۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>') |
جز (جایگزینی متن - 'الإصابة في تمييز الصحابة' به 'الإصابة في تمييز الصحابة ') |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب، دارای فهرست مطالب، سخن سازمان حج و زیارت، محتوای مطالب و فهرست منابع و مآخذ است. نویسنده در نگارش این اثر از بیستونه منبع از منابع شیعه و سنی بهره برده است که مهمترین آنها عبارتند از: الإصابة في تمييز | کتاب، دارای فهرست مطالب، سخن سازمان حج و زیارت، محتوای مطالب و فهرست منابع و مآخذ است. نویسنده در نگارش این اثر از بیستونه منبع از منابع شیعه و سنی بهره برده است که مهمترین آنها عبارتند از: [[الإصابة في تمييز الصحابة]] ، أوائل المقالات، بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمّة الأطهار، تفسیرهای الميزان، ابیالسعود، ابن کثیر، مراغی، قرطبی، روح المعاني، التفسير الكبير یا مفاتيح الغيب فخر رازی، التوحيد (بحوث في مراتبه و معطياته) تقریر دروس سید کمال حیدری، التوحيد صدوق، سنن ترمذی، صحیح مسلم، الكافي، مسند ابیداود، المعجم الكبير طبرانی و....<ref>ر.ک: فهرست مصادر، ص61-64 </ref> | ||
نویسنده نتایج بحث کتاب را در آخرین صفحه آن ضمن دو شماره، ذکر کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص60 </ref> | نویسنده نتایج بحث کتاب را در آخرین صفحه آن ضمن دو شماره، ذکر کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص60 </ref> | ||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
# علم آنان به غیب، ذاتی و مستقل نیست، بلکه تبعی است. | # علم آنان به غیب، ذاتی و مستقل نیست، بلکه تبعی است. | ||
او مطالب این بخش از کتاب را در دو قسمت اثبات علم به غیب امامان بر حسب مبانی اهل سنت و اثبات علم به غیب آنان بر اساس مبانی شیعه مطرح میکند و در بخش اثبات علم به غیب بر اساس مبانی اهل سنت موارد زیر را بیان میکند: | او مطالب این بخش از کتاب را در دو قسمت اثبات علم به غیب امامان بر حسب مبانی اهل سنت و اثبات علم به غیب آنان بر اساس مبانی شیعه مطرح میکند و در بخش اثبات علم به غیب بر اساس مبانی اهل سنت موارد زیر را بیان میکند: | ||
# اطلاع بالغیر ولی تابع رسولالله(ص) بر غیب: وی کلامی از آلوسی در تفسیرش را نقل میکند مبنی بر اینکه مذهب اکثر اهل سنت، قول به کرامت ولی با اطلاع او از غیب است. او کلماتی از ابن حجر در «فتح الباري» و بیهقی در | # اطلاع بالغیر ولی تابع رسولالله(ص) بر غیب: وی کلامی از آلوسی در تفسیرش را نقل میکند مبنی بر اینکه مذهب اکثر اهل سنت، قول به کرامت ولی با اطلاع او از غیب است. او کلماتی از ابن حجر در «فتح الباري» و بیهقی در «[[الإصابة في تمييز الصحابة]] » با همین مضامین بیان میکند. | ||
# خبر دادن رسول خدا(ص) از آنچه تا قیامت به وقوع خواهد پیوست به برخی از اصحابشان: او عباراتی از سنن ترمذی، صحیح مسلم، المعجم الكبير طبرانی، مسند احمد بن حنبل و مجمع الزوائد طبرانی با مضمون آگاه ساختن برخی از اصحاب از وقایع مهم دنیا تا قیامت توسط رسولالله را در کتاب نقل میکند. | # خبر دادن رسول خدا(ص) از آنچه تا قیامت به وقوع خواهد پیوست به برخی از اصحابشان: او عباراتی از سنن ترمذی، صحیح مسلم، المعجم الكبير طبرانی، مسند احمد بن حنبل و مجمع الزوائد طبرانی با مضمون آگاه ساختن برخی از اصحاب از وقایع مهم دنیا تا قیامت توسط رسولالله را در کتاب نقل میکند. | ||
# اهلبیت(ع)، عِدل و همسنگ قرآن هستند: بنا بر روایات مستفیضه محدثان و حفاظ اهل سنت، اهلبیت(ع) عِدل قرآن کریم هستند و با توجه به اینکه قرآن کریم در آیات با عبارات «تِبْيَاناً لِکُلِّ شَيْءٍ» (النحل: 89)، توصیف شده، پس باید شامل امور غیبی هم باشد. مقتضای این امر وقوف عترت بر مضامین قرآن است.<ref>ر.ک: همان، ص28-45</ref> | # اهلبیت(ع)، عِدل و همسنگ قرآن هستند: بنا بر روایات مستفیضه محدثان و حفاظ اهل سنت، اهلبیت(ع) عِدل قرآن کریم هستند و با توجه به اینکه قرآن کریم در آیات با عبارات «تِبْيَاناً لِکُلِّ شَيْءٍ» (النحل: 89)، توصیف شده، پس باید شامل امور غیبی هم باشد. مقتضای این امر وقوف عترت بر مضامین قرآن است.<ref>ر.ک: همان، ص28-45</ref> |
ویرایش