الهداية (في الأصول و الفروع): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>'
جز (جایگزینی متن - '<ref>' به '.<ref>')
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>')
خط ۶۴: خط ۶۴:




از تاريخ دقيق تأليف كتاب اطلاعى در مصادر و تراجم ديده نشده، امّا با توجه به اين كه در الهداية بعد از نام على بن حسين بن بابويه پدر بزرگوار [[شيخ صدوق]] عبارت «رحمه اللّه» ديده مى‌شود، اين كتاب پس از وفات ايشان در سال 329ق تأليف شده است .<ref>الهداية، صفحۀ 5 و 107</ref>.
از تاريخ دقيق تأليف كتاب اطلاعى در مصادر و تراجم ديده نشده، امّا با توجه به اين كه در الهداية بعد از نام على بن حسين بن بابويه پدر بزرگوار [[شيخ صدوق]] عبارت «رحمه اللّه» ديده مى‌شود، اين كتاب پس از وفات ايشان در سال 329ق تأليف شده است .<ref>الهداية، صفحۀ 5 و 107</ref>


از طرفى در كتاب الاعتقادات [[شيخ صدوق]] يا دين الإماميّة در صفحۀ 95 آمده است:
از طرفى در كتاب الاعتقادات [[شيخ صدوق]] يا دين الإماميّة در صفحۀ 95 آمده است:


قد أخرجت هذا الفصل من كتاب الهداية، بنابراين كتاب الهداية قبل از كتاب الاعتقادات كه در سال 368ق تأليف شده، نوشته شده است .<ref>مقدمۀ ناشر، صفحات 109 تا 113</ref>.
قد أخرجت هذا الفصل من كتاب الهداية، بنابراين كتاب الهداية قبل از كتاب الاعتقادات كه در سال 368ق تأليف شده، نوشته شده است .<ref>مقدمۀ ناشر، صفحات 109 تا 113</ref>


از مجموع مطالب بالا مى‌توان نتيجه گرفت كه اين كتاب بين سال‌هاى 329 تا 368ق تأليف شده است. البته با توجه به سفرهاى وى به مناطق مختلف و استفاده از راويان و فقهاى زمان خود احتمالا بين سال‌هاى 347 تا 368 كتاب تأليف شده است .<ref>همان</ref>.
از مجموع مطالب بالا مى‌توان نتيجه گرفت كه اين كتاب بين سال‌هاى 329 تا 368ق تأليف شده است. البته با توجه به سفرهاى وى به مناطق مختلف و استفاده از راويان و فقهاى زمان خود احتمالا بين سال‌هاى 347 تا 368 كتاب تأليف شده است .<ref>همان</ref>


==تاريخ انتشار==
==تاريخ انتشار==




اين كتاب اولين بار در ضمن كتاب جوامع الفقهية در سال 1276ق چاپ شده است .<ref>الذريعة، جلد 19، ص 355، مقدمه‌اى بر فقه شيعه،ص 67</ref>، سپس در سال 1377ق در ايران و در سال 1414ق در بيرون همراه با كتاب المقنع چاپ شده است .<ref>الذریعة، جلد 5، ص 252</ref>.
اين كتاب اولين بار در ضمن كتاب جوامع الفقهية در سال 1276ق چاپ شده است .<ref>الذريعة، جلد 19، ص 355، مقدمه‌اى بر فقه شيعه،ص 67</ref>، سپس در سال 1377ق در ايران و در سال 1414ق در بيرون همراه با كتاب المقنع چاپ شده است .<ref>الذریعة، جلد 5، ص 252</ref>


كتاب موجود توسط مؤسسۀ امام هادى(ع) و تحت نظارت گروه تحقيق اين مؤسسه در رجب المرجب سال 1418ق در چاپخانۀ اعتماد در قم چاپ شده است.
كتاب موجود توسط مؤسسۀ امام هادى(ع) و تحت نظارت گروه تحقيق اين مؤسسه در رجب المرجب سال 1418ق در چاپخانۀ اعتماد در قم چاپ شده است.
خط ۹۶: خط ۹۶:
6 - نسخۀ كتابخانۀ راجه فيض‌آبادى.
6 - نسخۀ كتابخانۀ راجه فيض‌آبادى.


