۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' »' به '»'
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - ' »' به '»') |
||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
منزلت [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] (ره) از شعراى قرن چهارم والاتر بوده است. نويسنده اين مطلب را با استناد به اشعار وى مورد مطالعه قرار داده است. زكى مبارك معتقد است كه [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] شاعرى بوده است كه حيات شعرى او ثروت باقيه‌اى است. او داراى آثار فراوانى بوده و «المجازات النبويه» و «حقائق التأويل» از جمله آثار اوست. | منزلت [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] (ره) از شعراى قرن چهارم والاتر بوده است. نويسنده اين مطلب را با استناد به اشعار وى مورد مطالعه قرار داده است. زكى مبارك معتقد است كه [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] شاعرى بوده است كه حيات شعرى او ثروت باقيه‌اى است. او داراى آثار فراوانى بوده و «المجازات النبويه» و «حقائق التأويل» از جمله آثار اوست. | ||
حجازيات حدود چهل قصيده است كه حاوى احساسات عاشقانه شاعر كه به بركت مواسم حجّ شكفته شده است، و تمام ويژگى‌هاى غزل او را در بردارد. قدماء به قصائد حجازيات او مثال مى‌زنند. ارزش حجازيات را از اين عبارت مى‌توان دريافت: «روح اديب صيقل داده نمى‌شود، جز با حفظ هاشميات كميت و خمريات ابى‌نواس و زهديات ابى‌العتاهيه و تشبيهات ابن‌معتز و مدائح بحترى و حجازيات [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] ». غزل [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] از روح او مايه مى‌گيرد و از اعمال قلب او كه صادقانه عشق مى‌ورزد و اشك مى‌ريزد، مى‌تراود. | حجازيات حدود چهل قصيده است كه حاوى احساسات عاشقانه شاعر كه به بركت مواسم حجّ شكفته شده است، و تمام ويژگى‌هاى غزل او را در بردارد. قدماء به قصائد حجازيات او مثال مى‌زنند. ارزش حجازيات را از اين عبارت مى‌توان دريافت: «روح اديب صيقل داده نمى‌شود، جز با حفظ هاشميات كميت و خمريات ابى‌نواس و زهديات ابى‌العتاهيه و تشبيهات ابن‌معتز و مدائح بحترى و حجازيات [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]]». غزل [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] از روح او مايه مى‌گيرد و از اعمال قلب او كه صادقانه عشق مى‌ورزد و اشك مى‌ريزد، مى‌تراود. | ||
[[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] (ره) اشعار فراوانى در رثاء اهل‌بيت(ع) دارد كه نويسنده به كتاب «مدائح النبوية» خود كه فصل طولانى از آن در اين رابطه است، ارجاع مى‌دهد؛ اما مراثى شريف درباره دوستان، رؤساء، ملوك و خلفاء را در ضمن سخنرانى‌هايش مطرح مى‌كند. او [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] را داراى روحى لطيف مى‌داند كه حتى پس از مرگ نيز به دوستانش وفادار بوده و در رثاى آن‌ها شعر سروده است. نويسنده در اين اثر به يكى از دوستان رضى(ره) به نام ابن‌ليلى كه كتب تاريخ از وى ياد نكرده‌اند، نام مى‌برد. سيد خود با نام عمرو از او ياد مى‌كند و در چهار قصيده در رثاى او مى‌سرايد. | [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] (ره) اشعار فراوانى در رثاء اهل‌بيت(ع) دارد كه نويسنده به كتاب «مدائح النبوية» خود كه فصل طولانى از آن در اين رابطه است، ارجاع مى‌دهد؛ اما مراثى شريف درباره دوستان، رؤساء، ملوك و خلفاء را در ضمن سخنرانى‌هايش مطرح مى‌كند. او [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] را داراى روحى لطيف مى‌داند كه حتى پس از مرگ نيز به دوستانش وفادار بوده و در رثاى آن‌ها شعر سروده است. نويسنده در اين اثر به يكى از دوستان رضى(ره) به نام ابن‌ليلى كه كتب تاريخ از وى ياد نكرده‌اند، نام مى‌برد. سيد خود با نام عمرو از او ياد مى‌كند و در چهار قصيده در رثاى او مى‌سرايد. | ||