۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'حضرت على(ع)' به 'حضرت على(ع) '
جز (جایگزینی متن - 'ا(' به 'ا (') |
جز (جایگزینی متن - 'حضرت على(ع)' به 'حضرت على(ع) ') |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
نويسنده در مقدمه كتاب ضمن بيان منزلت علمى حضرت على(ع) و توضيح استعداد و شايستگى ايشان براى مرجعت و خلافت، اخبار و اطلاع ايشان از امور غيبى را مورد بررسى قرار داده و پس از اشاره به مصادر و روش خويش در تأليف كتاب، آنچه كه باعث تأكيد بيشتر بر صحت احاديث آن مى‌شود را در موارد زير خلاصه كرده است: | نويسنده در مقدمه كتاب ضمن بيان منزلت علمى [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] و توضيح استعداد و شايستگى ايشان براى مرجعت و خلافت، اخبار و اطلاع ايشان از امور غيبى را مورد بررسى قرار داده و پس از اشاره به مصادر و روش خويش در تأليف كتاب، آنچه كه باعث تأكيد بيشتر بر صحت احاديث آن مى‌شود را در موارد زير خلاصه كرده است: | ||
1- عدم معارضه آن‌ها با كتاب و سنت نبوى(ص). | 1- عدم معارضه آن‌ها با كتاب و سنت نبوى(ص). | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
ب- احاديثى كه در آن‌ها، وصف شيعه اهل بيت(ع) بيان شده است. در اين روايات، به نجات شيعه و پيروان اهل بيت(ع) از سكرات موت و وحشت قبر، ورود آن‌ها بر حوض كوثر، رستگارى ايشان به واسطه شفاعت پيامبر(ص)، تكريم در روز قيامت و مقام و منزلت آن‌ها در بهشت تصريح شده است. | ب- احاديثى كه در آن‌ها، وصف شيعه اهل بيت(ع) بيان شده است. در اين روايات، به نجات شيعه و پيروان اهل بيت(ع) از سكرات موت و وحشت قبر، ورود آن‌ها بر حوض كوثر، رستگارى ايشان به واسطه شفاعت پيامبر(ص)، تكريم در روز قيامت و مقام و منزلت آن‌ها در بهشت تصريح شده است. | ||
در باب دوم، در چهار بخش، به اين مطلب اشاره شده است كه حضرت على(ع)، اولين خليفه از خلفاى دوازده‌گانه‌اى است كه از اهل بيت پيامبر(ص) مى‌باشند: | در باب دوم، در چهار بخش، به اين مطلب اشاره شده است كه [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] ، اولين خليفه از خلفاى دوازده‌گانه‌اى است كه از اهل بيت پيامبر(ص) مى‌باشند: | ||
الف) رواياتى كه منزلت آنحضرت نزد خداوند را بيان مى‌كنند؛ در اين روايات، به مفسر قرآن، وزير و وصى پيامبر(ص) بودن آنحضرت پس از پيامبر(ص)، باب علم نبى(ص) بودن، وراثت ايشان از پيامبر(ص) و تمام پيامبران و مرسلين، پيروى ايشان از رسول الله(ص)، شهادت، هدايت، خلافت و ولايت آنحضرت بعد از پيامبر(ص) براى امت تصريح شده است. | الف) رواياتى كه منزلت آنحضرت نزد خداوند را بيان مى‌كنند؛ در اين روايات، به مفسر قرآن، وزير و وصى پيامبر(ص) بودن آنحضرت پس از پيامبر(ص)، باب علم نبى(ص) بودن، وراثت ايشان از پيامبر(ص) و تمام پيامبران و مرسلين، پيروى ايشان از رسول الله(ص)، شهادت، هدايت، خلافت و ولايت آنحضرت بعد از پيامبر(ص) براى امت تصريح شده است. | ||
| خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
ج) اخبار آن حضرت از گمراهى برخى از جمله بنى العاص، مروان، خالد بن عرطفه، حجاج و خبر دادن از زمان و نحوه وفات يا شهادت برخى از ياران از جمله ابوذر غفارى، عمرو خزاعى، حجر بن عدى، ميثم تمار، جويره بن مسهر، رشيد هجرى، خادم ايشان قنبر، كميل بن زياد و اخبار از ولادت حضرت زين العابدين(ع)، شهادت زيد بن على و امام رضا (ع). | ج) اخبار آن حضرت از گمراهى برخى از جمله بنى العاص، مروان، خالد بن عرطفه، حجاج و خبر دادن از زمان و نحوه وفات يا شهادت برخى از ياران از جمله ابوذر غفارى، عمرو خزاعى، حجر بن عدى، ميثم تمار، جويره بن مسهر، رشيد هجرى، خادم ايشان قنبر، كميل بن زياد و اخبار از ولادت حضرت زين العابدين(ع)، شهادت زيد بن على و امام رضا (ع). | ||