7 - نسخه‌اى كه در ضمن جوامع الفقهية چاپ شده است .<ref>همان، جلد 25، ص 175</ref>.
7 - نسخه‌اى كه در ضمن جوامع الفقهية چاپ شده است .<ref>همان، جلد 25، ص 175</ref>


در كتاب مقدمه‌اى بر فقه شيعه نيز به 11 نسخه اشاره شده كه مهم‌ترين آنان نسخۀ خطى مدرسۀ آیت‌الله بروجردى در سال 687ق و نسخۀ خطى لوس آنجلس در سال 776 ق است .<ref>مقدمه‌اى بر فقه شيعه، ص 67</ref>.
در كتاب مقدمه‌اى بر فقه شيعه نيز به 11 نسخه اشاره شده كه مهم‌ترين آنان نسخۀ خطى مدرسۀ آیت‌الله بروجردى در سال 687ق و نسخۀ خطى لوس آنجلس در سال 776 ق است .<ref>مقدمه‌اى بر فقه شيعه، ص 67</ref>


==نُسخ مورد اعتماد==
==نُسخ مورد اعتماد==
خط ۱۱۱: خط ۱۱۱:
3 - نسخۀ كتابخانۀ مسجد گوهرشاد در مشهد مقدس، با شمارۀ 722 كه در يك مجلد با المقنع نوشته شده است. اين كتاب در سال 1244 ق نوشته شده و با رمز «د» مشخص شده است.
3 - نسخۀ كتابخانۀ مسجد گوهرشاد در مشهد مقدس، با شمارۀ 722 كه در يك مجلد با المقنع نوشته شده است. اين كتاب در سال 1244 ق نوشته شده و با رمز «د» مشخص شده است.


پس از اتمام مقابله و تصحيح، ناشرين كتاب نسخۀ كتابخانۀ مركزى دانشگاه تهران با شمارۀ 8971 را يافته‌اند كه نسخۀ بسيار نفيسى بوده است. اين نسخه با رمز «ت» مشخص شده است و به دليل خوبى اين نسخه براى تصحيح متن بعدها از آن استفاده شده است .<ref> مقدمه ناشر،صفحۀ 28 و 31</ref>.
پس از اتمام مقابله و تصحيح، ناشرين كتاب نسخۀ كتابخانۀ مركزى دانشگاه تهران با شمارۀ 8971 را يافته‌اند كه نسخۀ بسيار نفيسى بوده است. اين نسخه با رمز «ت» مشخص شده است و به دليل خوبى اين نسخه براى تصحيح متن بعدها از آن استفاده شده است .<ref> مقدمه ناشر،صفحۀ 28 و 31</ref>


==نام كتاب==
==نام كتاب==




در [[الفهرست (ابن نديم)|فهرست ابن نديم]]، رجال [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] و [[بحار الأنوار]] نام كتاب «الهداية» و بدون اضافه ذكر شده است .<ref>فهرست ص 292، رجال [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] ص 39، تحت شمارۀ 1049</ref>.
در [[الفهرست (ابن نديم)|فهرست ابن نديم]]، رجال [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] و [[بحار الأنوار]] نام كتاب «الهداية» و بدون اضافه ذكر شده است .<ref>فهرست ص 292، رجال [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] ص 39، تحت شمارۀ 1049</ref>


امّا در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]«الهداية بالخير في الأصول و الفروع»، و در نسخۀ كتابخانۀ آیت‌الله بروجردى در نجف اشرف «هداية المتعلمين» ناميده شده است .<ref>الذريعة، جلد 14، ص 172، جلد 25، ص 175، جلد 25، ص 189</ref>.
امّا در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]«الهداية بالخير في الأصول و الفروع»، و در نسخۀ كتابخانۀ آیت‌الله بروجردى در نجف اشرف «هداية المتعلمين» ناميده شده است .<ref>الذريعة، جلد 14، ص 172، جلد 25، ص 175، جلد 25، ص 189</ref>


در مقدمۀ ناشر كتاب موجود، ملحقات بالخير، و المتعلمين را صحيح ندانسته است.
در مقدمۀ ناشر كتاب موجود، ملحقات بالخير، و المتعلمين را صحيح ندانسته است.
خط ۱۵۴: خط ۱۵۴:
6 - استخراج آيات كريمه و مصادر اقوال و نظريات.
6 - استخراج آيات كريمه و مصادر اقوال و نظريات.


در چاپ كتاب موجود مراكزى همچون مؤسسۀ شهيد محمد حسن نواب، مدرسۀ شهيدين، مركز معجم فقهى آیت‌الله گلپايگانى، و همچنين مركز تحقيقات علوم اسلامى (نور) همكارى داشته‌اند .<ref>مقدمه ناشر، صفحۀ 33</ref>.
در چاپ كتاب موجود مراكزى همچون مؤسسۀ شهيد محمد حسن نواب، مدرسۀ شهيدين، مركز معجم فقهى آیت‌الله گلپايگانى، و همچنين مركز تحقيقات علوم اسلامى (نور) همكارى داشته‌اند .<ref>مقدمه ناشر، صفحۀ 33</ref>


