معالم المدرستين: تفاوت میان نسخه‌ها

ذيل هر يك از اين مباحث پنج گانه نيز فصول متعددى قرار گرفته است.

مولف بر اين باور است كه به مفاد آيه '''«فَاِن تنازَعْتُم فى شَىْءٍ فَردُّوهُ اِلَى اللهِ و الرَّسُولِ؛''' اگر در چيزى نزاع و ستيز كرديد، [حكم] آن را به خدا و رسول باگردانيد»، مسلمانان بايد در مسائل اختلافى به كتاب و سنت بازگردند و كلام خدا و رسولش را ميزان اعمال خويش گيرند و كردار خود را با آن بسنجند. از اين‌رو علامه اين كتاب را براى آن كه راهى به سوى اتحاد اسلامى باشد، نگاشته است؛ چه اين كه بسيارى از اختلافات و نزاع‌هاى مذهبى به سبب عدم شناخت درست قرآن و سنت شكل گرفته است؛ از سوى ديگر برخى از نزاع‌هاى بين‌المذاهبى بر اثر عدم شناخت صحيح سخن و اعتقادات طرف مقابل شكل گرفته است. علامه كوشيده موضوعات مهم اعتقادى را در مكتب اهل بيت(ع) و نيز مكتب خلفا در اين كتاب بار شناساند. از اين‌رو كتاب معالم المدرستين سرآغاز خوبى بر بررسى‌هاى تطبيقى كلام شيعه و اهل سنّت خواهد بود.

كتاب معالم المدرستين، با توجه به ادلّه استوار و تسلط نويسنده بر منابع مختلف شيعه و اهل سنت، از كتبى است كه بسيار زود محبوب عالمان شيع و سنى شد و جاى خويش را باز كرد. معالم المدرستين نشان داد كه چنانچه نويسنده و پژوهشگر منصفانه قضاوت كند و با تسلّط كافى بر منابع سخن بگويد، مى‌تواند راه حقيقى تقريب مذاهب را باز كند. نيز معالم المدرستين نشان داد كه مى‌توان با لحنى منطقى به دور از تهمت و آزار، حقايق را بازگفت و انديشه بين‌المذاهبى و گفت‌وگوى مذاهب را تكامل بخشيد و اين، هنر [[عسکری، مرتضی|علامه عسكرى]]  بود.