۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
|||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
اولین شبههای که قفاری در صفحات 64-65 مطرح کرده است بدین شرح است: محمدحسین آل کاشفالغطاء میگوید: اولین کسی که دانه تشیع را در کشتزار اسلام کاشت خود صاحب شریعت است؛ یعنی در زمان حیات آن حضرت رشد کرد و بعد از وفات ایشان میوه داد. قفاری در اینجا با تقطیع کلام کاشفالغطاء تنها شبهه را مطرح کرده اما شواهدی که کاشفالغطاء بر ادعای خود آورده را متذکر نشده است. نویسنده در پاسخ به ادامه کلام کاشفالغطاء اشاره کرده و چنین مینویسد که شاهد بر این مطلب احادیث شریف آن حضرت است که از طریق شیعه و راویان امامیه بلکه از طریق علمای اهل سنت و بزرگان آنها و از طرق موثقی که دروغ و ساختگی بودن در آن راه ندارد، نقل شده است. بیشتر این روایات در کتب صحاح اهل سنت نقل شده است. وی سپس تأکید میکند که درصدد احصاء و اثبات اسانید این روایات نیست چراکه در کتب موسوعه امامیه به حد کفایت به این موضوع پرداخته شده است؛ بهعنوان نمونه میر حامد حسین در کتابی با نام عبقاتالانوار که بالغ بر ده جلد است که هر جلد تقریباً بهاندازه صحیح بخاری است، اسانید آن احادیث را از طرق معتبر شیعه اثبات کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص13-11</ref>. | اولین شبههای که قفاری در صفحات 64-65 مطرح کرده است بدین شرح است: محمدحسین آل کاشفالغطاء میگوید: اولین کسی که دانه تشیع را در کشتزار اسلام کاشت خود صاحب شریعت است؛ یعنی در زمان حیات آن حضرت رشد کرد و بعد از وفات ایشان میوه داد. قفاری در اینجا با تقطیع کلام کاشفالغطاء تنها شبهه را مطرح کرده اما شواهدی که کاشفالغطاء بر ادعای خود آورده را متذکر نشده است. نویسنده در پاسخ به ادامه کلام کاشفالغطاء اشاره کرده و چنین مینویسد که شاهد بر این مطلب احادیث شریف آن حضرت است که از طریق شیعه و راویان امامیه بلکه از طریق علمای اهل سنت و بزرگان آنها و از طرق موثقی که دروغ و ساختگی بودن در آن راه ندارد، نقل شده است. بیشتر این روایات در کتب صحاح اهل سنت نقل شده است. وی سپس تأکید میکند که درصدد احصاء و اثبات اسانید این روایات نیست چراکه در کتب موسوعه امامیه به حد کفایت به این موضوع پرداخته شده است؛ بهعنوان نمونه میر حامد حسین در کتابی با نام عبقاتالانوار که بالغ بر ده جلد است که هر جلد تقریباً بهاندازه صحیح بخاری است، اسانید آن احادیث را از طرق معتبر شیعه اثبات کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص13-11</ref>. | ||
در صفحه 175 کتاب قفاری این شبهه مطرح شده که ائمه(ع) همان قرآن هستند. نویسنده به اینکه قفاری این شبهه را در صفحه 128 کتابش نیز مطرح کرده اشاره میکند. سپس به ادامه کلام قفاری اشاره میکند: لذا شیعیان در تفسیر آیه «وَ اتَّبَعُوا النُّورَ الَّذي أُنْزِلَ مَعَهُ» (اعراف: 157) میگویند: نور علی و ائمه(ع) هستند. و پاسخ میدهد که در این آیه هیچ دلالتی بر اینکه شیعیان معتقدند ائمه(ع) همان قرآن هستند نیست. ظاهر این آیه چنین است که مراد از نور در آیه همان قرآن کریم است و منافاتی ندارد که به معنای دیگری غیر از معنای ظاهری نیز آمده باشد و آن معنای دیگر، همان ائمه باشد<ref>ر.ک: همان، ص32</ref>. | در صفحه 175 کتاب قفاری این شبهه مطرح شده که ائمه(ع) همان قرآن هستند. نویسنده به اینکه قفاری این شبهه را در صفحه 128 کتابش نیز مطرح کرده اشاره میکند. سپس به ادامه کلام قفاری اشاره میکند: لذا شیعیان در تفسیر آیه «وَ اتَّبَعُوا النُّورَ الَّذي أُنْزِلَ مَعَهُ» (اعراف: 157) میگویند: نور علی و ائمه(ع) هستند. و پاسخ میدهد که در این آیه هیچ دلالتی بر اینکه شیعیان معتقدند ائمه(ع) همان قرآن هستند نیست. ظاهر این آیه چنین است که مراد از نور در آیه همان قرآن کریم است و منافاتی ندارد که به معنای دیگری غیر از معنای ظاهری نیز آمده باشد و آن معنای دیگر، همان ائمه باشد<ref>ر.ک: همان، ص32</ref>. | ||
قفاری در صفحه 814 کتابش شبهه دیگری را مطرح کرده مبنی بر اینکه در منابع شیعه روایاتی در تحریم ازدواج موقت وجود دارد. وی به این روایت استناد میکند که زید بن علی از پدرانش از علی(ع) نقل کرده که رسولالله روز خیبر گوشت الاغ اهلی و نکاح متعه را حرام نمود. نویسنده در پاسخ این شبهه چنین مینویسد که در کتب امامیه روایتی در تحریم متعه جز این روایت که عمرو بن خالد از زید بن علی نقل کرده ذکر نشده است. در خلاصة الرجال عمرو بن خالد بتری دانسته شده که فرقهای از زیدیه است. تجلیل سپس به مباحث پیشین کتاب اشاره میکند که در آن تبری زید بن علی را از عقیده زیدیه مطرح کرده است<ref>ر.ک: همان، ص305</ref>. | قفاری در صفحه 814 کتابش شبهه دیگری را مطرح کرده مبنی بر اینکه در منابع شیعه روایاتی در تحریم ازدواج موقت وجود دارد. وی به این روایت استناد میکند که زید بن علی از پدرانش از علی(ع) نقل کرده که رسولالله روز خیبر گوشت الاغ اهلی و نکاح متعه را حرام نمود. نویسنده در پاسخ این شبهه چنین مینویسد که در کتب امامیه روایتی در تحریم متعه جز این روایت که عمرو بن خالد از زید بن علی نقل کرده ذکر نشده است. در خلاصة الرجال عمرو بن خالد بتری دانسته شده که فرقهای از زیدیه است. تجلیل سپس به مباحث پیشین کتاب اشاره میکند که در آن تبری زید بن علی را از عقیده زیدیه مطرح کرده است<ref>ر.ک: همان، ص305</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== |
ویرایش