۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ،' به '،'
جز (جایگزینی متن - 'استاد حسنزاده' به 'استاد حسنزاده ') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
== معرفى اجمالى == | == معرفى اجمالى == | ||
'''الهى‌نامه'''، كتابى است به زبان فارسى، نوشته [[حسنزاده آملی، حسن|استاد حسنزاده]] ، در موضوع مناجات با خدا. | '''الهى‌نامه'''، كتابى است به زبان فارسى، نوشته [[حسنزاده آملی، حسن|استاد حسنزاده]]، در موضوع مناجات با خدا. | ||
[[حسنزاده آملی، حسن|استاد حسنزاده]] ، خود، در وصف الهى‌نامه چنين مى‌نگارد: | [[حسنزاده آملی، حسن|استاد حسنزاده]]، خود، در وصف الهى‌نامه چنين مى‌نگارد: | ||
«الهى‌نامه، كلماتى چند است كه از سنوات هزار و سى‌صد و نود تا نود و چهار هجرى، به قلم اين كمترين، حسن [[حسنزاده آملی، حسن|حسنزاده آملى]]، به اقتضاى تبدل بال و تحول حال، به رشته نوشته درآمده است، لذا در تلقى آن، تثبت لازم است كه در واقع تنافى، منتفى است. طبعم به طبع آن راغب نبود كه نشر آن را چه سود؟ جز اينكه با تصويب و ابرام اصدقاى فاضل مركز نشر فرهنگى رجاء، زادهم الله تعالى رجاء، از ساحت قدس قرآن مجيد به‌صورت استخاره، استجازه نموده‌ام، به جواب و اجازت اين كريمه مباركه تشرف يافته‌ام: '''و فى نسختها هدى و رحمة للذين هم لربهم يرهبون'''... به رجاء واثق اينكه بعضى از نفوس مستعده را مفيد افتد، جمع بر نشر آن صورت گرفت». | «الهى‌نامه، كلماتى چند است كه از سنوات هزار و سى‌صد و نود تا نود و چهار هجرى، به قلم اين كمترين، حسن [[حسنزاده آملی، حسن|حسنزاده آملى]]، به اقتضاى تبدل بال و تحول حال، به رشته نوشته درآمده است، لذا در تلقى آن، تثبت لازم است كه در واقع تنافى، منتفى است. طبعم به طبع آن راغب نبود كه نشر آن را چه سود؟ جز اينكه با تصويب و ابرام اصدقاى فاضل مركز نشر فرهنگى رجاء، زادهم الله تعالى رجاء، از ساحت قدس قرآن مجيد به‌صورت استخاره، استجازه نموده‌ام، به جواب و اجازت اين كريمه مباركه تشرف يافته‌ام: '''و فى نسختها هدى و رحمة للذين هم لربهم يرهبون'''... به رجاء واثق اينكه بعضى از نفوس مستعده را مفيد افتد، جمع بر نشر آن صورت گرفت». | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
اين كتاب، على‌رغم كوچكى حجمش، متن پرسوز و گدازى است كه مرغ روح را در بى‌كران فضاى عرفانى به پرواز درآورده و تا اوج خلوتگه عشاق پاك باخته همراهى‌اش مى‌كند. | اين كتاب، على‌رغم كوچكى حجمش، متن پرسوز و گدازى است كه مرغ روح را در بى‌كران فضاى عرفانى به پرواز درآورده و تا اوج خلوتگه عشاق پاك باخته همراهى‌اش مى‌كند. | ||
الهى‌نامه، گدازه‌هاى آتشينى است كه از ژرفاى آتشفشان دل پرجوش و خروش و تفتيده [[حسنزاده آملی، حسن|استاد حسنزاده]] ، فوران كرده و در صحراى دل آنانى كه در آرزوى محبوب به سر مى‌برند، جارى مى‌شود و به آنها نويد وصل مى‌دهد. | الهى‌نامه، گدازه‌هاى آتشينى است كه از ژرفاى آتشفشان دل پرجوش و خروش و تفتيده [[حسنزاده آملی، حسن|استاد حسنزاده]]، فوران كرده و در صحراى دل آنانى كه در آرزوى محبوب به سر مى‌برند، جارى مى‌شود و به آنها نويد وصل مى‌دهد. | ||
الهى‌نامه، شراره‌هاى سوزانى است كه اگر در جان هر به‌جان آمده‌اى بيفتد، به يك‌باره خرمن هستى‌اش بسوزد و در درياى فنايش غرقه سازد. | الهى‌نامه، شراره‌هاى سوزانى است كه اگر در جان هر به‌جان آمده‌اى بيفتد، به يك‌باره خرمن هستى‌اش بسوزد و در درياى فنايش غرقه سازد. | ||