==ويژگى‌ها==
==ويژگى‌ها==




در حالى كه متن كتاب برگرفته از متن احاديث مى‌باشد؛ اما تعابير «قال»، «روى»، و نظائر آن و حتى ذكر نام راويان؛ همچون عمار بن موسى، زهرى، متن ناهمگونى را ايجاد كرده است .<ref>الهدایة،صفحات 138 و 139</ref>.
در حالى كه متن كتاب برگرفته از متن احاديث مى‌باشد؛ اما تعابير «قال»، «روى»، و نظائر آن و حتى ذكر نام راويان؛ همچون عمار بن موسى، زهرى، متن ناهمگونى را ايجاد كرده است .<ref>الهدایة،صفحات 138 و 139</ref>


همچنين مؤلف گاهى نظريات پدر بزرگوارش على بن حسين بن بابويه را نيز در كنار نظريات فقهى خود آورده است .<ref>همان، صفحۀ 107</ref>.
همچنين مؤلف گاهى نظريات پدر بزرگوارش على بن حسين بن بابويه را نيز در كنار نظريات فقهى خود آورده است .<ref>همان، صفحۀ 107</ref>


از ديگر ويژگى‌هاى كتاب اين كه مؤلف سعى نموده است، بسيارى از مستحبات و ادعيه كه در كتب فقهى نظير او وجود داشته است، در كتاب مطرح ننمايد تا مباحث كتاب چهرۀ فقهى بيشترى به خود بگيرد.
از ديگر ويژگى‌هاى كتاب اين كه مؤلف سعى نموده است، بسيارى از مستحبات و ادعيه كه در كتب فقهى نظير او وجود داشته است، در كتاب مطرح ننمايد تا مباحث كتاب چهرۀ فقهى بيشترى به خود بگيرد.
خط ۱۷۰: خط ۱۷۰:
[[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]]:
[[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]]:


كتابه (الصدوق) الموسوم بالهداية في الأصول و الفقه على سبيل الاختصار و الجمود على الفتوى و شاعت نسبته إليه في كتب الاستدلال .<ref>[[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]]، جلد6،ص 136</ref>.
كتابه (الصدوق) الموسوم بالهداية في الأصول و الفقه على سبيل الاختصار و الجمود على الفتوى و شاعت نسبته إليه في كتب الاستدلال .<ref>[[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]]، جلد6،ص 136</ref>


[[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]]:
[[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]]:


و من كتبه وصلت إلينا كتاب الهداية في الفقه مختصر .<ref>[[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]]، جلد5، ص 121</ref>.
و من كتبه وصلت إلينا كتاب الهداية في الفقه مختصر .<ref>[[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]]، جلد5، ص 121</ref>


[[بحار الأنوار]]:
[[بحار الأنوار]]:
خط ۱۸۰: خط ۱۸۰:
علامۀ مجلسى در فصل اول از جلد اول [[بحار الأنوار]] پس از بيان اسامى كتاب‌هاى [[شيخ صدوق]] آنها را از نظر شهرت به دو دسته تقسيم مى‌كند.
علامۀ مجلسى در فصل اول از جلد اول [[بحار الأنوار]] پس از بيان اسامى كتاب‌هاى [[شيخ صدوق]] آنها را از نظر شهرت به دو دسته تقسيم مى‌كند.


يك دسته مثل العيون و العلل و المقنع كه شهرت آنان از كتب اربعه كمتر نيست. و يك دسته ديگر كه به شهرت كتب اربعه غير سند و يكى از آنان كتاب الهداية است كه در مورد آن مى‌گويد: كتاب الهداية أيضا مشهور لكن ليس بهذه المثابة .<ref> [[بحار الأنوار]]، فصل دوم، ص 26</ref>.
يك دسته مثل العيون و العلل و المقنع كه شهرت آنان از كتب اربعه كمتر نيست. و يك دسته ديگر كه به شهرت كتب اربعه غير سند و يكى از آنان كتاب الهداية است كه در مورد آن مى‌گويد: كتاب الهداية أيضا مشهور لكن ليس بهذه المثابة .<ref> [[بحار الأنوار]]، فصل دوم، ص 26</ref>


جواهر الكلام:
جواهر الكلام:


بل فيهم من لا يفتى إلا بمضامين الأخبار كالصدوق في الفقيه و الهداية بل حكى عن والده أيضا ذلك .<ref>جواهر الكلام، جلد6، ص 138</ref>.
بل فيهم من لا يفتى إلا بمضامين الأخبار كالصدوق في الفقيه و الهداية بل حكى عن والده أيضا ذلك .<ref>جواهر الكلام، جلد6، ص 138</ref>


==پانویس ==
==پانویس ==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش