۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'حضرت على(ع)' به 'حضرت على(ع) '
جز (جایگزینی متن - ')و' به ') و') |
جز (جایگزینی متن - 'حضرت على(ع)' به 'حضرت على(ع) ') |
||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
#فصل دوم:در اين فصل مسالۀ گسترش قرائت‌ها را بررسى كرده ذكر مى‌كند كه با توجه به اينكه در زمان پيامبر(ص)قرآن به قرائت واحدى خوانده مى‌شد اختلاف قرائت‌ها در زمان خليفۀ دوم بوجود آمد، در ادامه عوامل اختلاف را بررسى كرده،گسترش اسلام در زمان عمر را عامل اساسى در اين‌باره مى‌داند.و مى‌گويد:عمر براى حل مشكلات بوجودآمده راه‌حل مناسب را نسبت دادن حديث سبعة احرف به پيامبر مى‌داند و اين موضوع را از متفردات عمر مى‌داند | #فصل دوم:در اين فصل مسالۀ گسترش قرائت‌ها را بررسى كرده ذكر مى‌كند كه با توجه به اينكه در زمان پيامبر(ص)قرآن به قرائت واحدى خوانده مى‌شد اختلاف قرائت‌ها در زمان خليفۀ دوم بوجود آمد، در ادامه عوامل اختلاف را بررسى كرده،گسترش اسلام در زمان عمر را عامل اساسى در اين‌باره مى‌داند.و مى‌گويد:عمر براى حل مشكلات بوجودآمده راه‌حل مناسب را نسبت دادن حديث سبعة احرف به پيامبر مى‌داند و اين موضوع را از متفردات عمر مى‌داند | ||
#در همين فصل پيامدهاى پذيرش حديث سبعة احرف را ذكر نموده از جمله اينكه در نزد اهل سنت منكر آن كافر محسوب مى‌شود | #در همين فصل پيامدهاى پذيرش حديث سبعة احرف را ذكر نموده از جمله اينكه در نزد اهل سنت منكر آن كافر محسوب مى‌شود | ||
#فصل اول:در اين فصل پس از ذكر افرادى كه قرآن را جمع‌آورى كردند همچون حضرت على(ع) و ابوبكر و عمر و...نتيجه مى‌گيرد كه در تاريخ تدوين مصاحف فوق سخنى از حديث سبعة احرف نيست در حاليكه اگر قرآن بر سبعةاحرف نازل شده،چرا در اين مصاحف خبرى از آن نيست. | #فصل اول:در اين فصل پس از ذكر افرادى كه قرآن را جمع‌آورى كردند همچون [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] و ابوبكر و عمر و...نتيجه مى‌گيرد كه در تاريخ تدوين مصاحف فوق سخنى از حديث سبعة احرف نيست در حاليكه اگر قرآن بر سبعةاحرف نازل شده،چرا در اين مصاحف خبرى از آن نيست. | ||
==ساختار كتاب== | ==ساختار كتاب== | ||