۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ،' به '،'
جز (جایگزینی متن - 'محمد بن ابراهيم نعمانى' به 'محمد بن ابراهيم نعمانى ') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
| خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
موضوع طول عمر امام زمان(عج) و مهدى موعود جهان در زمان [[شيخ صدوق]] متوفى به سال 381؛ يعنى تقريبا صد سال بعد از غيبت امام زمان(عج) مورد گفتگو و دستاويز دشمنان شيعه بوده، به طورى كه صدوق آن عالم نامدار شيعه، در صدد بر آمده و در «كتاب كمال الدين» آن همه مطالب تاريخى و تحقيقى راجع بوجود اشخاص طويل العمر در پاسخ آنها نقل كرده و استدلال نموده است. بعد از صدوق [[نعمانی، محمد بن ابراهیم|محمد بن ابراهيم نعمانى]] ، [[شيخ مفيد]]، سيّد مرتضى، كراجكى [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و ساير بزرگان ما در كتاب‌هاى غيبت و كلامى خود هر يك به شرح و بسط اين مطلب پرداخته، پاسخ‌هاى ذى قيمتى داده‌اند كه قسمتى از آن را شما مى‌توانيد در اين كتاب به خوانيد. | موضوع طول عمر امام زمان(عج) و مهدى موعود جهان در زمان [[شيخ صدوق]] متوفى به سال 381؛ يعنى تقريبا صد سال بعد از غيبت امام زمان(عج) مورد گفتگو و دستاويز دشمنان شيعه بوده، به طورى كه صدوق آن عالم نامدار شيعه، در صدد بر آمده و در «كتاب كمال الدين» آن همه مطالب تاريخى و تحقيقى راجع بوجود اشخاص طويل العمر در پاسخ آنها نقل كرده و استدلال نموده است. بعد از صدوق [[نعمانی، محمد بن ابراهیم|محمد بن ابراهيم نعمانى]]، [[شيخ مفيد]]، سيّد مرتضى، كراجكى [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و ساير بزرگان ما در كتاب‌هاى غيبت و كلامى خود هر يك به شرح و بسط اين مطلب پرداخته، پاسخ‌هاى ذى قيمتى داده‌اند كه قسمتى از آن را شما مى‌توانيد در اين كتاب به خوانيد. | ||
البته علماى ما در آن زمان و زمان‌هاى متأخر اين مطالب پر ارزش تاريخى را فقط از تواريخ عرب و ايران و تورات كه در دسترس داشته‌اند، گرفته‌اند. اگر آنها به زبان‌هاى خارجى آشنايى داشتند، مى‌توانستند معمرين بيشترى را به ما معرفى كنند، و از نظر علمى و پزشكى بحث‌هاى جالبى بنمايند. همان طور كه گفتيم در همين عصر نيز راه اثبات مطلب كاملا براى منكرين آماده است و اين ايراد از نظر علمى و نزد اشخاص باسواد و منصف پايه محكمى ندارد. | البته علماى ما در آن زمان و زمان‌هاى متأخر اين مطالب پر ارزش تاريخى را فقط از تواريخ عرب و ايران و تورات كه در دسترس داشته‌اند، گرفته‌اند. اگر آنها به زبان‌هاى خارجى آشنايى داشتند، مى‌توانستند معمرين بيشترى را به ما معرفى كنند، و از نظر علمى و پزشكى بحث‌هاى جالبى بنمايند. همان طور كه گفتيم در همين عصر نيز راه اثبات مطلب كاملا براى منكرين آماده است و اين ايراد از نظر علمى و نزد اشخاص باسواد و منصف پايه محكمى ندارد. | ||