۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>'
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
|||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
#گروهی تصور کرده‌اند که بحث پیرامون امامت به تفرقه در جامع اسلامی می‌انجامد؛ به تعبیر دیگر این بحث مخالف با وحدت اسلامی است. این اعتقاد اشتباه است چراکه هنگامی‌که به وحدت اسلامی می‌نگریم لازم است اصطلاح امامت را مطابق معیارهای فقه امامی تحلیل کنیم نه این‌که تعبیر امروزی به کار ببریم<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>. | #گروهی تصور کرده‌اند که بحث پیرامون امامت به تفرقه در جامع اسلامی می‌انجامد؛ به تعبیر دیگر این بحث مخالف با وحدت اسلامی است. این اعتقاد اشتباه است چراکه هنگامی‌که به وحدت اسلامی می‌نگریم لازم است اصطلاح امامت را مطابق معیارهای فقه امامی تحلیل کنیم نه این‌که تعبیر امروزی به کار ببریم<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>. | ||
جلد اول کتاب در ضمن سه فصل مطرح شده است. نویسنده اولین فصل را با عنوان شیوه معرفت دینی آغاز کرده است. وی چهار دلیل کتاب، سنت، عقل و معرفت قلبی را در این زمینه مطرح کرده و پیش از ورود به بحث، طرح دو مقدمه را ضروری دانسته است: اول این‌که حکم شرعی به دو بخش فقهی و اصولی تقسیم می‌شود. مراد از اولی حکم شرعی واقعی است که به جعل اولی مانند وجوب نماز و قرائت سوره و وجوب خمس ناظر به‌واقع است. اما دومی حکمی طریقی و هدف از آن احراز حکم واقعی است <ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص21</ref>. دومین مقدمه پیرامون اهمیت شناخت مکاتب مختلفی است که محقق علم عقاید نیازمند شناخت آن‌هاست که از آن جمله‌اند: مکتب مشاییین، مکتب اشراقیین، مکتب عرفانی و مکتب متکلمین. نویسنده هر یک از این مکاتب را به‌اختصار معرفی کرده است<ref>ر.ک: همان، ص37-36</ref>. | جلد اول کتاب در ضمن سه فصل مطرح شده است. نویسنده اولین فصل را با عنوان شیوه معرفت دینی آغاز کرده است. وی چهار دلیل کتاب، سنت، عقل و معرفت قلبی را در این زمینه مطرح کرده و پیش از ورود به بحث، طرح دو مقدمه را ضروری دانسته است: اول این‌که حکم شرعی به دو بخش فقهی و اصولی تقسیم می‌شود. مراد از اولی حکم شرعی واقعی است که به جعل اولی مانند وجوب نماز و قرائت سوره و وجوب خمس ناظر به‌واقع است. اما دومی حکمی طریقی و هدف از آن احراز حکم واقعی است<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص21</ref>. دومین مقدمه پیرامون اهمیت شناخت مکاتب مختلفی است که محقق علم عقاید نیازمند شناخت آن‌هاست که از آن جمله‌اند: مکتب مشاییین، مکتب اشراقیین، مکتب عرفانی و مکتب متکلمین. نویسنده هر یک از این مکاتب را به‌اختصار معرفی کرده است<ref>ر.ک: همان، ص37-36</ref>. | ||
وی در بخشی از فصل سوم، اصطلاح امامت را از موضوعاتی دانسته است که سبب بحث و جل بین متکلمین و فقهایی از صحابه و تابعین و غیر آن‌ها از آغاز عصر رسالت شده است. وی سپس اقوال متکلمین -که امامت زعامت دنیوی و دینی است- را مطرح کرده و معنای امامت را از این هم وسیع‌تر می‌داند. وی امامت را محور اتصال بین زمین و آسمان و خالق و مخلوق دانسته که از ابتدای خلقت آغاز شده و تا روز قیامت ادامه دارد. وی امامت را مقام الهی می‌داند که مختص مذهب امامیه اثناعشری است<ref>ر.ک: همان، ص254-253</ref>. | وی در بخشی از فصل سوم، اصطلاح امامت را از موضوعاتی دانسته است که سبب بحث و جل بین متکلمین و فقهایی از صحابه و تابعین و غیر آن‌ها از آغاز عصر رسالت شده است. وی سپس اقوال متکلمین -که امامت زعامت دنیوی و دینی است- را مطرح کرده و معنای امامت را از این هم وسیع‌تر می‌داند. وی امامت را محور اتصال بین زمین و آسمان و خالق و مخلوق دانسته که از ابتدای خلقت آغاز شده و تا روز قیامت ادامه دارد. وی امامت را مقام الهی می‌داند که مختص مذهب امامیه اثناعشری است<ref>ر.ک: همان، ص254-253</ref>. | ||