د) علم ايشان به اجل و مقتل خويش و اخبار تفصيلى از آن؛ در اين روايات، حضرت على(ع) به مدت عمر خود پس از پيامبر(ص)، شهيد شدن در سرزمين عراق، اسم و مشخصات قاتل، كيفيت به شهادت رسيدن، شهر، روز و شب شهادت و مكان مدفن خويش اشاره كرده‌اند. | د) علم ايشان به اجل و مقتل خويش و اخبار تفصيلى از آن؛ در اين روايات، [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] به مدت عمر خود پس از پيامبر(ص)، شهيد شدن در سرزمين عراق، اسم و مشخصات قاتل، كيفيت به شهادت رسيدن، شهر، روز و شب شهادت و مكان مدفن خويش اشاره كرده‌اند. | ||
سوم، در پنج بخش، روايات مربوط به خلافت و وقايع پيرامون آن را در خود جاى داده است: | سوم، در پنج بخش، روايات مربوط به خلافت و وقايع پيرامون آن را در خود جاى داده است: | ||
الف) فتنه خلافت؛ در اين روايات، به غصب شدن خلافت اهل بيت(ع) توسط قريش، ظلم به حضرت على(ع) و غصب شدن حق ايشان، موضع‌گيرى آن حضرت در مورد اين غصب در دوران خلافت ابوبكر، عمر و عثمان و سبب عدم قيام ايشان براى احقاق حق خويش، اشاره شده است. | الف) فتنه خلافت؛ در اين روايات، به غصب شدن خلافت اهل بيت(ع) توسط قريش، ظلم به [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] و غصب شدن حق ايشان، موضع‌گيرى آن حضرت در مورد اين غصب در دوران خلافت ابوبكر، عمر و عثمان و سبب عدم قيام ايشان براى احقاق حق خويش، اشاره شده است. | ||
ب) رواياتى كه به وعده پيامبر(ص) به قريش در مورد مقاتله با على(ع) بر سر تأويل قرآن، همانند مقاتله با خود آن حضرت(ص) هنگام تأنزيل آن اشاره دارند؛ در اين روايات، پيامبر(ص) يهود را به وسيله على(ع) تهديد كرده و ضمن نهى از قتال با على(ع)، آن حضرت(ع) را به جنگ با اهل فتنه امر نموده است. | ب) رواياتى كه به وعده پيامبر(ص) به قريش در مورد مقاتله با على(ع) بر سر تأويل قرآن، همانند مقاتله با خود آن حضرت(ص) هنگام تأنزيل آن اشاره دارند؛ در اين روايات، پيامبر(ص) يهود را به وسيله على(ع) تهديد كرده و ضمن نهى از قتال با على(ع)، آن حضرت(ع) را به جنگ با اهل فتنه امر نموده است. | ||
ج) احاديثى كه پيامبر(ص) در آن‌ها، حضرت على(ع) را به قتال با ناكثين، قاسطين و مارقين بعد از خويش، امر فرموده‌اند. | ج) احاديثى كه پيامبر(ص) در آن‌ها، [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] را به قتال با ناكثين، قاسطين و مارقين بعد از خويش، امر فرموده‌اند. | ||
د) روايات مربوط به جنگ حضرت على(ع) با معاويه؛ در اين روايات، رسول الله(ص)، اهل صفين را لعنت كرده، به شهداى آن تبريك گفته، از مُلك، حكومت و مرگ معاويه در ضلالت و سبّ على(ع) در زمان امويان بر سر منابر خبر داده است. | د) روايات مربوط به جنگ [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] با معاويه؛ در اين روايات، رسول الله(ص)، اهل صفين را لعنت كرده، به شهداى آن تبريك گفته، از مُلك، حكومت و مرگ معاويه در ضلالت و سبّ على(ع) در زمان امويان بر سر منابر خبر داده است. | ||
ه) روايات مربوط به جنگ آنحضرت(ع) با خوارج؛ كه در آن‌ها، به بديهى بودن امر خوارج، صفات آن‌ها، ترغيب بر قتال با ايشان، وعده به پيروزى بر آن‌ها، صفت خاصى كه رهبر خوارج داراى آن مى‌باشد، استمرار فتنه آن‌ها در امت و ظهورشان در آخر الزمان اشاره شده است. | ه) روايات مربوط به جنگ آنحضرت(ع) با خوارج؛ كه در آن‌ها، به بديهى بودن امر خوارج، صفات آن‌ها، ترغيب بر قتال با ايشان، وعده به پيروزى بر آن‌ها، صفت خاصى كه رهبر خوارج داراى آن مى‌باشد، استمرار فتنه آن‌ها در امت و ظهورشان در آخر الزمان اشاره شده است. | ||