيعه، جبرئيل در ابلاغ رسالت خيانت نموده و به‌جاى على بن ابى‌طالب(ع)، قرآن را بر رسول خدا (ص) نازل كرده است؟ | آيا در نظر شيعه، جبرئيل در ابلاغ رسالت خيانت نموده و به‌جاى على بن ابى‌طالب(ع)، قرآن را بر رسول خدا (ص) نازل كرده است؟ | ||
مؤلف در ابتدا به ريشه‌يابى اين اتهام مى‌پردازد و مى‌گويد: از آيات شريف قرآن و احاديثى كه پيرامون آنان رسيده است، روشن مى‌شود يهوديان بر آن بودند كه جبرئيل در ابلاغ رسالت خيانت نمود؛ زيرا خداوند به وى دستور داده بود نبوت را در دودمان اسرائيل قرار دهد، ليكن او برخلاف فرمان خدا، آن را در سلسله فرزندان اسماعيل قرار داد. بر اين اساس يهوديان، جبرئيل را دشمن دانسته و جمله «خان الأمين» را شعار خود قرار دادند... بنابراين، ريشه شعار «خان الأمين» از خرافات قوم يهود سرچشمه گرفته است و برخى از نويسندگان جاهل كه با شيعه خصومت ديرينه دارند، به نشخوار سخن يهوديان پرداخته و ناجوانمردانه اين اتهام را به شيعه نسبت مى‌دهند <ref>ر.ك: متن كتاب، ص205-206</ref> | مؤلف در ابتدا به ريشه‌يابى اين اتهام مى‌پردازد و مى‌گويد: از آيات شريف قرآن و احاديثى كه پيرامون آنان رسيده است، روشن مى‌شود يهوديان بر آن بودند كه جبرئيل در ابلاغ رسالت خيانت نمود؛ زيرا خداوند به وى دستور داده بود نبوت را در دودمان اسرائيل قرار دهد، ليكن او برخلاف فرمان خدا، آن را در سلسله فرزندان اسماعيل قرار داد. بر اين اساس يهوديان، جبرئيل را دشمن دانسته و جمله «خان الأمين» را شعار خود قرار دادند... بنابراين، ريشه شعار «خان الأمين» از خرافات قوم يهود سرچشمه گرفته است و برخى از نويسندگان جاهل كه با شيعه خصومت ديرينه دارند، به نشخوار سخن يهوديان پرداخته و ناجوانمردانه اين اتهام را به شيعه نسبت مى‌دهند<ref>ر.ك: متن كتاب، ص205-206</ref> | ||
نويسنده در ادامه به بررسى نبوت از ديدگاه شيعه مى‌پردازد و با استناد به ادله متعدد مى‌گويد: بر اين اساس، شيعيان جهان، جبرئيل را در ابلاغ رسالت، امين و درستكار دانسته و محمد بن عبدالله (ص) را پيامبر بر حق و آخرين رسول خدا قلمداد مى‌نمايند و على بن ابى‌طالب(ع) را وصى و جانشين وى مى‌دانند <ref>همان، ص207-208</ref> | نويسنده در ادامه به بررسى نبوت از ديدگاه شيعه مى‌پردازد و با استناد به ادله متعدد مى‌گويد: بر اين اساس، شيعيان جهان، جبرئيل را در ابلاغ رسالت، امين و درستكار دانسته و محمد بن عبدالله (ص) را پيامبر بر حق و آخرين رسول خدا قلمداد مى‌نمايند و على بن ابى‌طالب(ع) را وصى و جانشين وى مى‌دانند<ref>همان، ص207-208</ref> | ||
وى در پايان با استفاده از حديث منزلت، دو نتيجه زير را متذكر مى‌شود: | وى در پايان با استفاده از حديث منزلت، دو نتيجه زير را متذكر مى‌شود: | ||
#محمد بن عبدالله (ص) گرامى‌ترين پيامبر خدا و خاتم رسولان الهى است كه به امر خداى بزرگ به رسالت جاودان و جهانى برانگيخته شد و پس از وى پيامبرى نخواهد بود. | #محمد بن عبدالله (ص) گرامى‌ترين پيامبر خدا و خاتم رسولان الهى است كه به امر خداى بزرگ به رسالت جاودان و جهانى برانگيخته شد و پس از وى پيامبرى نخواهد بود. | ||
#على بن ابى‌طالب(ع)، وصى و جانشين پيامبر(ص) و خليفه مسلمانان پس از وى مى‌باشد <ref>همان، ص209</ref> | #على بن ابى‌طالب(ع)، وصى و جانشين پيامبر(ص) و خليفه مسلمانان پس از وى مى‌باشد<ref>همان، ص209</ref> | ||
فهرست محتويات در ابتداى كتاب آمده است. در پاورقى‌ها به ارجاعات و در برخى از موارد به توضيح برخى از لغات <ref>همان، ص227 و 199</ref> پرداخته شده است. | فهرست محتويات در ابتداى كتاب آمده است. در پاورقى‌ها به ارجاعات و در برخى از موارد به توضيح برخى از لغات<ref>همان، ص227 و 199</ref> پرداخته شده است. | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||