۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'مرحوم نايينى' به 'مرحوم نايينى '
جز (جایگزینی متن - ']]د' به ']] د') |
جز (جایگزینی متن - 'مرحوم نايينى' به 'مرحوم نايينى ') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
به نظر [[عراقی، ضیاءالدین|محقق عراقى]] و نايينى و مرحوم خويى، دلالت لفظ بر معنا وضعى و جعلى است، نه ذاتى. | به نظر [[عراقی، ضیاءالدین|محقق عراقى]] و نايينى و مرحوم خويى، دلالت لفظ بر معنا وضعى و جعلى است، نه ذاتى. | ||
در باره حقيقت وضع اختلاف نظر وجود دارد: مرحوم خويى به نظريه تعهّد پاى‌بند است، مرحوم نايينى معتقد به تخصيص و جعل الهى، [[عراقی، ضیاءالدین|محقق عراقى]] قائل به ملازمه واقعيّه است و... | در باره حقيقت وضع اختلاف نظر وجود دارد: مرحوم خويى به نظريه تعهّد پاى‌بند است، [[نائینی، محمدحسین|مرحوم نايينى]] معتقد به تخصيص و جعل الهى، [[عراقی، ضیاءالدین|محقق عراقى]] قائل به ملازمه واقعيّه است و... | ||
صحت استعمال لفظ در نوع، صنف و مثل، به نظر مرحوم آخوند، بالطبع است، نه بالوضع، چون در غير اين‌صورت لازم مى‌آيد كه لفط مهمل وضع شده باشد. | صحت استعمال لفظ در نوع، صنف و مثل، به نظر مرحوم آخوند، بالطبع است، نه بالوضع، چون در غير اين‌صورت لازم مى‌آيد كه لفط مهمل وضع شده باشد. | ||